جیمز واتسون گفته است : " ما فکر می کردیم تقدیرمان در ستاره هاست ؛ اما الان می دانیم که به احتمال خیلی بالا ، تقدیر ما در ژن هایمان است " ژن ها واحد های عملکدی وراثت ، توالی های مشخصی هستند که دستور العمل ساخت پروتئین ها را کد می کنند . با اینکه به ژن ها توجه فراوانی می شود ؛ پروتئین ها هستند که بیشتر فعالیت های زندگی را انجام می دهند

- یک ژن غیر عادی میتواند طی نوترکیبی همولوگ با یک ژن عادی جابه جا شود .

ژن تراپی یک رویکرد آزمایشی باقی می ماند و پیش از آنکه درمان های آن به پتانسیل خود برسند ، تحقیقات فراوانی نیاز به انجام شدن دارند. غالب تحقیقات ژن تراپی در ایالات متحده و اروپا انجام می شوند

2 نوع ژن درمانی وجود دارد

1-germ line gene therapy : که germ cell ها ( اسپرم یا تخمک ) با ورود ژن های فانکشنال به دورن زنومشان ، اصلاح می شوند . به این شکل ، تغییرات ناشی از ژن درمانی ارثی و قابل انتقال به نسل های بعدی خواهد بود . از نظر تئوری ، این رویکرد باید قویا ً در درمان بیماری های ژنتیکی و نقص های ارثی موثر باشند . ولی در حال حاضر تعدادی مشکل تکنیکال و دلایل اخلاقی باعث میشوند که احتمال اینکه germ line therapy در آینده ی نزدیک در انسان به کار گرفته شود ، پایین باشد .

2-somatic gene therapy : که ژن های درمانی به درون سلول های سوماتیک بیمار انتقال می یابند . هر تاثیر و بهبودی تنها منحصر بع آن بیمار خاص خواهد بود و به نسل های بعدی بیمار نخواهد رسید .

درمقاله مورد نظر با استفاده از جدیدترین پژوهش ها ، رویکردو تغییر جهت پزشکی نوین در مقابله با بیماریها را در قابلیت های ژن درمانی بررسی نموده و نوعی درمانهای شخصی یا شخصی سازی درمان را برای دهه ی آینده پیش بینی می کند . از منظر علم ژنتیک پزشکی آینده بسیار متفاوت نسبت به پزشکی سنتی امروزه خواهد بود

پاورپوینت ارتباط مصرف چای و سرطان

چای

گیاه چای Camellia Sinesis یک بوتۀ همیشه سبز از خانوادۀ theaceae و بومی جنوب قارۀ آسیاست، اما به طور معمول در بیش از 30 کشور جهان کشت می شود.

انواع چای:

چای سیاه 78%

چای oolong 2% <

چای سبز 20%

Yang et al 2003

فرآیندهای تولید

چای سبز:

برگ های تازه را به سرعت بخار می دهند (آنزیم ها غیر فعال می شوند و از تخمیر جلوگیری می شود) سپس برگ ها را خشک می کنند محصول چای سبز

چای سیاه و oolong :

برگ ها را تا رسیدن به محتوی رطوبتی حدود 55 درصد پژمرده می کنند (غلظت پلی فنل ها افزایش می یابد)

برگ های پژمرده را فشرده می کنند

پلی فنل ها تخمیر می شوند برگ ها را حرارت می دهند

(اکسیداسیون محدود می شود)

محصول چای سیاه محصول چای oolong

چای سیاه:

از طریق تخمیر درصد زیادی از کاتچین ها تبدیل به الیگومر تیافلاوین و پلی مر thearubigins می شود.

در نتیجه چای سیاه محتوی:

10-3 درصد کاتچین ها

6-2 درصد تیافلاوین

و بیشتر از 20 درصد thearubigins

چای oolong تقریباً نصف چای سیاه تخمیر می شود بنابراین درصد کاتچین بیشتری دارد.

Yang et al 2003

توضیحات از متن فایل

قدیمی ترین توصیف سرطان را در نوشته های مصری می توان یافت که در آن به غده یا تومور سینه اشاره شده است و مربوط به 1500 تا 3000 سال پیش از میلاد مسیح است. قدیمی ترین نمونه ی سرطانی هم حدود 1600 تا 1900 سال قبل از میلاد در بازمانده ی جمجمه ی زنی مشاهده شده است. اسکلت مومیایی شده ای در پرو، آثاری از سرطان پوست را نشان می دهد که مربوط به 2400 سال پیش است. شواهد نشان می دهد که احتمالاً بقراط یونانی اولین کسی است که این بیماری را تشخیص داده؛ تفاوت غده ی خوش خیم و بدخیم را توصیف نموده و آن را نام گذاری کرده است و چون غده ی سرطانی و رگ های خونی اطراف آن به خرچنگ شباهت دارد، به همین دلیل بقراط اسم این بیماری را خرچنگ می گذارد که به یونانی کارکینوس نامیده میشود و در ترجمه ی آن به انگلیسی carcinoma نوشته شده و امروزه هم carcinos نامیده می شود (شیخ نژاد، 1389).

ابو علی سینا (359-416 خورشیدی )، فیلسوف و پزشک معروف ایرانی قرن پنجم، پدر علم پزشکی مدرن و یکی از متفکران تاریخ هم، قریب 1000 سال قبل در کتاب «قانون» سرطان را توصیف کرده و درباره ی تشخیص و روش درمان آن نسخه هایی سودمند ارائه کرده است (شیخ نژاد، 1389).

سرطان چه نوع بیماری است؟

سرطان یک بیماری مدرن نیست؛ در گذشته هم وجود داشته است؛ اما امروزه به دلیل افزایش آلودگی های محیط زیست تعداد بیشتری به آن مبتلا می شوند و تعداد بیشتری هم نسبت به گذشته به پزشک مراجعه می کنند. سرطان یعنی رشد کنترل ناشدنی سلول ها در ناحیه ای از بدن؛ این وجه مشترک همه ی سرطان هاست؛ علی رغم این که چه عاملی باعث سرطان شده و چه آسیبی به سلول ها رسیده باشد. سلول های سالم بدن طبق برنامه ی منظمی رشد می کنند، تقسیم می شوند و می میرند. در دوران جنینی سلول های سالم به سرعت رشد می کنند؛ اما این اتفاق فقط تا زمانی رخ می دهد که فرد به بلوغ کامل می رسد. در دوران بلوغ در بیشتر نقاط بدن سلول ها زمانی رشد می کنند و تقسیم می شوند که لازم است سلول های تازه را جای گزین سلول های فرسوده، مرده یا در حال مرگ کنند. در مواردی هم که بافت ها آسیب می بینند (زخم، شکستگی)، سلول های سالم به سرعت رشد کرده و تقسیم می شوند تا بافت آسیب دیده را ترمیم کنند. اما سلول های سرطانی برخلاف سلول های عادی، نمی میرند بلکه بی وقفه رشد می کنند، تقسیم می شوند و به طور مداوم سلول غیرعادی تولید می کنند (شیخ نژاد، 1389).

نام گذاری انواع سرطان ها:

سرطان را بر اساس به وجود آمدن در نوع بافت، به شرح زیر، نامگذاری کرده اند:

- کارسینوما: به سرطان هایی می گویند که در پوست یا بافت های پوششی اعضای داخلی بدن به وجود می آیند؛

- سارکوما: سرطان هایی است که در استخوان، غضروف، چربی، عضله، رگ های خونی یا دیگر بافتهای پیوندی یا محافظتی به وجود می آیند؛

- لوکیمیا: سرطان هایی هستند که در بافت های خونی از جمله مغز قرمز استخوان به وجود می آیند و باعث ساخته شدن سلو ل ها یا گلبول های غیرعادی شده که وارد جریان خون می شوند؛

- لنفوما و مایولوما: سرطان هایی هستند که در سلول های سیستم دفاعی بدن به وجود می آیند (شیخ نژاد، 1389).

تفاوت مولکولی سلول سالم و سرطانی

دلیل سرطانی شدن سلول ها، یا ماده ی DNA آسیب دیدگی سازنده ی ژن هاست که در هسته ی سلول قرار دارد. این مواد در تمام سلول ها وجود دارند و فعالیت آن ها را کنترل می کنند. ژن ها بانک اطلاعات سلول ها هستند. در بیش تر مواقع، بدن یا سلول قادر است DNA آسیب دیده را تعمیر کند؛ اما سلول های سرطانی این توانایی را ندارند. کسانی که این گونه ژن های آسیب دیده را از والدین به ارث می برند، بیش از دیگران در معرض خطر مبتلا شدن به سرطانند. اگر فرد دریافت کننده ی ژن معیوب به سرطان مبتلا شود، آن را سرطان ارثی می نامند. اما اکثر مواقع ژن ها در اثر عوامل سرطان زای محیط آسیب می بینند؛ عواملی مانند کشیدن سیگار، پرتوهای مضر از قبیل ماورای بنفش، اشعه ی ایکس یا مواد شیمیایی که از طریق مواد غذایی، نوشیدنی ها و هوا وارد بدن می شوند (شیخ نژاد، 1389).

همه گیری (اپیدمی) سرطان

تقریباّ نیمی از مردان و بیش از یک سوم زنان در دنیا ممکن است در طول زندگی خود دچار سرطان شوند. میلیون ها انسان با سرطان زندگی می کنند؛ یا سرطان دارند و یا داشته اند. خطر ابتلا به سرطان را می توان با تغییر در روش زندگی به طور قابل ملاحظه ای کاهش داد؛ مثلاً با ترک سیگار، با مصرف غذا وآب سالم و ورزش. از طرفی سرطان هرچه زودتر تشخیص داده شود، امکان مداوا بیش تر می شود. هرکس و در هر سن و سالی ممکن است به سرطان مبتلا گردد؛ اما 77% سرطان ها در اشخاص 55 سال به بالا تشخیص داده شده است (شیخ نژاد، 1389).

عوامل کلی سرطان

بعضی عوامل قابل کنترل و برخی کنترل ناشدنی است؛ به طور کلی عوامل زیر ممکن است باعث سرطان شوند: