انواع حافظه در پیک

1-برنامه ( ذخیره دستورات )

2-داده ها ( ذخیره موقت داده ها )

حافظه های برنامه

1- حافظه ROM : در کارخانه سازنده پر می شود و با قطع منبع تغذیه پاک نمی شود .برای نشان دادن از علامت اختصاری CR استفاده می کنند .

2-حافظه PROM : یک بار توسط ما پر میشود و بارها خوانده می شود . برای نشان دادن از علامت اختصاری C یا CE استفاده می کنند .

این حافظه را OTP نیز گویند One Time Programming

3-حافظه EPROM : در صورت نیاز با نور ماورالبنفش پاک می شود . برای نشان دادن از علامت اختصاری JW استفاده می کنند .

4-حافظه FLASH : در صورت نیاز با ولتاژ پاک می شود و پر می شود . برای نشان دادن از علامت اختصاری F استفاده می کنند .

هر چهار حافظه برنامه با قطع منبع تغذیه از آنها پاک نمی شوند .

حافظه های داده

1-حافظه RAM :بیشترین ظرفیت حافظه برای FLASH و کمترین آن برای RAM می باشد .

2-حافظه EEPROM :همان حافظه FLASH با کمی تفاوت . برای تغییر برنامه FLASH باید آنرا پاک و دوباره

برنامه نویسی کرد ولی EEPROM را می توان پشت سرهم برنامه نویسی کرد (بایت به بایت)

مفهوم ICSP : برنامه ریزی میکروکنترلر از طریق دو سیم و درون مدار

این برنام ریزی به صورت سریال انجام می شود .

پایه PGC : از این پایه می توان به عنوان کلاک برنامه ریزی استفاده نمود .

پایه PGD : این پایه برای داده برنامه ریزی مورد استفاده قرار می گیرد .

VPP در طول برنامه ریزی PIC در درون مدار حداقل باید به ولتاژ 13 ولت وصل شود .

سرعت عملکرد PIC :

فرکانس کلاک PIC بین 0-40MHZ می باشد .

در این حالت 4/1کلاک اصلی به ریزپردازنده اعمال می شود .

ساختار Harvard در پیک :

تعیین اسیلاتور در PIC :

1-حالت(Low Power Crystal) LP (مصرف کم)

مصرف جریان در این حالت حدود 5 میکرو آمپر است .

F<= 200 kHz c= 20pf

2-حالت XT Normal Crystal/Resonator

مصرف جریان در حدود 5 میلی آمپر است .

200 kHz<= f <= 4 MHz

3-حالت HS High Speed Crystal/Resonator

مصرف جریان در حدود 13.5 میلی آمپر است .

f >= 4 MHz c=50pf

4-حالت RC Resistor Capacitance

در این حالت به علت تلورانس عناصر و تاثیر دما دقتش کم می باشد .

5- Internal Clock

حافظه RAM

آنچه در این فصل می آموزید:

/ کنترل میزان مصرف حافظه در سیستم

/ اجرای برنامه های ارزیابی و سنجش حافظه

/نمایش اطلاعات حافظة ویندوز به کمک برنامة Sandra

/ آماده شدن برای ارتقا حافظة سیستم

/ عیب یابی نصب حافظه در سیستم

/ حذف کاربرد حافظة بسط یافته و حافظة توسعه یافته در محیط ویندوز

/ کنترل مقدار فیزیکی مصرف RAM در محیط ویندوز

قبل از اینکه Cpu بتواند برنامه‌ها را اجرا کند، دستورات و اطلاعات آن برنامه باید داخل حافظة Ram کامپیوتر منتقل و مستقر شوند. در این فصل روش نگهداری اطلاعات در حافظة Ram را می آموزید و اینکه چرا اطلاعات داخل حافظة Ram فرار هستند ( یعنی با قطع برق یا خاموش شدن کامپیوتر همة اطلاعات موجود در این حافظه از بین می روند)، و اینکه چرا انواع حافظة Ram عرضه شده اند.

بر روی وب یا داخل مجلات و بروشورها و کتابهای کامپیوتر اغلب توصیه های مطالعه می کنید که مقدار لازم حافظة Ram برای سیستم شما را اعلام می کنند. اغلب اعلام می شود که حداقل 126 تا 512 مگابایت حافظة Ram برای عملکرد مناسب یک سیستم لازم است.

درک مفهوم لایه‌های ذخیره‌سازی

داخل کامپیوترهای شخصی از دیسک‌ها برای نگهداری دایمی و بلند مدت اطلاعات استفاده می‌کنیم. اطلاعات داخل دیسک سخت از طریق مغناطیس نمودن سطح دیسک انجام می‌گیرد. به دلیل روش مغناطیسی ذخیرة اطلاعات در دیسک سخت
(در مقابل روش الکترونیکی ) این وسیله قابلیت نگهداری دایمی و بلند مدت اطلاعات را دارد و با قطع برق یا خاموش شدن سیستم اطلاعات مستقردر دیسک از بین نرفته و ماندگار هستند چون دیسک سخت برای نگهداری اطلاعاات نیاز به جریان برق دایمی ندارد. اما حافظة Ram اطلاعات را بطور موقت نگهداری می کند بدیهی است که با قطع برق یا خاموش شدن سیستم این اطلاعات از بین خواهند رفت.

فن‌آوریهای گوناگون برای ذخیره‌سازی اطلعات ابداع شده‌اند که اغلب آنها را بر اساس سرعت، هزینه و ظرفیت ذخیره سازی طبقه‌بندی می‌کنند. معمولاً دیسک‌ها وسایل مکانیکی هستند و به همین دلیل سرعت عملیات آنها نسبت به انواع حافظه‌های الکترونیکی بسیار کندتر است. در شکل زیر نمایی از اواع وسایل ذخیره‌سازی و در سمت راست کندترین وسیلة ذخیره‌سازی را نشان داده‌ایم.

جریان اطلاعات از حافظة RAM به پردازنده (‌CPU)

هرگاه Cpu برای اجرای عملیات به اطلاعات یا دستوری نیاز داشته باشد ابتدا آنها را داخل حافظه میانجی L1 جستجو می‌کند. اگر اطلاعات مورد نیاز را آنجا پیدا نکند به سراغ حافظه میانجی L2 خواهد رفت. اگر اطلاعات مورد نیاز را آنجا هم پیدا نکند پس Cpu باید نشانی آدرس آن اطلاعات را از طریق گذرگاه سیستم به حافظه Ram ارسال نماید. درخواست اطلاعات از Cpu باندا به تراشة کنترل کنندة حافظه می‌رسد.

کنترل کنندة حافظه از آدرس رسیده استفاده می‌کند و اطلاعات یا دستور مورد نیاز Cpu را پیدا می‌کند. پس از اینکه کنترل کنندة حافظه این اطلاعات را پیدا می کند آن را از طریق گذرگاه سیستم به Cpu ارسال می‌کند.

انجام مراحل فوق نیاز به زمان دارند. در سیستم های جدید به منظور افزایش کارایی سیستم از روشهایی استفاده می کنند تا تاخیر زمانی درخواست و دریافت اطلاعات را کاهش دهند.

سازماندهی حافظة RAM توسط کامپیوترهای شخصی

در حافظة Ram اطلاعات ( Data ) و دستوراتی ( Instructions ) ذخیره می شوند که Cpu برای اجرای عملیات به آنها نیاز دارد. می دانید که هر برنامه شامل دستوراتی است که به زبان صفر و یک ها نوشته شده ( یا ترجمه شده) اند. بنابراین در حافظة Ram نیز اطلاعات به شکل صصفرها و یک ها ذخیره می شوند. می توانید حافظة Ram را به شکل چند ردیف از مکانهای ذخیره سازی تصور نمایید.

برنامه نویسان تصور دیگری از حافظة Ram دارند.

آنها مجموعه بیت ها را در یک « لغت» ( Word) گروه بندی می کنند. به همین دلیل پردازنده هایی که از گذرگاه اطلاعات 32 بیتی استفاده می کنند در واقع از لغات 32 بیتی استفاده می کنند. پردازنده هایی که از گذرگاه اطلاعات 64 بیتی استفاده می کنند از بغات 64 بیتی استفاده می کنند. اما در پشت صحنه واقعیت این است که برنامه ها می توانند به بایت های انفرادی داخل حافظة Ram دسترسی داشته باشند. در شکل زیر نمایی از ساختار حافظة Ram را مشاهده می کنید که مکان هر بایت یک آدرس منحصربه فرد دارد. Cpu برای بازخوانی اطلاعات از حافظه Ram یا ثبت اطلاعات رد حافظة Ram باید آدرس مکانهای ذخیره سازی در این حافظه را بداند.

در فصل 12 جزییات مربوط به تبادل اطلاعات از طریق گذرگاه های کامپیوتر بین تراشه ها را می آموزید. هر گاه سیستم (‌System bus ) ارتباط بین حافظة Ram و Cpu را برقرار نمودده و شامل سیستم هایی است که اطلاعات بر روی آنها حرکت می کنند. تعداد بیت های موجود در گذرگاه آدرس مشخص کنندة مقدار حافظه ای هستند که کامپیوتر شخصی می تواند به آنها دسترسی داشته باشد. به عنوان مثال اگر در یک سیستم از گذرگاه آدرس 32 بیتی استفاده شود پس 2³² یعنی 4 گیگابایت را می توان آدرس دهی نمود.

یا در یک سیستم که از گذرگاه آدرس 64 بیتی استفاده می شود پس 2⁶⁴ 9551616، 737، 18446744 خانة حافظه را می توان آدرس دهی نمود.