مادربرد چیست؟

مادر برد چیست:؟
گاهی اوقات از آن به عنوان برد سیستم یا برد اصلی یاد می شود. مادر برد یک برد فیزیکی است که مدارها و اجزای اصلی کامپیوتر را در خود جای می دهد و شاید مهمترین نقش را در سیستم شما داشته باشد.
اگر پردازشگر را به عنوان مغز سیستم در نظر بگیریدو مادر برد اصلی سیستم و برای تبادل اطلاعات بین اجزای داخلی سیستم شماست. به عبارت دیگر مادر برد یک قطعه الکترونیکی است که همه اجزا را بدنبال هم می آورد تا یک کامپیوتر شخصی بوجود آید و به شما یک ماشینی کاربردی را هدیه می کند.
مادر برد فقط محلی برای cpu وحافظه نیست بلکه همه کارتهای جانبی مثل کارت گرافیک, هارد و سی دی رام شما به عنوان پورت خارجی به آن اضافه می شوند. مادر برد BLOS را که یک بخش تلفیقی کامپیوتر است, در خود جای می دهد. BIOS ساده ترین ترکیبات سیستم را کنتر و عمل POST را در هنگام روشن شدن دستگاه انجام می دهد. همچنین جریان داده ها بین سیستم عامل و وسایل محیطی متصل شده به کامپیوتر را مدیریت می کند.
تفاوت بین مادر بردها:
همه مادر برد ها همانند بوجود نیامدند و می توان تفاوت های زیادی را برای آنها بر شمرد. مهمترین تفاوتهای آنها نوع cpu ای است که از آن حمایت می کنند مدلهای اسلات حافظه, اسلاتهای اضافی که شما می توانید از کارتهای صدا و تصویر بیشتری استفاده کنید, حمایت از درایوهای سی دی رام وهارد و سرانجام اتصالات کیبورد, موس و اجزای جانبی دیگر. معمولا بعضی از مدلهای ویژه ای از مادر برد دارای توانایی های گرافیکی وصدایی به صورت آن برد هستند و حتی دارای قابلیت اتصال به شبکه نیز می باشند. بعضی از مادر بردها مجهز به پورت شبکه نیز می باشد.
بخش های پردازنده:
پردازنده مغز کامپیوتر است و شامل مدارهای محلی می شود که دستور العمل های از برنامه های کامپیوتر را انجام می دهد یک cpu سه وظیفه مهم دارد: خواندن داده ها, ساختی داده ها, و اغلب نوشتنی داده ها در حافظه یکی از مهمترین تفاوت های بین مادر بردها این است که, یک نوع خاص از cpu ها را حمایت می کنند برای مثال cpu های pentuum یا cpu های AMD ATHON که این بخاطر تفاوت فیزیکی اتصالات تراشه ها از یکدیگر است. هر مادر برد نوع ویژه ای از سکوت cpu را دارد و تنها cpu که در آن سوکت جای می گیرد را می توان در آن مادر برد استفاده کرد.
این نکته مهمی است که باید بخاطر بسپاریم بویژه هنگامی که در حال تنظیم setup با ارتقا سیستم خود هستیم, چون cpu ما باید مادر بردی که انتخاب کردیم جای داده شود.
انواع سوکت ها:
تا چندین سال قبل cpu ها روی مادر برد هایی با سوکت PGA که socket7 نامیده می شدند قرار می گرفتند. این cpu ها به شکل مربعی بودند که با کارتریج پلاستیکی پوشانده می شدند. (cpu های کارتی) و در پایینی آنها ردیفی از پین ها وجود داشت که به بخش هایی از cpu متصل می شد و اجازه می داد که چیست عمل تراشه را کنترل کند.
از آن پس پردازنده ها سیر تکامل یافته ای را پیمودند. امروزه 5 مدل سوکت را می توان برشمرد که بر اساس تعداد پین ها نامگذاری می شوند:
1-سوکت LGA 77b: که برای cpu های جدید pentum شرکت اینتل استفاده می شود مثل سر های xx5, xx 6 xx8 همراه با سری celeronBxx
2- سوکت 478: که برای cpu های قدیمی تر اینتل و Celeron شایع است.
3- سوکت 754: که برای پردازنده های AMD مدل semperon و تعداد محدودی از Athlon 64 کاربرد دارد. فقط انواع کندتر Athlon 64 از این مدل استفاده می کنند که این cpu حافظه های دو تایی را حمایت نمی کنند.
4- سوکت 939: برای مدلهایی پر سرعت تر Athlon 64 به همراه مدل opteron و مدل Athlon 64 طراحی شده است. که این cpu ها حافظه های دو تایی را حمایت می کنند.
5-سوکتA: قابل استفاده برای مدل های قدیمی تر AMD مثل Athlon xp و Duron
قبل از خرید:لازم است که شما مادر برد و cpu خود را باهم تطبیق دهید. اگر شما قصد خرید پردازنده Athlon 64 را دارید. باید به نوع سوکتی مختلف که برای این cpu وجود دارد توجه کنید زیرا و ابسته به سرعت به سرعت cpu است برای مثال Athlon 64 34000 در سوکت 754 قرار می گیرد. در حالی که Athlon 64 3500 در سوکت 939 قرار می گیرد. پردازنده Athlon 64 3200 می تواند در هر دو نوع سوکت 754 یا 939 قرار گیرد. توصیه ما این است که اگر می خواهید از cpu های AMD استفاده کنید یک مادر برد دارای سوت 39 را انتخاب کنید, زیرا این مادر برد به شما امکان توسعه و ارتقا سیستم را می دهد. مانند اضافه کردن حافظه های دوتایی که پیشرفت قابل توجهی را در عملیات سیستم بوجود می آورد.
پردازنده های Intel
در سال 2004 شرکت اینتل مدل طبقه بندی cpu را تغییر داد و بجای طبقه بندی سرعت بر حسب GH2 مدل شماره گذاری کوتاهی را برگزید. اکنون cpu های تولید شده توسط شرکت اینتل در خانوداده های جداگانه طبقه بندی می شوند که در داخل این طبقه بندی بالاترین شماره مربوط به سریعتری cpu است. برای مثال pentium 4 660 با سرعت 316 گ. همچنین عمل می کند در حالی که pentium 4 630 با سرعت 3 گ. همچنین کار می کند. اگر شما فکر می کنید سیستم شماره گذاری جدید گیج کننده است نگران نباشید زیرا اکثر فروشنده ها تمایل به استفاده از سیستم قبلی را دارند.
در این سیستم جدید 4 خانواده اصلی cpu های اینتل به شرح زیر است.
1- سری celeron (3xx): cpu های این دسته برای سیستم های کم قیمت طراحی شده اند و نسبت به دیگر cpu های شرکت اینتل حافظه داخلی زیادی ندارند.
2- سری pentium 4 (5xx): cpu هایی حد واسط هستند که نسبت به cpu هایی celeron سریعتر اما فاقد گستردگی 64 بیتی هستند.
3- سری Pentium 4 EM64 T(6xx) :همان cpu های 64 بیتی هستند شاید آنچه که در cpu های AMD Athlon 64 دیده می شود که بهترین انطباق را با ویرایش جدید ویندوز XP, 64 بیتی دارند و می توانند اکثر قابلیتهای آن را به اجرا درآورند.

فهرست مطالب

مادر برد چیست:؟ 1
تفاوت بین مادر بردها: 1
بخش های پردازنده: 2
انواع سوکت ها: 2
پردازنده های Intel 4
سیستم های مجهز به cpu و cpu های دو هسته ای: 5
جیپست: 5
تولید کنندگان چیپست: 6
انتخاب یک چیپست: 7
حافظه: 7
هارد درایوها: 9
EIDE Parallel ATAS: 9
Serial ATA (SATA): 10
SCSI 11
وسایل جانبی 11
پورت USB 11
پورت Fire wire 12
قابلیت ها 13
اسلات PCI: 14
اسلات AGP 15
اسلات PCI Express 15
اسلات ISA 17
ویژگیهای آن برد: 17
کارتهای گرافیک آن بورد: 18
کارت صدای آن برد 18
کارت شبکه آن برد: 19
بلوتوث آن برد 20
کارتهای انتخابی 20
فاکتورهای شکل دهنده مادربردها 21
نحوه کار BIOs و POST 22
BIOS های دوتایی 23
RAID – Controller 23

تحقیق در مورد ODBC

مقــدمه :

ODBC یک API ارتباطی مستقل از سیستم عامل و پایگاه داده ها می باشد که به یک برنامه سرویس گیرنده امکان می دهد تا از طریق فراخوانی توابع مبتنی بر استاندارد به پایگاه داده back – end و بدون تکیه بر پروتکل های ارتباطی اختصاصی مختص پایگاه داده ارتباط برقرار کند .
چرا این مهم است ؟ چرا نباید فقط با Oracle یا SQL Server یا Informix کار کرد و کار را با آنها به پایان برد ؟ چندین دلیل وجود دارد . مشخص نبودن سکو و پایگاه داده در یک برنامه ، قابلیت حمل و آزادی را فراهم می کند . اهمیت این آزادی وقتی به سرعت مشخص می شود که محدودیت های فقط یک پایگاه داده و سکو را در مورد مقیاس پذیری ، سرعت ، گواهی یا هر عامل متغیر دیگری بین سیستم های تولید مختلف در نظر بگیریم . ODBC همچنین امکان ایجاد برنامه ها بر روی محیط های ایجاد و توسعه desktop را با حداکثر استفاده روی سکو فراهم می کند .
همچنین هر پایگاه داده ای برای هر کاری خوب نیست . MySQL به شکل کنونی خود یک پایگاه داده فقط خواندنی است که برای سایت های وب ، محتویات را فراهم می کند ، ولی ممکن است ترجــیح دهید که برای یک warehouse داده ها یا Virtuoso ازOracle به عنوان پایگاه داده استفاده کنید .

تاریخچــه و اهداف ODBC :
حدود سال 1990 ، عرضه کنندگان پایگاه داده UNIX شامل Oracle ، Informix و IBM به عنوان بخشی از SQL Access Group ، یک CLI (Call – Level Interface) را ارائه کردند تا امکان استفاده از SQL را به روش قابل انتقال فراهم کند .
قبل از SAG CLI ، تنها راه استفاده از SQL به صورت Embedded SQL بود ، به این معنی که دستورات SQL در زبان برنامه نویسی شما می بایستی از یک پیش کامپایلر مختص زبان رد می شد که دستورات را به زبان API پایگاه داده مورد نظر می شکست . Embedded SQL ، دست و پا گیر بود و عرضه کنندگان پایگاه داده در SAG و گروه X/Open مربوطه جمع شدند تا یک واسط SQL قابل حمل را ایجاد کنند که بتواند بین پایگاه داده های مختلف و بدون پیش کامپایلر خاص زبان مورد استفاده قرار گیرد .
SAG CLI مبتنی بر یک زیر مجموعه از مشخصات SQL بنام Static SQL می باشد که ANSI SQL86 نیز نامیده می شود . این مشخصه طوری گسترش یافت که Dynamic SQL را نیز پوشش داد و عرضه کنندگان مختلفی مثل IBM و Informix به سرعت این CLI را به عنوان استاندارد بدون چون و چرا ، برای SQL در پایگاه داده های خود اتخاذ کردند .
در سال 1992 ، مایکروسافت ، SQL CLI را در یک مجموعه از واسط ها به نام ODBC پیاده سازی کرد و SAG CLI را طوری گسترش داد که شامل توابعی برای پرس و جو و کنترل درایورها و دستیابی به کاتالوگ پایگاه داده شود . مایکروسافت با درک این مطلب که یک مجموعه از ابزارهای گرافیکی و SDK ها اتخاذ را ممکن می کنند ، قابلیت استفاده از SAG CLI را بهبود بخشید و شروع به حمایت شدید از ODBC در برابر شرکاء و مشتریان خود کرد .
بعد از چند سال ، مایکروسافت OLE – DB را به عنوان جایگزین ODBC پیاده سازی کرد . OLE – DB در ابتدا می تواند به صورت یک لایه آبجکتی تلقی شود که به ODBC اضافه شده است ، ولی مایکروسافت خیلی زود درایورهای OLE – DB را پیاده سازی کرد که نیاز به پشتیبانی از ODBC نداشتند . این می تواند به عنوان یک حرکت تجاری استراتژیک برای کنترل دستیابی به داده ها توسط مایکروسافت تلقی شود ، زیرا OLE – DB فقط به سکوی ویندوز محدود است ، ولی این ناموفق بود . ODBC استاندارد بدون چون و چرا برای دستیابی به موتورهای مبتنی برSQL شده بود و برای رابطه های بین سکویی به کار می رفت .

معمــاری ODBC :

معماری ODBCاز چند بخش تشکیل شده است . بیایید با شروع از سرویس گیرنده در یک اتصال ساده حرکت کنیم . برای این بحث ، سرویس گیرنده را به وسیله محل برنامه ( مثلا PHP ) شناسایی می کنیم .
برنامه PHP مثل یک سرویس گیرنده برای سرور پایگاه داده عمل می کند . با حرکت از PHP در طول این اتصال معمولا به یک Data Source Name ( DSN ) ، درایور ODBC ، مدیر درایور ( DM ) ODBC ، یک لایه ارتباطی و خود سرور پایگاه داده ، برخورد می کنیم :

فهرست مطالب

مقدمــه 1
تاریخچه و اهداف ODBC 1
معماری ODBC 3
استانداردهای SQL 5
نصب PHP و ODBC بر روی ویندوز 6
API برای ODBC در PHP 7
اتصال به پایگاه داده 7
کار با فرا داده ( Meta Data ) 9
کار با تراکنش ها ( Mainpulating Transaction ) 10
بازیابی داده ها و Cursor ها 11
مشکلات معمول 13
پیش نیازهای اتصالات ODBC 13
استفاده از Ms SQL Server 14
استفاده از Ms Access 15
انتراع پایگاه داده 15
آشنایی با مفاهیم ADO و ODBC 17
تعریف کردن نام منابع داده های ODBC 20
باز کردن مدیر منابع داده های ODBC 20
نکات دیگری درباره ODBC 21
منابع مورد استفاده 25

کاربرد پلیمرها در صنعت راهسازی

1- مقدمه
امروزه صنعت راهسازی یکی از مهمترین شاخه های مهندسی می‌باشد که به سرعت در حال رشد است. گسترش سریع شبکه راهها، افزایش ترافیک و بار محوری ناشی از آن، همچنین افزایش تقاضا برای بهبود کیفیت خدمات، سبب تلاش بیشتر مهندسان به منظور بالا بردن کیفیت راهها و نگهداری آنها گشته است.
تا اوایل قرن بیستم جاده ها عمدتا خاکی بودند و راههای داخل شهری سنگفرش می‌شدند، امروزه، با پیشرفت تکنولوژی به روسازی راه بسیار اهمیت داده می‌شود.
در این میان مناسبترین ماده ای که برای روسازی راه به کار می‌رود، آسفالت است. زیرا از مواد دیگری ارزانتر است، در برابر تغییرات شرایط جوی پایدار می‌باشد، خاصیت ارتجاعی دارد، به فراوانی و در همه جا در دسترس است و می‌توان آن را (با اصلاحات لازم) در هر آب و هوایی به کار برد.
تا چندین دهه قبل آسفالت به صورت معمول خود (مخلوطی از قیر و سنگدانه) به کار می‌رفت. ولی امروزه مهندسان بنا به دلایل زیر سعی در بهبود خواص آسفالت دارند:
آسفالت با مشکلاتی نظیر ترک خوردن، شیار شیار شدند (Rutting) فرسوده شده بر اثر نمکها، جمع شدن بر اثر گرما یا شکننده شدن بر اثر سرما و … روبروست.
توجه به ایمنی و راحتی جاده ها از مهمترین اصول راهسازی مدرن است. مثلا سطح جاده باید طوری باشد که اصطکاک لازم را ایجاد کرده از لیز خوردن اتومیبلها جلوگیری نماید. همچنین صدای ناهنجار ایجاد ننماید. یعنی دارای سطحی هموار باشد نیز از جمع شدن آب روی جاده جلوگیری شود.
طراحان و مهندسان در پی یافتن روشها و مواد مناسبی برای اصلاح آسفالت هستند. از جمله مهمترین موادی که تا کنون برای این منظور به کار رفته اند و نتایج بسیار رضایت بخشی به همراه داشته اند. پلیمرها می‌باشند.
در این مقاله سعی شده است به دو کاربرد عمده پلیمر در بهبود خواص آسفالت اشاره شود:
1- استفاده از پلیمر برای اصلح خواص قیر.
2- استفاده از شبکه های (Mesh) پلیمری برای تسلیح آسفالت.
3- استفاده از پلیمر برای اصلاح قیر PMB2
قیر به عنوان چسبنده ای ایده آل برای ساخت آسفالت به کار می‌رود. این ماده در دمای بالا مایع شده می‌تواند با سنگدانه ها مخلوط شود آنها را به هم بچسباند و تشکیل آسفالت دهد. در دمای معمول، قیر به صورت یک ماده ویسکو الاستیک عمل می‌کند به علاوه چسبندگی خوبی داشته، در برابر نفوذ آب مقاوم می‌باشد. با این همه، برخی از مشکلات راهها نظیر خرد شدن آسفالت بر اثر خستگی، ایجاد شیار بر روی آسفالت بر اثر افزایش بار محوری، روان شدن آسفالت در اثر گرما، کنده شدن و خرد شدن سنگدانه ها و … مربوط به قیر مصرفی می‌باشند. بنابراین شیمیدانها سعی زیادی در بهبود خواص قیر دارند.
یکی از راههای اصلاح یک ماده اضافه کردن مواد دیگر به آن می‌باشد مثل ساخت آلیاژهای گوناگون.
پلیمرها از اولین مواد اصلاح کننده ای بودند که برای افزودن به قیر پیشنهاد شدند زیرا:
منشا پلیمرها وقیر هر دو ماده خام واحدی می‌باشد (نفت). بنابراین ساختار اصلی آنها قابل مقایسه است.
با استفاده از فرآیندهای شیمیایی می‌توان پلیمرهای جدید با خواص مطلوب تهیه کرد (تنوع).
پلیمرها موادی پایدار و قابل بازیافت هستند (توجیه اقتصادی).
اواسط دهه 70 میلادی یک شرکت نفتی توانسته با اضافه کردن EVA3 ، به قیری با انعطاف پذیری بهتر دست یابد کمی‌بعد با کشف 4SBS ها شیمیدانها توانستند خواص قیر را باز هم بهبود بخشند.
EVA ها پلاستیک5 و SBS ها الاستومر6 هستند، امروزه، برای اصلاح قیر از هر دو گروه EVA و SBS ها بهره گرفته می‌شود.
اولین آزمایش موفقیت آمیز PMB ها در اواخر دهه 70 میلادی در جاده های انگلستان انجام شد.

فهرست مطالب

1- مقدمه 1
2-1 بهبود خواص قیر با اضافه کردن پلیمر 3
2-2 مواردی از کاربرد آسفالت پلیمری 5
2-3 مشکلات استفاده از قیر پلیمری 7
3 - استفاده از پلیمرها در تسلیح آسفالت 8
3-1 چگونه مشهای انعطاف پذیر از ترک خوردن آسفالت جلوگیری می‌کنند؟ 9
3-2 مشخصات فیزیکی مشهای تسیلح 10
3-3- موارد استفاده 11
3-4 نحوه استفاده از مشهای تسلیح 12
4- نتیجه گیری 12مراجع 13
ژوتکستایل 14
1- مقدمه 14
2- کاربرد ژئوتکستایلها در جداسازی لایه های خاک (separation) 17
3- کاربرد ژئوتکستایلها در تسلیح خاک 18
3-1 تسلیح دیوارهای حائل به وسیله ژئوتکستایل 19
3-2 پایداری شیروانیهای خاکی توسط ژئوتکستایل 22
3-3- تسیلح جاده ها به وسیله ژئوتکستایل 24
3-4 افزایش شیب مجاز شیروانیها 25
3-5 پایداری شیروانیهای خاکی بوسیله ژئوتکستایل 26
4- کاربرد ژئوتکستایلها به عنوان فیلتر 27
5- کاربرد به عنوان قالب انعطاف پذیر 28
6- کاربرد ژئوتکستایلها به عنوان زهکشی 31