*مقاله خاطره های پرویز دوایی وقصه های ان*

امسال برای دوستداران قصه - خاطره‌های پرویز دوایی، سال خاطره‌انگیزی دارد می‌شود.

بعد از چاپ مجموعة «بلوار دل‌های شکسته»، خبر رسید که ترجمة دوایی از فیلم‌نامة «جانی گیتار» هم بعد از مدت‌ها مجوز چاپ گرفته است و دوایی در کار آماده‌سازی کتاب «نامه‌های پراگ» نیز هست.

به این‌ها اضافه کنید چاپ دوم «ایستگاه آبشار» و چاپ چهارم «تنهایی پرهیاهو» که در همین هفته به بازار آمدند.

ظاهرا نثر سهل و ممتنع پرویز دوایی دارد ارزش خودش را نشان می‌دهد و روز به روز هواخواهان بیشتری پیدا می‌کند.

این دو صفحه پرونده کوچک، برای ادای دین و لذتی که سال‌هاست از آثار دوایی برده‌ایم شاید کمترین کار ممکن باشد، که حالا با این خبرهای خوب - که یک‌جا احاطه‌مان کردند- بهانه و فرصتش به دست آمد.

حالا دیگر نوشتن دربارة پرویز دوایی داستان‌نویس (و نه فقط منتقد سینما)، به اندازة سه چهار سال قبل که برای اولین بار درباره‌اش نوشتم، خیلی عجیب نیست.

کم‌کم دارد حقانیت‌اش ثابت می‌شود و خواننده‌های کتاب‌های ادبی، یواش‌یواش می‌پذیرند نوشته‌های دوایی زیر عنوان «قصه» چاپ و درباره‌اش بحث شود. همین الان که این یادداشت را می‌نویسم مجموعة قصة «ایستگاه آبشار» پرویز دوایی قرار است به چاپ دوم برسد و مجموعه‌های قدیمی‌ترش بعضی‌ها کمیاب‌اند یا به چاپ‌های دوم و سوم رسیده‌اند.

ما البته پرویز دوایی را پیش‌تر از این‌ها کشف کردیم. نه با نقد فیلم‌هایش که به سن ما قد نمی‌داد و معروف‌ترین‌هایش متعلق به اواخر سال‌های 1340 و اوایل 1350 بود، بلکه با بهاریه‌هایی که تک و توک از پراگ می‌فرستاد و در مجلة «فیلم» آن سال‌ها، هر چند ماه یک بار چاپ می‌شدند.

این بهاریه‌ها به سنت معمول ـ که شاید پایه‌گذارش خود دوایی بود ـ در وصف زیبایی‌های از دست رفته بود و ویترین‌های خوش آب و رنگ و خیابان‌های تمیز و دختربچه‌های زیبا و پسربچه‌های شیطان و البته سینما. دربارة این‌که چقدر این چیزها خوب بودند و دیگر نیستند.

این بهاریه‌ها ـ که حالا دیگر به نظرم با خیال راحت می‌توانیم اسمش را «قصه‌ها» بگذاریم ـ خط روایی کم‌رنگی داشتند: مثلا یکی سر کوچه منتظر از راه رسیدن یار می‌ماند، یکی دیگر می‌رفت بالای شهر بستنی می‌خورد و برمی‌گشت، آن یکی دربارة سالن پررنگ و نور سینما، فلان حرف را می‌زد و همین‌جور.

همة این قصه‌ها راوی اول شخصی داشتند که بعدا به شخصیت اصلی داستان‌های پرویز دوایی تبدیل شد. این راوی، معمولا فقط یک ناظر معصوم بود. کاری نمی‌کرد و چرخی را نمی‌چرخاند و کاری پیش نمی‌برد.

بیشتر فقط تعریف می‌کرد. با آب و تاب و از ته دل تعریف می‌کرد. چیزهای زیبای منظرة روبه‌رویش را جدا می‌کرد و با جزئیات وصفش را می‌گفت.

*مقاله رویکرد ویژه به ادبیات داستانی*

هفته کتاب امسال، با رویکرد ویژه به ادبیات داستانی و در 9 روز برگزار شد. توجه دولت از سال‌های گذشته، به این حوزه چشمگیرتر به نظر می‌رسد.

انتصاب معاونت فرهنگی وزیر کنونی فرهنگ و ارشاد اسلامی و نیز وزارت یک مدعی داستان‌نویسی در اوایل کار دولت گذشته، خود به خود توجه دستگاه متولی کشور را به این سمت کشانده است.

از طرفی اتفاقات دیگری نیز، چون رشد کمی فعالیت جوایز و جشنواره‌های ادبی و انتشار شمار‌گان بیشتری کتاب در حوزه داستان کوتاه، نمود این واقعیت است که ادبیات ما رو به سوی رشد دارد.

در این باره گفت و گویی با دکتر عباس پژمان- مترجم انجام شده است که در ادامه می‌آید.

سرزمین های گوناگون، هر کدام به گونه‌ای عصری از شکوفایی ادبیات داستانی‌شان را تجربه کرده‌اند. شما فکر می‌کنید با توجه به توجه مردم، نگاه دولت و... روزهای خوب ادبیات داستانی ما فرا رسیده است؟

ببینید همان طور که گفتید، معمولاً هر کشور یا زبانی یک دوره‌ شکوفایی ادبیات داستانی داشته است. واقعیت این است که ما نداشته‌ایم. بنابر این احتمال این که داشته باشیم خیلی زیاد است. منتها باید شرایطش فراهم شود.

و اولین شرطش این است که وسیله چاپ آثار نویسندگان فراهم شده و به کار نویسنده اهمیت داده بشود. خوشبختانه کارهایی شده و باید بشود و اگر این اتفاقات روی دهد احتمال این که در سال‌ها و دهه‌های آینده یک دوره شکوفایی در ادبیات داستانی داشته باشیم خیلی زیاد است با توجه به تغییر و تحولاتی که در یک سال گذشته رخ داد، داستان‌های زیادی چاپ نشد.

امیدواریم که این دوره به سرعت سپری شده و زمینه‌ای فراهم شود که آثار داستانی هم چاپ شده و هم وسیله توزیع آن فراهم بشود.

فرمودید باید شرایط بهتری برای توزیع و روند اخذ مجوز نشر پیش گرفت و معتقدید که کندی این روند به ادبیات داستانی و ترجمه ما لطمه می‌زند. فکر می‌کنید چه راه‌کاری وجود دارد؟ دولت به عنوان متولی فرهنگی کشور و مردم و فرهیختگان چه نقشی دارند؟

می‌شود توزیع را نیز تا حد زیادی درست کرد و کتاب را در شهرستان‌ها به دست خواننده رساند. در تهران این اقدام شهرداری- کتابفروشی‌های زنجیره‌ای شهر کتاب- اقدام مهمی است. الان قسمت عمده‌ای از کتاب‌ها را همین کتاب‌فروشی‌ها می‌فروشند.

ترجمه مقاله چاپ شده در مجله انگلیسی دانشکده پرستاری به همراه فایل متن انگلیسی

تعداد صفحات متن انگلیسی: 6 صفحه

تعداد صفحات ترجمه شده: 7 صفحه

ABSTRACT:

Background: Organizational commitment and its significant impact on the job satisfaction and
performance has been the subject of many studies. Regarding the importance of organizational
behavior and its role in service quality, the purpose of this study was to explore the relationship
between nurses’ organizational commitment and hospital services in order to improve its quality.
Methods: This study was a cross sectional survey and a total of 149 nurses and 237 patients from
inpatient wards of hospitals affiliated to Tehran Social Security Organization were selected through
cluster sampling. To collect data, two standard questionnaires (organizational commitment and
quality of service) were used. Statistical analysis was performed using Spearman and Pearson
correlation test
Results: Our findings indicated that the nurses’ organizational commitment was moderate
(x=3.02 out of 5) and service quality was higher than average, Continuance (r=0.3, P=0.04),
affective (r=0.33, P=0.03), normative commitment (r=0.34, P=0.05), and overall commitment
(r=0.35, P=0.04) were significantly related to total service quality.
Conclusion: The enhancement of normative commitment through emphasis upon organizational
values and recruitment, as well as enhancement of continuance commitment through career
promotion methods and equal assessment will improve the service quality in hospitals.

چکیده :

زمینه و هدف : بنابر یافته های مطالعات انجام شده (13،15،16،28،29) تعهد سازمانی نقش تعیین کننده ای در رضایت شغلی و وضعیت عملکرد کارکنان جهت ارائه هر چه بهتر خدمات دارد لذا با توجه به اهمیت رفتار سازمانی و نقش آن در کیفیت خدمات که یکی از حیطه های حاکمیت خدمات بالینی می باشد،مطالعه حاضر بر آن شد تا با تعیین رابطه تعهد سازمانی پرستاران با کیفیت خدمات مراقبتی جهت بهبود رفتار سازمانی و نیل به کیفیت خدمات گامی برداشته باشد.