فهرست مطالب

فصل اول: آشنایی کلی با مکان کارآموزی 1

فصل دوم: ارزیابی بخش‌های مرتبط با رشته علمی کارآموزی 2

فصل سوم:‌ آزمون، آموخته‌ها، نتایج و پیشنهادات 3

مختصری در مورد دیوارحائل 6

فرم‌های پیشرفت کارآموزی

فرم پایان دوره کارآموزی

فصل اول

این پروژه در استان گلستان و شهرستان علی‌آباد کتول در محور محمدآباد ـ سیاه مرزگوی انجام می‌گیرد که در مناقصه‌ای شرکت برین سازان مروارید گرگان آن را به مبلغ 61000000 تومان برنده شد.

این پروژه به علت آن بنا می‌گردد که مسیر این جاده به علت همجواری با رودخانه و بارش‌های زیاد جوی در اکثر اوقات با مشکل تخریب مواجه بوده است. لذا اداره راه و ترابری به صورت مناقصه احداث دیوار حائل را به عموم واگذار کرد.

این محل در 22 کیلومتری جاده محمدآباد ـ سیاه مرزگوی می‌باشد و به علت واقع شدن در سرپیچ و قوس رودخانه تخریب زیادی آن را تهدید می‌کرد.

فصل دوم

رشته عمران با توجه به مکانیزه شدن دستگاه‌ها و پیشرفت علوم دیگر در کنار آن پیشرفت زیادی کرده و مسائل مختلف دیگری وارد آن شده است، از قبیل مقاومت در برابر زلزله، عایق‌های حرارتی و برودتی، عایق‌های صوتی و غیره که این رشته را بیش از پیش با سایر رشته‌ها مرتبط می‌سازد.

در این کارآموزی، رشته‌های مرتبط با کار عمران مختلف بودند:

1. اداره راه و ترابری؛

2. کارخانه سیمان؛

3. نیروهای انسانی؛

4. دستگاه‌های مکانیکی که خود یک وسیله بسیار لازم برای رشته عمران است.

فصل سوم

انسان از قدیم برای حفظ جان خود در مقابل عوامل طبیعی اقداماتی را بسته به امکانات و لوازم پیرامون خود انجام می‌داد. از آنجا که اکثر جاده‌های کوهستانی در دامنه کوه‌ها و در جوار رودخانه‌ها شاخه می‌شوند. لذا برای جلوگیری از ریزش سنگ و رانش کوه و همچنین برای پیشگیری از تخریب زیرسازی راه‌های در جوار رودخانه‌ها از دیوارهای حائل استفاده می‌گردد.

این دیواره‌ها در انواع مختلف بتنی، سنگی، آجری و غیره ساخته می‌شوند.

موضوع کارآموزی اینجانب، ساخت یک دیوار حائل سنگی نمای مالون‌کاری شده به ارتفاع 3 متر و به طول 130 متر در محور محمدآباد ـ سیاه مرزگوی علی آباد کتول می‌باشد.

این دیواره در کیلومتر 22 محور محمدآباد ـ سپاه مرزگوی در قسمت پایین دست جاده جهت جلوگیری از ریزش جاده و پیشگیری از شسته شدن (فرسایش جاده) توسط آب رودخانه احداث می‌گردد.

دیواره فوق به صورت سنگ‌چین ملاتی و نمای مالونی طبق نقشه می‌بایست اجرا گردد که محاسبات آن طبق تیپ ارائه شده توسط اداره راه و ترابری انجام شده است.

در ابتدا چون محل کار در جوار رودخانه قرار داشت، برای آنکه آب رودخانه وارد مخل کار نگردد، مسیر آن را بوسیله بیل زنجیری کوماتسو که به محل آورده شده بود، تغییر داده شد تا کار پی‌کنی به راحتی انجام گیرد. سپس بیل مکانیکی شروع به کندن زمین برای پی‌ریزی نمود.

پی موردنظر این دیواره به ابعاد 132×4×5/1 متر می‌باشد که توسط بیل در زمان 5 روزه خاک‌برداری می‌گردد و محل اولیه آن آماده می‌شود. حجم بتن‌ریزی پی طبق محاسبات تیپ موردنظر 792 مترمربع می‌باشد.

چون کندن مکان پی توسط بیل به صورت دقیق و صاف و یکدست نیست، لذا پس از کندن توسط بیل چند کارگر شروع به صاف کردن دیواره و سطح کف پی می‌کنند تا برای ریختن بتن مگر آماده گردد. سپس بتن مگر که عیار سیمان آن 150 کیلوگرم/مترمکعب است، توسط دستگاه بتونیر آماده می‌گردد و در کف پی ریخته می‌شود تا سطح کف پی صاف و یکدست و تراز گردد. از طرف دیگر بتن پی که ریخته می‌شود، با خاک کف پی در تماس نباشد و آب سیمان آن جذب خاک نشود (خاصیت بتن مگر).

پس از خشک شدن مگر روی آن به ابعاد پی ذکر شده قالب‌بندی می‌کنند. قالب‌ها پس از روغن‌کاری سطح آن که با بتن در تماس است. برای جلوگیری از چسبندگی آن با بتن توسط پشت‌بند و سیم آرماتوربندی در جای خود محکم می‌شوند. این قالب‌بندی به صورت هر 5 متر به 5 متر انجام می‌گیرد و بین هر قالب‌بندی در حدود 5 سانتیمتر فاصله ایجاد می‌نمایند تا به عنوان درز انبساط عمل نماید تا در کم و زیاد شدن حجم بتن در تابستان و زمستان از فشار پی و در نتیجه ترکیدن آن جلوگیری شود و این درزها را توسط یونولیت پر می‌کنند تا آشغال و سنگ درون آن را پر نکند.

پس از قالب‌بندی بتن که با عیار 250 و توسط 2 دستگاه بتونیر و کارگران آماده شده درون این قالب‌ها ریخته می‌شود و بتن در مراحل مختلف چند بار با دستگاه ویبراتور ویبره می‌شود تا هوای محبوس در بین خارج شده و بتن متراکم شود. کارگران در هر روز حدود 20 مترمربع بتن‌ریزی می‌کردند و پیش می‌رفتند. هنگامی که کار بتن‌ریزی پی به اندازه 20 متر تا 30 متر پیش ‌رفت و پی خشک شد، سنگ‌هایی که از رودخانه جمع‌آوری شده بودند، توسط تراکتور به محل پی انتقال داده شده و در آنجا سنگتراش‌ها، سنگ‌هایی را که قابلیت تراش داشتند، با چکش‌های فلزی مخصوصی و با مهارت خاصی به صورت مکعبهایی درمی‌آوردند که ابعادشان حدوداً 20×20 یا 30×30 بود.

پس از آن سنگ‌های تراش خورده را در نما مانند اجرچینی (کله راسته) می‌چینند (برای جلوگیری از گسستگی و ایجاد شدن درز بین دو رج سنگ) در این دیواره چینی سنگی پس از چیدن یک رج سراسری در نما پشت آنرا نیز با ملات و قلوه سنگ‌های تراش نخورده رودخانه‌ای پر می‌کنند تا قطر دیوار به حدود 3 متر برسد.

سپس رج ردیف بعد را در نما ادامه می‌دهند و پس از اتمام طبقه بالا پشت آن را پر می‌کنند. این کار تا ارتفاع حدود 1 متر انجام می‌شود. سپس ادامه کار نما به همان حالت می‌باشد، ولی از پشت کار حدود 40 سانتیمتر عرض دیوار کمتر می‌شود تا کار به صورت پله اجرا شود. در فاصله 2 متری نیز دوباره 40 سانتیمتر کار از پشت کم می‌شود تا پله بعدی ایجاد شود (پله کردن کار باعث پخش شدن بار بر روی دیواره به صورت یکدست می‌شود).

یادآوری می‌شود که کار در نما مقدار کمی به سمت داخل شیبدار می‌باشد تا مقاومتش در مقابل فشارهای وارده بر اثر بارگذاری بیشتر ‌گردد. این کار تا اتمام 130 متر دیوارچینی ادامه پیدا می‌کند. پس از اتمام کار دیوارچینی، درزهای نما با ملات ماسه بادی و سیمان به نسبت 50 به 50 درزگیری می‌شود و نمای خوبی به کار می‌دهد.

کار پس از اتمام صورت جلسه شده و به ناظر و نماینده کارفرما تحویل گردد.

یادآوری می‌گردد پس از اتمام کار پشت دیواره توسط اداره راه و ترابری قلوه سنگ‌های ریخته شده و جاده نیز با این دیواره عریض‌تر گردید.

گزارش کارآموزی اجرای دیوار حائل در 21 صفحه ورد قابل ویرایش

فهرست مطالب

فصل اول: آشنایی کلی با مکان کارآموزی 1

فصل دوم: ارزیابی بخش‌های مرتبط با رشته علمی کارآموزی 2

فصل سوم:‌ آزمون، آموخته‌ها، نتایج و پیشنهادات 3

مختصری در مورد دیوارحائل 6

فرم‌های پیشرفت کارآموزی

فرم پایان دوره کارآموزی




فصل اول

این پروژه در استان گلستان و شهرستان علی‌آباد کتول در محور محمدآباد ـ سیاه مرزگوی انجام می‌گیرد که در مناقصه‌ای شرکت برین سازان مروارید گرگان آن را به مبلغ 61000000 تومان برنده شد.

این پروژه به علت آن بنا می‌گردد که مسیر این جاده به علت همجواری با رودخانه و بارش‌های زیاد جوی در اکثر اوقات با مشکل تخریب مواجه بوده است. لذا اداره راه و ترابری به صورت مناقصه احداث دیوار حائل را به عموم واگذار کرد.

این محل در 22 کیلومتری جاده محمدآباد ـ سیاه مرزگوی می‌باشد و به علت واقع شدن در سرپیچ و قوس رودخانه تخریب زیادی آن را تهدید می‌کرد.




فصل دوم

رشته عمران با توجه به مکانیزه شدن دستگاه‌ها و پیشرفت علوم دیگر در کنار آن پیشرفت زیادی کرده و مسائل مختلف دیگری وارد آن شده است، از قبیل مقاومت در برابر زلزله، عایق‌های حرارتی و برودتی، عایق‌های صوتی و غیره که این رشته را بیش از پیش با سایر رشته‌ها مرتبط می‌سازد.

در این کارآموزی، رشته‌های مرتبط با کار عمران مختلف بودند:

اداره راه و ترابری؛
کارخانه سیمان؛
نیروهای انسانی؛
دستگاه‌های مکانیکی که خود یک وسیله بسیار لازم برای رشته عمران است.






فصل سوم

انسان از قدیم برای حفظ جان خود در مقابل عوامل طبیعی اقداماتی را بسته به امکانات و لوازم پیرامون خود انجام می‌داد. از آنجا که اکثر جاده‌های کوهستانی در دامنه کوه‌ها و در جوار رودخانه‌ها شاخه می‌شوند. لذا برای جلوگیری از ریزش سنگ و رانش کوه و همچنین برای پیشگیری از تخریب زیرسازی راه‌های در جوار رودخانه‌ها از دیوارهای حائل استفاده می‌گردد.

این دیواره‌ها در انواع مختلف بتنی، سنگی، آجری و غیره ساخته می‌شوند.

موضوع کارآموزی اینجانب، ساخت یک دیوار حائل سنگی نمای مالون‌کاری شده به ارتفاع 3 متر و به طول 130 متر در محور محمدآباد ـ سیاه مرزگوی علی آباد کتول می‌باشد.

این دیواره در کیلومتر 22 محور محمدآباد ـ سپاه مرزگوی در قسمت پایین دست جاده جهت جلوگیری از ریزش جاده و پیشگیری از شسته شدن (فرسایش جاده) توسط آب رودخانه احداث می‌گردد.

دیواره فوق به صورت سنگ‌چین ملاتی و نمای مالونی طبق نقشه می‌بایست اجرا گردد که محاسبات آن طبق تیپ ارائه شده توسط اداره راه و ترابری انجام شده است.

در ابتدا چون محل کار در جوار رودخانه قرار داشت، برای آنکه آب رودخانه وارد مخل کار نگردد، مسیر آن را بوسیله بیل زنجیری کوماتسو که به محل آورده شده بود، تغییر داده شد تا کار پی‌کنی به راحتی انجام گیرد. سپس بیل مکانیکی شروع به کندن زمین برای پی‌ریزی نمود.

پی موردنظر این دیواره به ابعاد 132×4×5/1 متر می‌باشد که توسط بیل در زمان 5 روزه خاک‌برداری می‌گردد و محل اولیه آن آماده می‌شود. حجم بتن‌ریزی پی طبق محاسبات تیپ موردنظر 792 مترمربع می‌باشد.

چون کندن مکان پی توسط بیل به صورت دقیق و صاف و یکدست نیست، لذا پس از کندن توسط بیل چند کارگر شروع به صاف کردن دیواره و سطح کف پی می‌کنند تا برای ریختن بتن مگر آماده گردد. سپس بتن مگر که عیار سیمان آن 150 کیلوگرم/مترمکعب است، توسط دستگاه بتونیر آماده می‌گردد و در کف پی ریخته می‌شود تا سطح کف پی صاف و یکدست و تراز گردد. از طرف دیگر بتن پی که ریخته می‌شود، با خاک کف پی در تماس نباشد و آب سیمان آن جذب خاک نشود (خاصیت بتن مگر).

پس از خشک شدن مگر روی آن به ابعاد پی ذکر شده قالب‌بندی می‌کنند. قالب‌ها پس از روغن‌کاری سطح آن که با بتن در تماس است. برای جلوگیری از چسبندگی آن با بتن توسط پشت‌بند و سیم آرماتوربندی در جای خود محکم می‌شوند. این قالب‌بندی به صورت هر 5 متر به 5 متر انجام می‌گیرد و بین هر قالب‌بندی در حدود 5 سانتیمتر فاصله ایجاد می‌نمایند تا به عنوان درز انبساط عمل نماید تا در کم و زیاد شدن حجم بتن در تابستان و زمستان از فشار پی و در نتیجه ترکیدن آن جلوگیری شود و این درزها را توسط یونولیت پر می‌کنند تا آشغال و سنگ درون آن را پر نکند.

پس از قالب‌بندی بتن که با عیار 250 و توسط 2 دستگاه بتونیر و کارگران آماده شده درون این قالب‌ها ریخته می‌شود و بتن در مراحل مختلف چند بار با دستگاه ویبراتور ویبره می‌شود تا هوای محبوس در بین خارج شده و بتن متراکم شود. کارگران در هر روز حدود 20 مترمربع بتن‌ریزی می‌کردند و پیش می‌رفتند. هنگامی که کار بتن‌ریزی پی به اندازه 20 متر تا 30 متر پیش ‌رفت و پی خشک شد، سنگ‌هایی که از رودخانه جمع‌آوری شده بودند، توسط تراکتور به محل پی انتقال داده شده و در آنجا سنگتراش‌ها، سنگ‌هایی را که قابلیت تراش داشتند، با چکش‌های فلزی مخصوصی و با مهارت خاصی به صورت مکعبهایی درمی‌آوردند که ابعادشان حدوداً 20×20 یا 30×30 بود.

پس از آن سنگ‌های تراش خورده را در نما مانند اجرچینی (کله راسته) می‌چینند (برای جلوگیری از گسستگی و ایجاد شدن درز بین دو رج سنگ) در این دیواره چینی سنگی پس از چیدن یک رج سراسری در نما پشت آنرا نیز با ملات و قلوه سنگ‌های تراش نخورده رودخانه‌ای پر می‌کنند تا قطر دیوار به حدود 3 متر برسد.

سپس رج ردیف بعد را در نما ادامه می‌دهند و پس از اتمام طبقه بالا پشت آن را پر می‌کنند. این کار تا ارتفاع حدود 1 متر انجام می‌شود. سپس ادامه کار نما به همان حالت می‌باشد، ولی از پشت کار حدود 40 سانتیمتر عرض دیوار کمتر می‌شود تا کار به صورت پله اجرا شود. در فاصله 2 متری نیز دوباره 40 سانتیمتر کار از پشت کم می‌شود تا پله بعدی ایجاد شود (پله کردن کار باعث پخش شدن بار بر روی دیواره به صورت یکدست می‌شود).

یادآوری می‌شود که کار در نما مقدار کمی به سمت داخل شیبدار می‌باشد تا مقاومتش در مقابل فشارهای وارده بر اثر بارگذاری بیشتر ‌گردد. این کار تا اتمام 130 متر دیوارچینی ادامه پیدا می‌کند. پس از اتمام کار دیوارچینی، درزهای نما با ملات ماسه بادی و سیمان به نسبت 50 به 50 درزگیری می‌شود و نمای خوبی به کار می‌دهد.

کار پس از اتمام صورت جلسه شده و به ناظر و نماینده کارفرما تحویل گردد.

یادآوری می‌گردد پس از اتمام کار پشت دیواره توسط اداره راه و ترابری قلوه سنگ‌های ریخته شده و جاده نیز با این دیواره عریض‌تر گردید.


مختصری در مورد دیوارهای حایل
دیوارهای حایل باید برای مقابله با فشار خاک که شامل بار زنده روی سطح بالای دیوار حایل و وزن دیوار طبق اصول مشخص شده برای پایه های کناری پل ها طراحی شوند. دیوارهای سنگی و بتنی غیر مسلح باید از نوع وزنی باشند .دیوارهای بتنی مسلح ممکن است از نوع طره أی باشند.

1-دال پی

قسمت عقب یا پاشنه دال کف باید برای نگهداری کل وزن مواد سربار طراحی شوند یا اینکه برای طرح آنها از روشهای دقیقتری استفاده شود دالهای کف دیوارهای طره أی باید به عنوان اعضای طره أی نگه داشته شده توسط دیوار طراحی شوند.

دالهای کف دیوارهای با اعضا تقویتی باید به عنوان تیرهای گیردار یا پیوسته با دهانه ها یی برابر با فاصله بین تقویتها طراحی شوند.

2-دیوارهای قایم

بدنه قایم دیوارهای طره أی باید به عنوان اعضای طره أی نگه داشته شده در پایین دیوار طراحی شوند.

وجه قایم دیوارهای با اعضای تقویتی به عنوان تیرهای گیردار یا پیوسته طراحی می شوند. دیواره های قایم باید به طور مطمین با فولاد کافی به عضوهای تقویتی متصل شوند.

3-دیوارهای تقویت کننده

دیوارهای تقویت کننده پشت مانند تیرهای ‏T شکل طراحی می شوند.طراحی دیواره های تقویتی جلو مانند تیرهای با مقطع مستطیلی شکل است. در ارتباط با فولادهای کششی اصلی دیواره های تقویتی پشت باید سیستمی متشکل از میلگردهای افقی وعمودی یا خاموتها به منظور مها دیوار افقی و دال کف به دیواره تقویتی پیش بینی نمود. این خاموتها باید حتی المقدور تا نز دیکی وجه خارجی دیوار اصلی و وجه پایینی دال کف گیر داده شوند.

4-فولادهای حرارتی

بجز در دیوارهای وزنی باید فولادهای افقی معادل با 7/2 سانتیمتر مربع به ازای هر متر ارتفاع نزدیک وجوه بیرونی دیوار را به گونه أی دیگر در برابر ترکهای انقباضی و حرارتی مسلح کرد.

5-درزهای انقباض و انبساط

باید در فاصله هایی کمتر از 9 متر درزهای انقباضی و در فاصله هایی کمتر از 27 متر درزهای انبساط برای دیوارهای بتنی وزنی یا مسلح تعبیه نمود.

6-زهکشی

مواد پر کننده پشت تمام دیوارهای حایل بوسیله سوراخهایی با زهکشهای هدایت کننده که در فواصل مناسب کار گذاشته شده اند زهکش محسوب میشوند.در دیوارهای با دیواره های از پشت تقویت شده برای هر قسمت محصور شده توسط دیواره های تقویتی باید حداقل یک زهکش موجود باشد.

آبروها

1-بارهای مرده

مهار کنند.

-ابعاد دجداره

حداقل ضخامت فلز جداره پایه های استوانه أی برابر 8 میلیمتر است .در صورت لزوم برای تامین مقاومت وصلبیت جهت جای گذاری جداره ،این ضخامت باید افزایش یابد .کف پایه باید بر اساس ظرفیت باربری مجاز شمع وخاکطبق ظوابط این ائین نامه طراحی شود ولی زمانی که قطر لازم برای این ظوابط بزرگتر از مقدار بدست امده برای کنترل لهیدگی رو سازه باشد ،میتوان قطر رادر محل اتصال کاهش داد .حداقل قطر استوانه های فولادی مورد استفاده در پایه ها برابربا 107 سانتی متر میباشد.

اتصالات و درز ها

تمامی درز های افقی باید لب به لب باشند .اگر گوشه های ورقها پخ شوند،درز های قائم می توانند لب به لب قرار گیرند.چنانچه اتصالات در محل انجام می گیرند ،مقطع پایئنی لوله باید حداقل تا 60 سانتیمتر بالاتر از سطح اب امتداد یابد .

-مهار بندی

در داخل پابه های استوانه أی باید مهار بندی کافی پیش بینی نمود که عموماً شامل دیافراگم تقویتی بتنی یا فولادی می شود که به لوله ها محکم بسته می شوند .عمق این دیافراگم ها تا حدی که شرایط اجازه میدهند باید بزرگ انتخاب شود.

4-تکیه گاههای کناری

-کلیات

تکیه گاههای کناری باید در مقابل فشار خاک طبق مندرجات بند 3-20 ،وزن خود تکیه گاه کناری ورو سازه پل ،بار زنده روی روسازه یا خاک ریز دسترسی ،نیروهای با دو نیروهای طولی (زمانی که انتها مقید شده است) ونیروهای طولی ناشی از اصطکاک یا مقاومت برشی نشیمن های تکیه گاهی ،طراحی شوند طراحی بر مبنای ترکیبی ازاین نیروها که بدترین شرایط بار گزاری راسبب شود ،انجام می گردد.

این تکیه گاه ها باید بطور مطمئن در برابر واژگونی حول پنجه پی ، در برابر لغزش روی بستر پی ودر برابر خرد شدن مصالح بستر یا دربرابر اضافه بار شمعها در نقطعه أی که حداکثر فشار رخ می دهد ،طراحی شوند .

در محاسبه تنشها در تکیه گاههای کناری وزن مصالح خاکریز روی وجه پشتی شیبدار یا پله أی تکیه گاه و یا روی کف یک پی گسترده بتن مسلح را می توان به عنوان قسمتی از وزن موثر تکیه گاه در نظر گرفت در مورد پی های گسترده پاشنه عقبی باید به عنوان طره أی نگه داشته شده در ساقه تکیه گاه تحت بار گذاری کل وزن مصالح سربار طراحی شود وگر نه از روش دقیقتری باید استفاده نمود.

سطح مقطع تکیه گاههای کناری سنگی یا بتنی غیر مسلح باید به گونه أی بتشد که از تولید تنش کششی در مصالح جلو گیری شود
فولادهای حرارت

بجز در مورد تکیه گاههای کناری وزنی برای جلو گیری از تشکیل ترکهای حرارتی و انقباضی باید فولاد گذاری افقی حداقل 7/2 سانتیمتر مربع به ازای هر متر مربع ارتفاع پیش بینی نمود.
دیوار جناحی

دیوارهای جناحی باید برای حفظ اندازه مطلوب خاکریز جاده و محافظت در مقابل فرسایش دارای طول کافی باشند . طول دیوار جناحی با توجه به شیبهای لازم برای جاده محاسبه می شود .

برای متصل کردن دیوارههای جناحی و تکیه گاههای کناری به یکدیگر باید در طول محل اتصال میلگرههای تقویتی یا میگردهای نورد شده مناسب جایگذاری نمود به منظور تامین مقاومت این میلگردها باید به اندازه کافی و برابر با مقادیر مشخص شده برای انها در هر طرف اتصال به داخل مصالح امتداد ویا بند و همچنین باید دارای طولهای متفاوتی باشند به گونه أی که در انتهای آنها مقاطع ضعیفی در بتن ایجاد نشود . اگر از این میلگردها استفاده نشود باید در انبساطی در محل اتصال پیش بینی شده و دیوار جناحی بداخل بدنه تکیه گاه کناری قفل شود.
زهکشی

مواد پر کننده أی پشت تکیه گاههای کناری را باید توسط سوراخهایی با زهکشهای هدایت کننده در فواصل مناسب زهکشی نمود.

جزئیات اجرائی

فولاد بال

برای بالهای تیرهای t شکل وشاه تیر های جعبه أی درجا باید طبق ضوابط بند های 8-17-2-2 و8-17-2-3 ارماتور فولادی قرار داد ،بجز در بال های پائینی که فولاد حداقل برابر 3/0 در صد مقطع بال میباشد .

پوشش وفاصله گذاری فولاد :

-پوشش حداقل.

برای فولاد پیش تنیدگی وفولاد معمولی باید حداقل پوشش بتونی مطابق اعداد زیر رعایت شود .

فولاد پیش تنیدگی وفولاد های اصلی …………….. 4 سانتی م فولاد بال

بالای دال……………………………………4 س م

چنانچه از مواد یخبندان استفاده شود ………..5 س م

-پائین دال …………………………………..5/2 س م

خاموتها و فولات های اتصال ………………………5/2 س م

-چنانچه از مواد شیمیایی برای جلو گیری از یخبندان مسیر استفاده ،شود ،

جزئیات زهکشی باید به گونه ای باشد که این مواد را بدون تماس دائمی

با شاه تیر های پیش تنیده دفع نماید . در جائی که این تماس اجتناب ناپذیر باشد یا در محل هائی که اعضا در معرض اب نمک یا بخار مواد شیمیائی هستند ،باید از پوشش بیشتری استفاده نمود .

حداقل فاصله گذاری :

حداقل فاصله ازاد بین فولادهای پیش تنیدگی در انتهای تیر ها باید مطابق زیر باشد:

فولاد پیش تنیدگی : سه برابر قطر فولاد یا یک ویک سوم برابر بزرگتریندانه موجود در بتن،هر کدام که بزرگتر است.

غلاف های پس کشید گی :4 سانتی متر یا 5/1 برابر بزرگترین دانه موجود دربتن، هر کدام که بزرگتر است .

-رشته های پیش تنیدگی درپاتل های عرشه باید به صورتمتارن ویکنواخت در عرض پانل قرار گیرد .انها را نباید دور تر از 5/1 برابر ضخامت کل دال مرکب یا دورتر از45 سانتیمتر از یکدیگر قرار داد.

-گروه کردن :

زمانی که فولاد پس کشیدگی دارای شیب انحناست،غلافهای پسکشیدگی را می توان بصورت گروه های حداکثر سه تائی بکار برد، به ترتیبی که فاصله مشخص شده در بند9-25-2 درفاصله 90 سانتیمتری انتهای عضو حفظ شود .

-چنانچه فولاد پیش کشیدگی بصورت گروه بکار برده شود ،تمامی گروه ها باید در طول یک سوم میانی تیر شکل پذیرند ودر نقاط انحنا باید تنس های ثانویه را نیز در نظر گرفت.