اقتباس دولت الکترونیک در سه کشور آمریکای لاتین: آرژانتین، برزیل و مکزیک

خلاصه

این مقاله اقتباس دولت الکترونیک در سه کشور آمریکای لاتین: آرژانتین، برزیل و مکزیک را مورد بحث قرار می دهد. تحقیق ابتدا یک چارچوب مفهومی برای بررسی ایجاد و خدمات دولت الکترونیک را ارایه می‌کند که برای ارزیابی اقتباس آن در این سه اقتصاد مهم آمریکای لاتین اعمال شده است. یافته های تحقیق می تواند هر کشور به عنوان مدلی برای توسعه موفق و همچنین اجرای دولت الکترونیک در یک کشور در حال توسعه غیر صنعتی را معرفی کند. تجزیه و تحلیل هم چنین در جستجوی یافتن یک خلا در مطالعه دولت الکترونیک در کشورهای کمتر توسعه یافته می باشد که بخش آن ها تلاش می کنند در این جنبه حیاتی از توسعه دولت دیجیتال به همتایان توسعه یافته خود برسند.

کلمات کلیدی: دولت الکترونیک؛ آمریکای لاتین؛ سیاست ارتباطات راه دور.

در اغاز قرن 21، برنامه های کاربردی دولت الکترونیک آماده انتقال ارتباطات دولتی هستند اگر چه پتانسیل عملیاتی آن ها عمدتاً ناکافی است. دانشگاهیان پیشنهاد می کنند که مدالیته میانجی آنلاین به عنوان پیوندی از تکنولوژی های ارتباطی چند گانه می تواند کارکردهای ارتباطات دولتی را به طور سریع تر، ارزان تر وکارامدتر نسبت به ابزارهای آفلاین تسهیل کند. با این وجود گذر از فرمولیزه کردن سیاست برای اجرا هنوز هم در بسیاری از کشورهای در حال توسعه وجود دارد که تاکید دارد که دولت الکترونیک یک سیستم فنی اجتماعی بسیار پیچیده است که وابستگی زیادی به بلوغ تشکیلاتی کلی، چارچوب های قانونی وملاحظات اجتماعی فرهنگی دارد.

بحث برانگیز تر این موضوعات اگر چه آشناترین آن نیز می باشد دسترسی عموم به فرایند سیاسی است. با این وجود در حالی که برنامه های کاربردی دولت الکترونیک حوزه هایی همچون نگهداری ثبت ها، خصوصا در غرب را دچار تحول کرده اند اما بسیاری از کشورها برای نگهداری بخش اعظم مکاتبات دولتی روزانه خود هنوز هم به کانال های آفلاین وابسته هستند.

بنابراین دولت الکترونیک به جای آن‌که یک خروجی اصلی برای ارتباطات دولتی محسوب شود در حد یک گزینه باقی می ماند. با مروری بر ویژگی "تاخیر در انتشار" دیگر تعاملات آنلاین اقتباس دولت الکترونیک تابعی از محدودیت ها در کارآمدی کانال ارتباطی و هم چنین موضوعات مرتبط با اطمینان، محرمانه بودن و امنیت می باشد.

*سیاستها و استانداردهای فن‏آوری اطلاعات دولت الکترونیک مالزی*

فهرست

فصل 1- مقدمه

1-1- درباره این گزارش

گزارش استانداردها و سیاستهای فن‏آوری اطلاعات دولت الکترونیک[1] (EGIT)، تعاریف و مفاهیم سیستم‏ها را بر اساس استانداردهای دولت مالزی و ارائه دهندگان راه‏حلهای IT بیان می‏کند. مجموعه فن‏آوری‏هایی که اجازه بدهد رایانه‏های شخصی، تجهیزات شبکه و دیگر سرویس‏گیرها با سرویس‏دهنده‏های هر شبکه‏ای کار کنندو ایجاد یک زیربنای IT که از سیاستهای فن‏آوری اطلاعات دولت الکترونیک پشتیبانی کند، ‌در این گزارش تدوین شده‏اند.

با اعمال این سیاستها اطمینان حاصل می‏شود که رایانه‏های بزرگ، اینترنت/ اینترانت و نرم‏افزارهای توزیع شده با هم سازگارند. این گزارش چارچوبی ارائه می‏کند که دولت را از استفاده انحصاری از یک فن‏آوری خاص و افتادن در بن‏بست، حفاظت می‏کند.

تمرکز اصلی بر نرم‏افزارهایی است که همکاری ساختارهای ناهمگن را ممکن می‏سازند و آنها را به صورت ساختاری یکپارچه در می‏آورند.

سیاستهای تشریح شده در این گزارش شامل سه عامل عمده می‏شوند:

- ساختار محاسباتی توزیع شده چندلایه‏ای سرویس‏دهنده[2] / سرویس‏گیرنده[3]

- استفاده از قطعات نرم‏افزاری برای ایجاد سریع برنامه‏ها (برنامه‏نویسی شیءگرا)

- ارائه راهبرد همکاری برای توزیع اجزاء در کل شبکه و یکپارچه کردن منابع دادة موجود

2-1- سیاست EGIT

در ساختار فن‏آوری اطلاعات دولت الکترونیک، سه لایه محاسباتی در نظر گرفته می‏شود.

1- کاربر (نحوه ارائه)

2- منطق کاری

3- داده‏ها

متمرکزکردن تمام سیاستهای کاری و خدمات در یک محل به تیم‏های تحقیق و توسعه این امکان را می‏دهد که تمام تلاششان را برای ساختن اجزاء کاری مدیریت‏پذیر و قابل بسط به کار ببرند و این اجزاء را به گونه‏ای شفاف با داده‏های پشت صحنه و کاربرد روی صحنه، یکپارچه سازند.

از آنجا که تمام روشها به صورت متمرکز مدیریت می‏شوند می‏توان به سرعت تغییرات را انجام داد و تغییرات به صورت خودکار و بلافاصله به همه خدمات گیرنده‏ها اعمال می‏شود.

مزایای این روش عبارتند از:

- منطق کاری مشترک

- استقلال از سامانه سرویس‏گیرنده

- اجرا و مدیریت آسان پردازش‏های توزیع شده

شکل 1- مدل محاسباتی سه لایه

گزارش استانداردها و سیاستهای EGIT نوع سرویس گیرنده‏ها و سرویس‏های ارائه شده را معین نمی‏کند بلکه در این گزارش پیشنهاد می‏شود که سرویسها به صورت اشیاء مدیریت‏پذیر تعریف شوند که بتوان آنها را روی هر سه لایه اجرا کرد.

هدف، ایجاد ساختاری است که تجهیزات مختلفی از جمله تجهیزات زیر را پشتیبانی کند:

- رایانه شخصی (PC)

- دستیار دیجیتالی شخصی (PDA)

- کیوسک

- رایانه‏های شبکه

لایه کاربر واسطه ارتباط با سیستم‏های IT را برای شهروندان، صاحبان مشاغل و دولت فراهم می‏کند. در طراحی این لایه، هدف ارائه خدمات به حداکثر تعداد ممکن از شهروندان کشور است. لایه منطق کاری سطحی است که سرویسها به شبکه ارائه می‏شوند.

از جمله سرویسهای ارائه شده به شرح زیر است:

- سرویس نامگذاری

- سرویس زمان سنجی

- سرویس فهرست

- سرویس امنیت

- سرویس کاربردی

- سرویس پیام

- سرویس پردازش مبادلات

این سرویسها ممکن است روی یک میزبان[4] یا میزبانهای مختلف قرار گیرند.

لایه داده‏ها محل ذخیره منطقی اطلاعات مورد نیاز برای پردازش سرویسهای کاربردی است . لایه داده‏ها همچنین سرویسهایی از قبیل ایجاد، بازیابی، نوسازی یا حذف دسترسی به محل ذخیره داده‏ها را ارائه می‏کند.

بنابراین EGIT ترکیبی از سیاستها و استانداردهایی است که ساختار کاربردی توزیع شده برای دولت الکترونیک به وجود می‏آورد.

3-1- چارچوب EGIT

چارچوب فن‏آوری اطلاعات دولت الکترونیک (EGIT) یک مرجع استاندارد برای ملاحظه فن‏آوری‏های گوناگون در زمینه اطلاع‏رسانی است.

این چارچوب شامل پنج قسمت عمده است:

- وسایل و تجهیزات

- سرویسهای مربوط به کاربران

- سرویسهای منطقی

- سرویسهای داده

- ارتباطات و مخابرات
در دسترس بودن امنیت

جهانی بودن مدیریت پذیری

شکل 2- چارچوب فن‏آوری اطلاعات دولت الکترونیک

«ارتباط بین فرایندی»[5] ارتباط را بین لایه خدماتی کاربر، لایه منطق‏کاری و لایه داده‏ها برقرار می‏کند در حالی که «محیط توسعه کاربردها»[6] زیربنای سراسری توسعه کاربردها را برای چارچوب EGIT فراهم می‏کند.

هر لایه به اجزاء دیگری هم تقسیم می‏شود. تعاریف EGIT بر واسطه‏های دریافت خدمات از هر جزء تمرکز می‏کنند.

کیفیتهایی که از تمام لایه‏ها و اجزاء انتظار می‏رود از این قرار است:

- امنیت

- در دسترس بودن

- مدیریت پذیری

- بین المللی بودن

سیستم‏های کاربردی به عنوان بخشی از فرآیندهای کاری دولت الکترونیک یکی از اجزاء اساسی هستند و باید دارای مشخصات زیر باشند:

- قابلیت اجرا روی سیستم‏های مختلف (از نظر سخت‏افزاری و نرم‏افزاری)

- انعطاف‏پذیری

- سازگاری بین سرویسهای ارائه شده ازخدمات دهنده‏های مختلف

- مقیاس‏پذیری؛ بسته به نیاز می‏توان از تجهیزات بیشتر یا کمتری استفاده کرد بدون آنکه نیازی به تغییر دیگر اجزاء باشد.

- سهولت استفاده؛ استفاده از سیستم‏های کاربردی باید آسان بوده و واسطه کاربر آنها مشابه دیگر سیستم‏های کاربردی باشد.

- مدیریت‏پذیری؛ کاربردها، سخت‏افزار و نرم‏افزار باید مدیریت پذیر بوده و عملکرد آنها ساده باشد

1- Electronic Government Information Technology

2- Server

3- Client

1- host

1- Inter Process Comminucations

2- Application Development Environment

*مقاله شهر الکترونیک*

مقدمه

پس از مطرح شدن مبحث جامعه اطلاعاتی در جهان وتصویب اصول وطرح اجرائی آن در ژنووتونس بحث شهرهای الکترونیک ودولت الکترونیک بسیار جدی تر شده است. جامعه جهانی با شعار جامعه اطلاعاتی به دنبال تبیین شهرهای الکترونیکی است. در واقع شهر الکترونیکی عبارت است از دسترسی الکترونیکی شهروندان به خدمات سازمانهای شهری به صورت شبانه روزی وهفت روز هفته به شیوه ای قابل اطمینان امن ومحرمانه در این مقاله در قالب چهار بخش به این مسئله می پردازیم:

1) مزایای ومفاهیم شهر الکترونیک

2) مدل شهر الکترونیک

3) شهر الکترونیک درایران

4) دموکراسی الکترونیک

الف- مزایای شهرالکترونیک: این شهرها تفاوت عمده ای با شهرهای سنتی دارند. در این شهرها بسیاری معضلات ومشکلات شهرهای سنتی مانند آلودگی هوا،ترافیک، انتظار در صفوف اماکن خدمات رسانی عمومی،هزینه های زیاد نگهداری وتوسعه سیستم حمل ونقل و بزرگراههای شهری وجود ندارد. شهر الکترونیک از دید یک کاربر سایت است که از آن دسترسی به تمام خدمات شهری ممکن است.

این وب سایت درگاه نامیده میشود.

زمان هایی که با استفاده از امکانات شهرهای الکترونیک برای شهروندان ذخیره می شود را میتون با مطالعه، استراحت، رسیدن به خانواده، تفریح وامور فرهنگی ومذهبی یا هر کار دلخواه دیگری صرف کرد.

در شهرهای الکترونیک انجام کلیه فعالیت های بانکی اداری،تجاری، تفریحی، اطلاعات، علمی، آموزشی ،سیاسی، مسافرتی، درمانی، کاریابی ازطریق اینترنت انجام می شود.

در این شهرها ادارات مجازی هستند که روی اینترنت قرار دارند و تنها با استفاده از آدرس سایت ادارات به آنها دسترسی می توان پیدا کرد. بانکداری الکترونیک یعنی انجام امور بانکی با استفاده از فناوری اطلاعات در این شهر ها رایج است. در ایران نیز برخی فعالیت ها در این زمینه انجام شده است مانند کارت اعتباری، سیستم های خودپرداز و…

دولت الکترونیک:

ارائه خدمات دولتی از طریق اینرنت به شهروندان است. با ایجاد دولت الکترونیک شهروندان به راحتی می توانند با سازمان های دولتی ارتباط برقرار کنند. خدمات دولت الکترونیک معمولا از طریق یک وب سایت واحد صورت می گیرد.

تجارت الکترونیک در این شهرها رایج است. تجارت الکترونیک یعنی انجام امورتجاری از طریق اینترنت.

آموزش الکترونیکی به معنای یادگیری و تحصیل از طریق اینترنت از تسهیلات دیگر این شهرها است.

در این شیوه جدید یک وب سایت نقش مدرسه را بازی می‌کند و دانش آموزان با مراجعه، به وب سایت می توانند به صورت مجازی در کلاس های درس حضور یابند. معلمان از طریق وب سایت مزبور مطالب درسی را ارائه می کنند. فضای حاکم بر کلاس ها فضایی زنده وپویا است.