معرفی اجمالی شهرستان :

1-1 موقعیت جغرافیای شهرستان

شهرستان شیروان در قسمت علیای دره اترک قرار گرفته ، در ناحیه شیروان طول آن60 کیلو متر و پهنای آن 10 تا 15 کیلومتر بوده که در پایین دشت توسط تپه ماهور های رضا آباد بسته می شود . در شمال کوه های هزار مسجد و در جنوب ، کوه های بینالود از شمال غربی به طرف جنوب شرقی کشیده شده است .

شهرستان شیروان از شمال با جمهوری ترکمنستان ( حدوداً 65 کیلو متر ) مرز مشترک دارد . از شرق با شهرستان فاروج از جنوب با شهرستان اسفراین و از غرب با شهرستان بجنورد همجوار بوده وبین 27 57 ºتا '18 º58 طول و'5º37 تا '54 º37 عرض جغرافیایی واقع شده است وسعت آن 3904 کیلومتر مربع معادل 1.2 درصد مساحت استان می باشد . مرکز آن شهر شیروان در 56 º57 تا 24 º37 عرض جغرافیایی، در فاصله 60 کیلومتری قوچان، 195 کیلومتری غرب مشهد و 52 کیلومتری شرق بجنورد قرار دارد . ارتفاع این شهر از سطح دریا 1095 متر است . شهرستان شیروان از دو عارضه کوهستانی و دشت تشکیل ده است . در شمال آن کوه های کیگول واقع شده اند که محل مناسب ییلاق دامداران منطقه است . در دامنه های جنوبی این کوه های دشت حاصلخیز شیروان قرار دارد .

1-1-1- تقسیمات کشوری :

شیروان در زمان حکومت صفویه مرکز حکومت ایلخانی شمال خراسان بوده که به مرور زمان موقعیت سیاسیخود را از دست داد ، بطوری که در دوران قاجاریه مرکز حکومت از این شهر به قوچان یا بجنورد که دارای حکام مقتدری بودند شد . تا سال 1316 ولایت قوچان شامل بلوک سر ولایت ( مرکز آن قوچان )، میان ولایت و شیروان ( مرکز شیروان ) یکی از ولایات خراسان بود. در این سال شیروان نیز بخشی از توابع شهرستان قوچان به حساب می آمد .در سال1339 از شهرستان قوچان منتزع و با مرکزیت شهر شیروان شامل سه بخش و هشت دهستان با نام های تکمران ، جیرستان ، حومه ، زورام ، زیارت ، سیوکانلو ، گیلان ، قوشخانه در سطح شهرستان ارتقاء یافت .

با اجرای قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری در محدوده شهرستان های شیروان و قوچان و همچنین انجام الحاق و انتزاع های به موجب مصویه شماره 40166 / ت 41 ک - 3/4/69 در این شهرستانهشت دهستان حومه ، زورام ، زیارت ، سیوکانلو، قوشخانه، گلیان تکمران ، جیرستان و ( جدول شماره 2 )و طبق توصیب نامه شماره 84902 /ت 125/ک – 1/ 69بخش های مرکزی و سرحد ( جدول شماره 1 ) ایجاد گردید . این شهرستان در حال حاضر دارای یک نقطه شهری می باشد .

جدول 1 – نام بخش ها – مراکز بخش ها ، دهستان ها و شهرهای شیروان ، 1374

2-1- ویژگی های طبیعی:

2-1-1- وضعیت توپوگرافی :

منطقه مورد مطالعه( شمال خراسان ) بوسیله دو رشته کوه کپه داغ شمال و بینالود در جنوب احاطه شده است . این ارتفاعات از کوه های جوان کشور و استان هستند ، که حاصل آخرین مراحل کوهزایی در دوران سوم زمین شناسی می باشند . وجود ارتفاعات فوق الذکر و اثریکه در وضع طبیعی این بخش از کشورمان دارند ، بااعث بوجود آمدن یک منطقه مشخص ترکمنستان در شمال متمایز می باشد .

بطور کلی وضعیت توپوگرافی منطقه به شرح زیر است :

- ارتفاعات

الف ) ارتفاعات کپه داغ :

این رشته کوه در شمال منطق واقع شده است و جهت آن شمال غربی – جنوب شرقی می باشد، که از غرب منطقه به موازات مرز ایران و ترکمنستان شروع و تا نزدیکی مرز های شرقی استان ادامه می یابد . این کوه ها به سه قسمت اصلی می شوند و به همین جهت نیز در هر بخش از منطقه با نام خاصی معروف هستند . قسمت اول این رشته کوه شامل نواحی مرتفع شهرستان شمال بجنورد و شیروان است که بنام کوه های قره داغ معروف است . بخش مرکزی آن بنام هزارمسجد و بخش شرقی آن نیز به نام کپه داغ معروف می باشد .

ب )ارتفاعات بینالود :

این رشته کوه به موازات کوه های کپه داغ با جهت شما غربی – جنوب شرقی در جنوب این ارتفاعات قرا گرفته است ، و منطقه شمال خراسان را از مناطق استان و کشور جدا نموده است . رشته کوه های بینالود از حد غربی استان شروع و با بریدگی های تا مرز افغانستان ادامه دارد . با توجه به وجود بریدگی های شمالی – جنوبی عمود بر ارتفاعات این کوه های به 4 قسمت تقسیم می شوند و به همین جهت نیز هر قسمت به اسامی مختلفی معروف است . غربی ترین بخش این رشته کوه ، کوه های کم ارتفاع جنوب شهرستان بجنورد بنام الاداغ معروف است . حد فاصل بریدگی راه اسفراین – بجنورد تا بریدگی معروف می باشدوادامه آن تامرزافغانستان بنام کوه های سرجام نام گرفت

است.

ج ) سایر ارتفاعات :

سایر ارتفاعات مهم خراسان عبارتند از کوه های شتری ، ارتفاعات کوهسرخ ، آهگرانو ... که نقش بسیار مهمی در استقرار جمعیت دارند .

1. دشت ها:

به تبعیت از وضعیت شمال خراسان ، دشت ها نیز عمدتاً با جهت شرقی – غربی در حد فاصل بین ارتفاعات منطقه بوجود آمده اند ، که مهمترین آنها عبارتست از :

الف ) دشت قوچان - شیروان

این دشت یکی از دشت های بزرگ و مهم شمال خراسان می باشد که در بخش مرکزی منطقه قرار گرفته است ، دشت شیروان- قوچان دارای وسعتی حدود 1300 کیلومتر مربع است، که از شمال به ارتفاعات هزار مسجد و از جنوب به کوه های شاه جهان ، از غرب به کوه های هزار جریب و از شرق به حوضه کشف رود محدود می باشد .

ماخذ : طرح جامع شهرستان شیروان - سازمان مسکن و شهر سازی خراسان رضوی

1. وضعیت خاک :

منطقه مورد مطالعه بدلیل برخورداری از وضعیت مناسب توپوگرافی ، اقلیم معتدلو ... از شرایط مساعدی برای تشکیل خاک های مناسب برای فعالیت های کشاورزی برخوردار می باشد . لیکن این منابع بدلیل کوهستانی بودن منطقه محدود است و عمدتاً در دشت ها مشهد، شیروان،قوچان، دشت بجنورد ، سملقان ، قره میدان ، درگز ، سرخس و دره های واقع در ارتفاعات و ... واقع شده اند .

شیروان براساس گزارش مهندسان مشاور ستکوپ بشرح زیر است :

خاک دشت قوچان - خاک های دشت قوچان - شیروان از بافت متوسط برخوردار هستند و فاقد شوری می باشند . خاک های این ناحیه برای فعالیت های کشاورزی مساعد است و امروزه در این ناحیه یکی ازمتمرکز ترین فعالیت های کشاورزی استان انجام می شد که راندمان اغلب محصولات آن بیش از استان خراسان می باشد .

بطور کلی از نظر خاک و نوع آن بخصوص در دشت های شمال خراسان با محدودیتی مواجه نمی باشد و عمدتاً محدود کننده مواجه می باشند :

1. فرسایش زیاد بخصوص در حواشی رود خانه و مسیل ها با توجه به شیب زیاد دره ها
2. محدودیت آب که در صورت رفع این دو عامل کشاورزی منطقه بیش از پیش شکوفا خواهد شد .

3- آب وهوا :