فهرست:

فصل اول: تاریخچه و فعالیت 8-2

فصل دوم: حسابداری کارخانه قند 24-8

بخش اول: حسابداری مالی 23-8

بخش دوم: حسابداری چغندر 24-23

فصل اول : ((تاریخچه و فعالیت)) 1)تاسیس و شرکت: کارخانه قند تربت حیدریه در سال 1329 تاسیس و بعدا تحت نظر شرکت کارخانه جات دولتی ایران به فعالیت خود ادامه داده است.در سال: 1351طبق تصمیمات متخذه از طرف دولت در اجرای قانون فروش کارخانه جات دولتی کارخانه قند تربت حیدریه از شرکت کارخانه جات دولتی منتزع و بر اساس اساسنامه جدیدی به شرکت سهامی خاص قند تربت حیدریه تبدیل گردیده و سهام آن عمدتا به آستان قدس رضوی و سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران و قسمتی نیز به بخش خصوصی واگذار گردیده است..مرکز اصلی و محل کارخانه شرکت واقع در شهرستان تربت حیدریه می با شد. بهره برداری و طرح توسعه: کارخانه قند تربت حیدریه در سال 1329با ظرفیت اسمی مصرف 700تن چغندر در شبانه روز از طرف شرکت کارخانه جات ایران و از محل اعتبارات سازمان برنامه تاسیس ماشین آلات آن از شرکت اشکودای چکسلواکی خریداری گردید. موقعیت مناسب جغرافیائی و شرایط اقلیمی مناسب باعث رشد روزافزون تولید چغندر در منطقه شده که با توجه به ظرفیت ثابت کارخانه در این زمینه مشکلاتی برای چغندر کاران منطقه و همچنین شرکت ایجاد گردیده و به همین دلیل در سال1348مقدر گردید که با استفاده از اعتبار طرحهای عمرانی کشور ظرفیت تولیدی کارخانه از 700تن به 1200تن چغندر در شبانه روز توسعه یابد. اگرچه توسعه مزبور توسط شرکت بوکاولف آلمان غربی عملی گردید لیکن به دلیل اشکالات موجود در برنامه های توسعه و غیره ظرفیت عملی هیچگاه از1000 تن چغندر در شبانه روز تجاوز ننموده و در سال 1359 پیشنهاد طرح ترمیم و توسعه کارخانه به علت فرسوده شدن ماشین آلات و رشد روزافزون چغندر در منطقه و پیشبرد اهداف توسعه کشاورزی و تولیدی منطقه به اعتبار کمیسیونی مرکب از نمایندگان سازمان برنامه و بودجه سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران وزارت کشاورزی سازمان صنایع ملی ایران رئیس و اعضای شورای شهرستان تربت حیدریه موضوع صورت جلسه مورخ (12/9/1359)ناظر بر موافقت تائید گزارش مدیر عامل مبنی بر انجام ترمیم و توسعه کارخانه در دو مرحله وصول به ظرفیت عملی مصرف 1200تن چغندر در شبانه روز( در مرحله کوتاه مدت) و توسعه ظرفیت تا 3000 تن چغندر در شبانه روز(در مرحله بلند مدت )و به منظور جذب تمامی تولید چغندر منطقه به تائید هیئت مدیره رسیده و در جلسه مورخ 16/10/1359در مجمع عمومی مطرح و اجرای طرح ترمیم و توسعه تا 1200 تن (ظرفیت عملی)و انجام مطالعات لازم جهت توسعه تا 3000مورد تصویب قرار گرفته است( که این امر توسط اداره کل صنایع غذایی وزارت صنایع به موجب نامه شماره 311870 نیز تائید گردیده است )لیکن به علت عدم مساعدت لازم از طرف وزارت صنایع و به انتظار هماهنگی و اعطاء امکانات ارزی این طرح متوقف ماند. همچنین به موجب مصوبه مجمع عمومی فوق العاده مورخ25/9/1369صاحبان سهام اجرای طرح توسعه کارخانه از 1200 تن به 3000تن چغندر در روز با استفاده از ارز دولتی شرکت اقداماتی را جهت دریافت ارز وزارت صنایع انجام داده لیکن موفقیتی در این خصوص حاصل نگردید. نهایتا اجرای طرح توسعه کارخانه از سال 1373آغاز و بدین منظور ماشین آلات طرح از کشور آلمان خریداری گردیده و تا پایان سال مالی 1375 کلیه ماشین آلات نصب و به جز کوره بخار آماده بهره برداری گردید.

مقاله سیستم‌های حسابداری مالی در 21 صفحه ورد قابل ویرایش

1) چشم انداز

(چشم اندازی از چگونگی دانشگاههای ملی و اینکه دانشگاههایی هستند که افراد از طریق آنها زمینه را برای حسابداری مالی کسب می‌کنند و نقطه شروع کار آنها برای حسابداری از آنجاست).

چشم انداز 1:

تخصیص منابع بر اساس نتایج ارزیابی شخص ثالث از آموزش و تحقیق.

· در تخصیص منابعی از قیبل کمکها و اعانه های عملیاتی نتایج ارزیابی های شخص ثالث از آموزش و تحقیق در هر دانشگاه بدرستی انعکاس می‌یابد، البته در این راستا، نگاهی هم به پیشرفت توسعه فردی هر دانشگاه و ایجاد یک محیط رقابتی می‌شود.

چشم انداز 2:

ایجاد انعطاف در سیستمهای مالی جهت ایجاد خط‌مش ها و ابتکارات دانشگاهی.

به عبارت دیگر:

· پیاده سازی هدایای عملی با صلاحدید دانشگاهها بدون مشخص ساختن موارد استعمال (همچنین در اختیار قراردادن وجوهی که بایستی به سالهای بعد منتقل شوند.)

· با توجه به پرداختهای معینی که توسط دانشجویان صورت پذیرفته با ملاحظه خط‌مشی و ابتکارات هر دانشگاه در درون یک گستره مشخص شده توسط دولت، مقادیر عینی را تعیین کنید.

· سرمایه‌های مازاد حاصل از تلاشهای دانشگاهها بایستی به اهداف از قبیل تعیین شده‌ای اختصاص یابند که در طرح میان مدت، پیشاپیش، تصویب شده اند.

· با توجه به امکانات علاوه بر پیشرفت حاصل شده با استفاده از امکانات هزینه هایی توسط دولت ارائه می‌شود، همچنین ممکن است بواسطه وامهای بلند مدت یا درآمد حاصل از مصرف وام یا سایر درآمدهای حاصله بواسطه تلاشهای خود دانشگاه نیز پیشرفتهایی صورت پذیرد.

· کمکهای با عوض و سایر درآمدهای تهیه شده توسط دانشگاه بایستی بصورت قاعده‌مند، جدای از هدایای عملی پردازش شوند و با توجه به تلاشهای دانشگاه انگیزه‌هایی هم باید ایجاد شود.

· کمکهای بلاعوض توسط مسئولین محلی ممکن است تحت شرایط خاص پذیرفته شوند.

چشم انداز 3:

انجام ذیحسابی بر حسب قابلیت اعتماد مالی و تأمینی اجتماعی.

· معیارها و شیوه ها برای محاسبه و توزیع هدایای عملی بایستی برای عموم علنی گردند.

· انتشار گسترده و آشکارسازی جزئیات مالی هر دانشگاه در تمام سالها.

· بازبینی استانداردهای حسابداری براساس ویژگیهای دانشگاه و غیره.

2. خط مشی طراحی سیستم

(1) بودجه‌ها و طرحهای میان مدت

· در ایجاد سرمایه های سالانه برای هر دانشگاه دولت به عنوان یک قانون اجرای عملیاتهای اجرا شده در میان مدت به عنوان یک پیش‌شرط مد نظر قرار می‌دهد لیکن این نیز قابل درک است که در پاسخ به مسائل پیش‌بینی نشده نیازهایی ممکن اسن بروز کند لذا در حالیکه تغییراتی در طرحهای میان مدت برحسب ضرورت پیش‌ می‌آید برآوردها بایستی بطور دینامیک انطباق داده شوند و وضعیتهای اجتماعی و مالی نیز سالانه به حساب آورده شوند.

· اساساً شیوه برآوردهای بودجه‌ای بایستی سازگار با نوع قانون باشد که تصریح می‌کند در زمان اجرای طرح در میان مدت قوانین بایستی میزان بودجه را تمام شده ارائه کنند و نیز آن چیزی که کاربرد عینی در پروسه بودجه ریزی سالانه را به پیش‌ می‌برد نیز بایستی با قانون سازگاری داشته باشد، لیکن این نیز قابل درک است که هزینه‌های احتمالی متناسب با محاسبه از طریق قوانین از پیش تنظیم شده، نیستند لذا شیوه‌ها باید به نحوی سازگاری داشته باشند تا بتوانند یک چنین مواردی را به درست اصلاح کنند.


(2) هدایای عملی (شیوه‌های محاسبه هدایای عملی)

· هدایای عملی ارائه شده به دانشگاهها، مجموع (1) و (2) فوق هستند تا شفافیت در تخصیص بودجه را تضمین نموده و استقلال دانشگاهها را به پیش‌ ببرند و به درستی به اجرای پروژه‌های خاص پاسخگو باشند.

(1) اختلاف بین درآمد استاندارد و هزینه محاسبه شده با استفاده از شیوه مشابه محاسبه برای تمام دانشگاهها بر اساس تعداد دانشجویان و سایر شاخصهای عینی است (هدایای عملی استاندارد).

(2) مقادیر مورد نیاز برای پیاده‌سازی پروژه‌ها و اداره آموزش ویژه و امکانات تحقیق که با شاخصهای عینی محاسبة آنها مشکل است (هدایای عملی ویژه)

برای پیشبرد توسعه فردی در دانشگاهها و فراهم آوردن یک محیط رقابتی هدایای عملی بایستی به درستی نتایج ارزیابی های شخصی ثابت از دانشگاهها را بعد از کامل شدن طرحهای میان مدت منعکس نمایند همچنین شیوه‌های عینی و فرایند‌های آنان بایستی بازبینی گردد.

احتمال شیوه‌های قابل انعطاف در محاسبه هدایای عملی بر اساس فلسفه، اهداف، ویژگیها و شرایط هر دانشگاه بایستی مد نظر قرار گیرد. با توجه به آیتمهای ارزیابی شخص ثالث که در محاسبه هدایای عمل مورد استفاده قرار گرفت، آنها بایستی به دقت مورد بازبینی قرار گیرند تا صحت آنها تضمین گردد و ملاحظه مقتضی بایستی اعمال گردد تا تضمین شود که آنها استقلال دانشگاه را محدود نمی‌کنند.

معیارها و شیوه‌ها برای محاسبه هدایای علمی بایستی پیشاپیش در معرض عموم و دانشگاهیان واقع شود.

ادارة درآمدهای دانشگاه

درآمدهای دانشگاه را می‎توان ابتدا به درآمدهایی تقسیم کرد که پیدایش آنها از عملکردهای عادی شغلها، قطعی و اجتناب ناپذیر است (شهریه دانشجویان ، درآمدهای ناشی از بیمارستانهای وابسته به دانشگاه و غیره) و نیز سایر درآمدها (مثل وامها ویا کمکهای بلاعوض). درآمدهای ناشی از عملکرد دانشگاه را بایستی به حساب هدایای عملی گذاشت، در حالیکه سایر درآمدها را باید جدای از هدایای عملی، به حساب آورد و نبایستی در محاسبه هدایای عملی انعکاس یابند.

برای ایجاد انگیزه در دانشگاهها جهت مضاعف ساختن درآ,دهای خود در مورد درآمدهای ناشی از عملکرد عادی اگر درآمدها مثلاً از یک بیمارستان وابسته دریافت شوند و به درآمدهای استاندارد اضافه گردند یا یکسری مازاد دیگر بواسطه تلاش دانشگاه ایجاد شود آن را بایستی به حساب اهداف از پیش تصویب شده ای گذاشت که پیشاپیش در طرح میان مدت بوده است.

اداره کردن شهریه های دریافتی از دانشجویان

عطف به شهریه های دریافتی از دانشجویان لازم است تا کیفیت فرصتهای یاد‌گیری، رشد نخبگان و استقلال پیشرفته دانشگاهها، به حساب آورده شود. بنابراین در حالیکه بخاطر آوردن شیوه ای که براساس آن این شهریه ها در هدایای عملی منعکس شوند و بعد از تصریح کردن یک میزان استاندارد برای تمام دانشگاهها، گستره پرداختهای معین بایستی توسط دولت، تعیین شود و هر دانشگاه بایستی میزان قطعی خود را در داخل آن گستره تنظیم نماید.

واقع خواهد شد.

کمپانیهای خارجی،‌ با تغییر گرایش به سمت IFRS ، یک زبان گزارش مالی بین المللی را پذیرفته اند که باید تا حد زیادی دردسرهای مربوط به زبان و گزارش محلی گذشته را کاهش دهد. از این گذشته، تقارب به سمت یک GAAP مشترک، بایستی ارتباط داخلی را تسهیل نموده و گزارش کردن برای کمپانیهای چند ملیتی را آسان نمود و در نهایت منجر به تصمیم گیری قویتر در سطح بین الملل گردد. IFRS ، همچنین از طریق سازگاری بیشتر با محاسبة مقدار معاملة شامل جنبه های افزایش/ ساده سازی معامله پیشنهادی، بر تحصیل ها و تحریم ها نیز تأثیر خواهد گذاشت.

تغییر به IFRS - پریشانی و فرصت

در حالیکه هدف نمایی یک استاندارد جهانی، پسندیده و مطلوب است، پروسة پذیرش IFRS ، بدون شک یک چالش را ایجاد خواهد نمود که قابل مقایسه با بحران Y2K و Sarbanes- Oxley در دهة گذشته است. این استاندارد فراریت بیشتری را متوجه درآمدهای گزارش شده خواهد نمود و در ارتباط با خط مشی های جدید حسابداری، موانع قابل توجهی را متوجه مشارکت خواهد ساخت و باعث خواهد شد تا فرایندهای گزارش و ویرایشهای انجام شده بر روی سیستمهای اطلاعات مالی و مدیریت، بازبینی شوند. بهرحال، این موارد تغییر، ممکن است فرصتهایی را برای بازسازی، کاهش هزینه ها و بالا بردن انسجام، بدنبال داشته باشند. از این گذشته، مدیریت صحیح پروسة تبدیل، جهت تضمین محدود شدن گسست در تجارت و نیز ساپورت دائمی و اطمینان بخشی به سرمایه گذاران، رهبران، تحلیلگران و سایر سهامداران، تعیین کننده خواهد بود.

تبدیل به IFRS، کاری به مراتب بیشتر و بالاتر از یک فعالیت اجرایی است. برای بسیاری از افراد و شرکتها، IFRS، با ایجاد تغییرات عمده در اصول حسابداری گذشته،‌شکل می‎گیرد. انتظار می رود که بالاترین اختلافات در حسابرسی اسناد مالی، دارائی های غیرعینی، مالیاتهای معوق، ترکیبات تجاری و سود کارکنان حادث شود. IFRS همچنین دارای یکسری قواعد پیچیده جهت تشخیص این موضوع است که چه چیز بدهی و دارائی خالص را تشکیل می‎دهد.

(توجه: GAAP , IFRS ، حسابداری را در حوزه های ترکیبات تجاری، گزینه سهم و فعالیتهای ناقص تا میزان زیادی، همگرا نموده است. IFRS امروزه بر روی تقارب مالیاتهای معوق و مستمریه ای بازنشستگی (پانسیون ها) کار می‌کند.)

ملاحظات معامله تحت IFRS - قبل از تحصیل و پس از تحصیل

حرکت به سمت اعمال IFRS، مثل این است که بایستی زندگی یک فراگیرنده را خلاصه کنیم، چون جهان به سمت یک مجموعه واحدی از اصول در حرکت است. به هر حال، با یک سیستم «اصول- محور»، سطح فزاینده ای از قضاوت مدیریتی پیش می‎آید که بایستی مدنظر دقیق قرار گیرد. در حالیکه محاسبة قواعد، ممکن نیست هیچگونه تغییراتی را در تجارت اصولی هدف انعکاس دهد، ایجاد استانداردهای جدید و قابلیت قیاس پیشینه ای، آنالیز بیشتری را لازم خواهد داشت.

یک هدف استانداردهای IFRS، بالا بردن شفافیت است که بایستی برای یک میدان فروش ساده باشد تا تشخیص دهد آیا کسب فلان چیز، ضرر است یا منفعت. به هر حال، در حین مدت موقت گذار، تبدیل به IFRS، چالشهایی را برای کمپانیهایی بوجود می‎آورد که در حال اندیشیدن بر روی عایدات هستند.

حرکت به سمت IFRS بر مدلهای رشد/ خلاصه سازی قبلی که برای ارزیابی معاملات شرکتی، استفاده می شد تأثیر می گذارد (شبیه به آن چیزی که FASB 141/142 در ایالات متحده انجام داد). تغییرات در حسابداری خرید و نیز بازشناخت درآمد و عوایدی و تخصیص سرمایه، ممکن است دارای یک اثر ذاتی بر مدلهای معامله باشد و به هنگام بحث بر سر قراردادهای بانکی، نیازمند به توجه بیشتری است.

نگرانیهای ویژة فراگیرنده ها شامل این موارد است:

- ترکیبات تجاری، به عنوان یک درآمد، محاسبه شود- در مقابل محاسبة «ادغام قبلی» سرقفلی دیگر واگذار نگردد اما در عوض هر سال در معرض تست اختلال واقع گردد. سرقفلی ممکن است یک آیتم دائمی ترازنامه شود. در طی سالهای اولیه، ممکن است معاملاتی با بیش از قیمت واقعی، انجام پذیرد.

- مارکهای اکتسابی، تکنولوژی، روابط مشتری و سایر دارائی های ناملموس و غیرعینی، از سرقفلی جدا شوند و در قیمت عادله خویش، گزارش گردند و در طول زندگی مفید خویش، واگذار شوند (دیاگرام 1). در سال 2003، یک مطالعه براساس تجربه ایالات متحده در پذیرش FAS141/142 نشان داد که به طور متوسط، 22 درصد قیمت خرید، به دارائی های جداگانة غیرعینی، ولی قابل شناسایی، تعلق گرفته است.

- سرقفلی منفی که تشخیص داده شد،‌ بلافاصله به عنوان درآمد تلقی گردد.

- فعالیتهای خزانه ممکن است از قوانین سفت و سخت حسابداری IFRS، تأثیر بپذیرند.

- فهم اینکه کدام گزینه های ایجاد گردیده «به عنوان گزینه های سیاست حسابداری در استانداردهای معین IFRB» هستند، همچنان وجود دارد.

- تضمین اینکه اختلافات کلیدی IFRS، به هنگامی که از اطلاعات مالی «قبل از GAAP» به عنوان اساس پیش بینی های مدیریت یا مقایسه با این پیش بینی ها استفاده می‎شود، درست فهمیده و درک شوند.

موارد بالقوه در ارتباط با توافقات خرید عبارتند از:

? ناهماهنگیها و ناسازگاریها در گزارش مالی پیشینه، برقراری ارتباط مدلهای افزایش/ ساده سازی با دوره های پیشین گزارش را با مشکل مواجه می سازد.

? وجود مشکلات با وام دهندگان بین المللی، قراردادهای بدهی را سازگار با GAAP ایالات متحده یا IFRS اصلاح می‌کند.

? وجود مشکلات در برآورد تنظیمات سرمایة کاری، بطور برجسته ای در طول دوره های انتقال و گذار موقت است.

گذار اولیه IRE را موجب می‎شود:

با اولین موجی که در اروپای تحت IFRS، پیش آمد، سازمانهای معینی اعلام کردند که هزینه و پیچیدگیهای همراه با اجرا، سودهایی که از قبل انتظار می رفت را ارائه ننموده است. مخالفین می گفتند که شکلهای درآمدی گزارش شده تحت IFRS، شباهت بسیار کمی با گردش وجوه دارد. یعنی چیزی که مبنای کلیدی اندازه گیری سرمایه گذاران و کارشناسان است. آقای اریک آنستی (Eric Anstee) مدیر اجرایی ICAEW می‌گوید:

«IFRS ، قانون نه چندان خوب Sarbanes- Oxley آمریکا در بازارهای سهام کم مشتری را گرفتار نموده است. برخی از کمپانیهای بزرگتر می گویند که شاهد منافع خالصی از Sarbanes- Oxley هستند، ولی منافعی را در IFRS، شاهد نمی باشند که بعید می دانند که بدرد بخورد».

مقاله حسابداری مالی،تحلیل هزینه ای و مالی در 24 صفحه ورد قابل ویرایش

مقدمه ای بر تحلیل هزینه ای و مالی

1-1- اهمیت تحلیل هزینه ای و مالی

مفاهیم تحلیل هزینه ای و مالی، ارتباط قابل ملاحظه ای با مدیریت و بهبود بهره وری دارد. برای بقای کسب و کار، مدیریت کارآمد جنبه های مالی آن اساسی است. از این گذشته، برای موفقیت بهبود بهره وری، مدیریت منابع مالی باید به صورت صحیحی انجام شود؛ و این به معنی آن است که پیامدهای مالی هرگونه امکان بهبود بهره وری باید تحلیل شده و در نظر گرفته شود.

1-2- ماهیت تحلیل هزینه ای و مالی

حسابداری و امور مالی

حسابداری را می‎توان فرآیند «شناسایی، سنجش و ابلاغ اطلاعات اقتصادی که امکان انجام قضاوت های آگاهانه و اتخاذ تصمیم های آگاهانه را برای استفاده کنندگان از آن اطلاعات فراهم می‌کند» تعریف کرد. اطلاعات در سیستم های حسابداری اساساً به داده های مالی دربارة مبادلات تجاری مربوط می‎شود که برحسب «پول» ارائه می‎شوند.

حسابداری را گاه زبان کسب و کار (تجارت) می‎نامند. این سیستم محیطی را فراهم می‌کند که از طریق آن بازاریابی، تولید، منابع انسانی و دیگر عوامل مؤثر در تصمیم گیری، بازتابی به تعبیر پولی پیدا می‌کنند. این نکته، نحوة استفادة بیشتر شرکت ها را از حسابداری و امور مالی به عنوان «یکپارچه کننده ای» که پیامدهای ترکیبی مسیر مفروضی از اقدام (ها) را در موقعیت مالی شرکت مشخص می کند، نشان می‎دهد. موضوع هایی که در این مدول آمده است، به سه حوزة وسیع مدیریت مالی و حسابداری مربوط می‎شوند که عبارتند از حسابداری مالی، حسابداری مدیریت و مدیریت مالی.

حسابداری مالی

هدف اصلی حسابداری مالی طبقه بندی و ثبت جزئیات مبادله به تعبیر پولی است تا امکان آماده کردن ترازنامه ها و صورت های دوره ای درآمد فراهم شود. کانون توجه حسابداری مالی،‌ آماده کردن صورت های مالی شرکت برای استفاده توسط «طرف های» برون سازمانی است.

در عین آن که اطلاعات حسابداری مالی، فواید و کاربردهای بدیهی در یک شرکت دارد، هدف اصلی از مطالعه حسابداری مالی، توجه به نیازهای استفاده کنندگان برون سازمانی صورت های مالی منتشر شده، است.

حسابداری مدیریت

حسابداری مدیریت اطلاعاتی را که مدیران برای گرفتن تصمیم های آگاهانه نیاز دارند، فراهم می‌کند. در چنین حدی، کانون توجه حسابداری مدیریت، تصمیم گیری های درون سازمانی است. در نتیجه، همگنی سیستم های حسابداری مدیریت اغلب، بسیار کمتر از سیستم های حسابداری مالی است.

در مجموع، شرکت ها برای کمک به برنامه ریزی، کنترل، سازمان دهی، اطلاع رسانی و ایجاد انگیزه، تمایل به برقراری سیستم های حسابداری مدیریت دارند.


مدیریت مالی

کار مدیریت مالی به سه حوزة مهم تصمیم گیری مربوط می‎شود: تصمیم های سرمایه گذاری، تصمیم های مالی و تصمیم های مربوط به سود سهام.

تصمیم های سرمایه گذاری به معنی انتخاب پروژه های سرمایه گذاری از بین مجموعة گزینه هاست که بیشترین نفع را برای شرکت و سهامداران آن دارد.

تصمیم های سرمایه گذاری، علاوه بر سرمایه گذاری جدید، جایگزین کردن دارائی های موجود را هم شامل می‎شوند. تصمیم های سرمایه گذاری، اساساً مدیریت را درگیر تعیین و بازنگری برنامة درازمدت، برای به کارگیری دارائی های شرکت می‌کند.

تصمیم های مالی، بهترین آمیزة مالی را که شرکت باید به کار ببرد، معین می‌کند. این تصمیم ها، ترکیب سرمایه صاحب کار و سرمایه قرض گرفته شده را که باید استفاده شود، شامل می‎شوند.

تصمیم های مربوط به سود سهام نیز تصمیمی مهم برای مدیریت مالی است. سود سهامی که به سهامداران پرداخت می‎شود از وجوه موجود حاصل از منابع داخلی که می‎تواند برای تأمین مالی سرمایه گذاری های جدید به کار رود، می کاهد. اگر سهامداران به تغییرات بین درآمد سود سهام و عایدی سرمایه از طریق افزایش قیمت سهام، بی تفاوت باشند، تعیین پرداخت بهینه سود سهام، که ثروت سهامداران را حداکثر کند، ممکن می‎شود.

مدیریت مالی با حل مشکلات در این سه زمینه ارتباط دارد و اصولاً هدف مدیر مالی را با حداکثر کردن ثروت سهامداران شرکت مربوط می دانند.

حسابداری مالی

2-1- صورت های مالی

گزارش های مالی پایان دوره، معیاری برای شناخت عملکرد شرکت،‌ از طریق صورت درآمد، و شناخت وضعیت مالی شرکت از طریق ترازنامه ایجاد می‌کنند.

در این قسمت، اصطلاحات بسیار و گسترده ای به کار می رود که می‎توان آنها را متعلق به سه مقولة کلی دانست:

- گزارش های پایان دوره

- پنج گروه اساسی حساب ها

- اصول پذیرفته شده حسابداری

گزارش پایان دوره

گزارش های پایان دوره در هر شرکت از صورت درآمد (گزارش عملکرد) و ترازنامه (صورت وضعیت مالی) تشکیل شده است.

صورت وضعیت درآمد (یا حساب سود و زیان)، سود یا زیان شرکت را طی یک دورة معین حسابداری می سنجد. این سنجش با انطباق درآمد شرکت در دورة موردنظر نسبت به مخارج موجود در کسب آن درآمد انجام می‎گیرد. سود (یا زیان) حاصل معرف تغییر در ثروت شرکت طی یک دورة حسابداری است، به طوری که «سود» به افزایش ثروت شرکت و زیان به کاهش آن می‎انجامد. این تغییر ثروت بر «مطالبات» مالکان شرکت اثر می گذارد؛ به طوری که در ترازنامه ها، سود به حق مالی مالکان، اضافه و زیان از آن کم می‌کند. چنین گزارشی را در ایالات متحده صورت درآمد و در بریتانیا حساب سود و زیان می‎نامند. درآمد (یا سود) دوره ای یک شرکت با کسر مخارج آن از درآمد به دست می‎آید و می‎توان آن را با فرمول زیر نشان داد:

= R - E درآمد (یا سود)

که در آن:

= R درآمد در آن دوره؛ و

= E مخارج در همان دوره

ترازنامه گزارشی است که دارایی، دیون و حق مالی مالکان (یا وجوه سهام داران) را در پایان یک دوره حسابداری منعکس می‌کند. دارایی شرکت، همیشه برابر است با مطالبات وام دهندگان (بدهی ها) به علاوه مطالبات مالکان (حق مالی مالکان). این را هویت حسابداری (تعیین بدهکار و بستانکار حساب) می‎نامند که معرف آن، رابطة زیر است:

A = L + OE

که در آن:

= A دارائی ها؛

= L بدهی ها؛

OE = حقوق مالکین است.

صورت درآمد یا حساب سود و زیان، درآمد شرکت را طی یک دورة زمانی می سنجد، در حالی که ترازنامه بازتاب وضعیت مالی، برحسب دارائی ها، دیون و حق مالی در یک زمان خاص است.

پنج گروه اساسی حساب ها

حسابداران، برای حفظ سوابق تفصیلی، مبادلات را در حساب های دفترکل ثبت می‌کنند. اگرچه دفاتر شرکت ها ممکن است شامل تعداد زیادی حساب باشد، اما فقط پنج نوع اصلی وجود دارد که عبارتند از درآمدها، هزینه ها، دارایی ها، بدهی ها و حقوق مالکین (یا حق مالی سهامداران).

منظور از درآمدها پولی است که کسب و کاری در نتیجه ارائة کالا و خدمات به مشتریان خود به دست می‎آورد.

مخارج، به معنی تعهداتی است که به ازای ارائة خدمات یا کالا به مشتریان، به بنگاه (شرکت) تحمیل می‎شود.

دارایی به معنی اموالی است که شرکت تجاری مالکیت آن، یا از نظر قانونی حق اعمال نفوذ بر آنها را دارد.

Y مقدار کل هزینة محاسبه شده؛

= X میزان فعالیتی که هزینه به ازای آن محاسبه شده است؛

= a برآورد ارزش واقعی هزینه های ثابت (A) در دورة موردنظر؛

= b برآورد ارزش واقعی هزینه های متغیر (B) به ازای هر واحد؛

Y متغیر مستقل است که کل هزینه را می سنجد. متغیر وابسته X است که می‎تواند نشانة کل ساعات کار شده، یا تعداد واحد تولید تکمیل شده در طی یک دوره باشد.

فرض خطی بودن توابع هزینه که حسابداران به کار می برند، فرض «ساده کننده» است. در اصل، رابطة واقعی بین میزان ستانده و هزینه ها می‎تواند «خمیدة خطی» (غیرخطی) باشد و پژوهش های تجربه ای که اقتصاددانان انجام داده اند، حاکی از غیرخطی بودن تابع های هزینه اند.

اگر این توابع وجود دارد که تابع هزینه، به طور کلی، غیرخطی است، چرا حسابداران فرض خطی بودن آن را به کار می برند؟ دلیل این فرض آن است که امکان تقریب به تابعی غیرخطی، به کمک تابع خطی، در فاصله ای مشخص و نسبتاً محدود وجود دارد، مادام که اطلاعات محاسبه شده در این فاصله (دامنه) محدود به کار می روند، نتایج حاصل رضایت بخش خواهد بود. اما، اگر نتایج حاصل از تقریب خطی در خارج از دامنة مشخص به کار گرفته شوند، امکان بروز خطاهای چشمگیر در آنها وجود خواهد داشت.


3-1-1- شیوه های تعیین هزینه های ثابت و متغیر

برای تفکیک هزینه ها، برحسب مولفه های ثابت و متغیر آنها، کاربرد سه روش رایج است. این شیوه ها، وقتی مفیدند که هزینه ها در گذشته الگوی مشخص و متمایزی را نشان داده باشند و انتظار ادامه این الگو در آینده نیز برود. این سه روش عبارتند از: نمودار پراکندگی، برآورد فراز و فرود و «رگرسیون ساده».

نمودار پراکندگی

روش «نمودار پراکندگی» عبارت است از مشخص کردن «ساعات کار مستقیم» بر محور X و هزینة کل بر محور Y . بررسی نقاط ترسیم شده حاکی از وجود رابطه ای کلی بین تعداد ساعات کار مستقیم و هزینة کل است؛ به این صورت که با افزایش تعداد ساعات کار مستقیم، هزینه کل نیز افزایش می یابد.

نخست تمام نقاط، رسم شده و سپس، خط بهترین برازندگی با این مجموعه نقاط ترسیم می‎شود. این خط را که معرف رابطة کلی ناشی از مشاهدات است، با بازرسی چشمی ترسیم می‌کنند. این شیوه متکی به قضاوت «دید» است و از این رو در معرض خطای قابل ملاحظه ای است.