•چکیده
•فیبرهای نوری رشته های بلند و نازکی از شیشه بسیار خالصند که ضخامتی در حدود قطر موی انسان دارند. آنها دربسته هایی بنام کابل های نوری کنار هم قرار داده می شوند و برای انتقال سیگنال های نوری در فواصل دور مورداستفاده قرار می گیرند. از آنها همچنین برای عکسبرداری پزشکی و معاینه های فنی در مهندسی مکانیک استفادهمی شود.
•مخابرات فیبر نوری
•یک روش انتقال اطلاعات از یک مکان به مکان دیگر با ارسال پالسهای نور از طریق یک فیبر نوری است. نور، یک موج الکترومغناطیسی حامل که مدوله شده است را برای حمل اطلاعات تغییر شکل میدهد توسعه سیستمهای ارتباطی فیبر نوری در دههٔ ۱۹۷۰ میلادی، انقلابی در صنعت ارتباطات داشته و همچنین نقش عمدهای در ظهور عصر اطلاعات بازی کردهاند. به خاطر مزایای بیشتر ارتباطات فیبر نوری نسبت به سامانههای انتقال اطلاعات از زیر ساختهای برقی (مثل زوج سیستم های به هم تابیده ،کابلهای کواکسیال و...)، فیبرهای نوری عمدتاً جایگزین سیمهای مسی در هسته اصلی شبکهها در جهان توسعه یافته شدهاند. فیبر نوری در بسیاری از شرکتهای مخابراتی برای انتقال سیگنالهای تلفن، ارتباطاینترنتی و سیگنالهای تلویزیون کابلی مورد استفاده قرار میگیرد.
قسمت های یک فیبر نوری
•تاریخچه فیبر نوری
•اولین کسانی که در قرون اخیر به فکر استفاده از نور برای انتقال اطلاعات افتادند، انتشار نور را در جو زمین تجربه کردند. اما وجود موانع مختلف نظیر گرد و خاک، دود، برف، باران، مه و… انتشار اطلاعات نوری در جو را با مشکل مواجه ساخت. بعدها استفاده از لوله و کانال برای هدایت نور مطرح گردید. نور در داخل این کانالها بوسیله آینهها و عدسیها هدایت میشد، اما از آنجا که تنظیم این آینهها و عدسیها کار بسیار مشکلی بود این کار نیز غیر عملی تشخیص داده شد و مردود ماند .شاید اولین تلاش در سیر تکاملی سیستم ارتباط نوری به وسیله الکساندر گراهام بل صورت گرفت که در سال 1881 ، درست 9 سال پس از اختراع تلفن، اختراع تلفن نوری فوتوفون یا سیستمی که صدا را تا فواصل چندین صد متر منتقل می کرد، به ثبت رساند. تلفن نوری بر مبنای مدوله کردن نور خورشید بازتابیده با به ارتعاش در آوردن آینه ای کار می کرد. گیرنده یک فتوسل بود. در این روش نور در هوا منتشر می شدو بنابراین امکان انتقال اطلاعات تا بیش از 211 متر میسر نبود. به همین دلیل، اگرچه دستگاه بل ظاهراً کار می کرد اما از موفقیت تجاری برخوردار نبود .ایده استفاده از انکسار )شکست( برای هدایت نور )که اساس فیبرهای نوری امروزی است( برای اولین بار در سال 1891 توسط Daniel Colladon و Jacques Babinet در پاریس پیشنهاد شد.