مقاله بررسی جامع بومیان استرالیا در 25 صفحه ورد قابل ویرایش

فهرست

مقدمه.......................................................................................................................... 1

میراث طبیعی، چالش مردمان بومی و سکونت با اروپاییان....................................... 2

جمعیت استرالیا، ترکیب و پراکندگی........................................................................... 3

سلطه اروپاییان بر بومیان استرالیا............................................................................ 5

زمان آفرینش............................................................................................................. 7

جمعیت استرالیا.......................................................................................................... 8

خوراک بومیان استرالیا.............................................................................................. 11

هنر بومیان استرالیا.................................................................................................... 11

خط و زبان................................................................................................................. 18

مذهب.......................................................................................................................... 18

نتایج............................................................................................................................ 20

پی نوشت ها............................................................................................................... 22

منابع و مآخذ.............................................................................................................. 23










مقدمه:

استرالیا که همچون جزیره ای بزرگ در اقیانوسیه و در نیمکره جنوبی واقع شده از نظر زمین شناسی کهن ترین خشکی جهان به شمار می‎آید.

گرداگرد استرالیا را آب فرا گرفته است: دریای ارافورا و دریای تیمور در شمال دریای مرجان در شمال خاوری، دریای تاسمان و اقیانوس آرام جنوبی در خاور آن، اقیانوس هند در باختر و جنوب باختری و اقیانوس منجمد جنوبی در جنوب آن می‎باشد.

استرالیا از شش ایالت و دو سرزمین تشکیل شده است:

ویلز جنوبی نو که مرکز آن سیدنی بود.
کوینزلند که مرکز آن بریسبین می‎باشد.
استرالیای جنوبی که مرکز آن آدلاید است.
تاسمانیا که جزیره ای است در جنوب خاوری سرزمین اصلی واقع شده و مرکز آن هوبارت می‎باشد.
ویکتوریا که مرکز آن ملبورن است.
استرالیای باختری که مرکز آن پرت می‎باشد.
سرزمین شمالی که مرکز آن داروین است.
منطقه پایتخت استرالیا (کانبرا) می باشد.

میراث طبیعی- چالش مردمان بومی و سکونت با اروپائیان:

استرالیا تنها کشوری است که قارة کاملی را در بر گرفته است.

مساحت استرالیا همراه با ایالت جزیره ای تاسمانیا 7/7 میلیون کیلومتر مربع است. و بعد از اتحاد شوروی، کانادا، جمهوری خلق چین، ایالات متحده آمریکا و برزیل از لحاظ مساحت ششمین کشور بزرگ جهان به شمار می رود. و بیش از 80 درصد این قاره در مناطق اقلیمی خشک و نیمه خشک قرار دارد. در واقع استرالیا خشک ترین قاره جهان به شمار می رود. صرف نظر از آنکه این مقایسه برحسب میزان بارندگی یا به خصوص، برحسب منابع آب سطحی انجام شود یا خیر، کشاورزی بااستفاده از آبیاری از لحاظ مساحت محدود است و کشاورزی دیمی تا حدودی منحصر به قسمتهای شرقی، جنوب شرقی و جنوب غربی قاره است.

اگر قرار باشد که بهره بردرای از زمین های دائمی قابل کشت و نگهداری آنها مطرح باشد باید محدودیت های ناشی از محیط طبیعی شناخته شود. این محدودیت ها برای مردم بومی مشکلات نسبتاً اندکی بیش می‎آورد. زیرا فرهنگشان با محیط طبیعی همخوانی دارد. در فرهنگ بومی، مردم جزیی از اکوسیستمهایی به شمار می روند که در آن می زیند و به ویژگیها و نوسانهای محیط به نحوی پاسخ می گویند که تعادل اکولوژیک گیاهان و جانداران و زمین را حفظ می‎کند.

درمقام مقایسه سکونت اروپاییان در قاره کشت زمین و ایجاد تغییراتی در گیاهان و جانوران این تعادل را به نحو چشمگیری بر هم زده است. هر چند استرالیا فقط دویست سال در تصرف اروپاییان بوده است و گر چه تعداد جمعیت آن اندک بوده از دست رفتن مرغوبیت خاک هم اکنون به صورت بزرگترین مساله محیط زیست در استرالیا در آمده است.

و خوشبختانه اکنون به نظر می رسد که آگاهی از ابعاد در این مسأله و نیاز ‌به تغییر شیوه های بهره برداری از زمین برای کاهش فرسایش بیشتر روز به روز فزونی می‎گیرد و امید می رود که روند انحطاط معکوس می‎شود.

استرالیا از این لحاظ از موقعیت خوبی برخوردار است زیرا تعدادی از مؤسسات پژوهشی معتبر بین المللی اختصاصاً درباره جنبه های گوناگون بهره برداری از زمین در این کشور به بررسی پراخته اند که قابل توجه می باشد.

جمعیت استرالیا، ترکیب و پراکندگی:

تا پیش از دستیابی اروپاییان به استرالیا، تنها ساکنان آن مردمانی با پوست تیره بودند که همچنان در اقتصاد نو سنگی (شکار و گردآوری خوراک) به سر می بردند که امروزه آسترالوید نامیده می‎شوند. به گمان دانشمندان بومیان مزبور حدود دوازده هزار سال پیش از جزیره های جنوب خاوری آسیا به این سرزمین راه یافته اند. البته برخی از دانشمندان نژاد شناس می گویند که ورود بومیان به این سرزمین، حدود چهل هزار سال پیش صورت گرفته است.

استرالیا از نظر جمعیتی می‎توان به سه بخش تقسیم کرد: یک بخش تقریبا غیرمسکونی یک بخش با اسکان پراکنده و بخشی دیگر نسبتاً پرجمعیت است.

عامل اصلی افزایش جمعیت برنامه گسترده مهاجرتی این کشور بوده است از هر چهار نفر استرالیایی یکی در خارج از این کشور چشم به جهان گشوده است. از هر پنج استرالیایی یک نفر پدر و یا مادرش در خارج از کشور به دنیا آمده است. استرالیا یکی از گراترین شهرها کشورهای جهان است، زیرا در حدود 64 درصد از جمعیت آن در پایتخت، شهرهای بزرگ و مرکز ایالتها زندگی می کنند و کمتر از 15 درصد در منطقه های روستایی به سر می برند.

و گمان می رود که شمار بومیان استرالیا در آغاز دستیابی اروپائیان به این سرزمین سیصد هزار نفر بوده ، ولی از آن زمان به بعد پیوسته شمار بومیان این سرزمین کاهش یافته تا جایی که در سال 1963 جمعیت بومیان را یکصد و شصت هزار نفر تخمین زده ، و بر پایه آمار 1981 شمار بومیان چهل و یک هزار تن بوده است. از دهة 1970 دولت فدرال استرالیا، حمایت از بومیان را عهده دار شد و بر پایة قانون مصوب 1976 حقوق مالکیت زمین بومیان (به استثنای منابع زیر زمینی آنها) به رسمیت شناخته شد.

خوراک بومیان استرالیا:

بومیان باشکار و گردآوری خوراک روزگار می گذراندند. و با کشاورزی و شهرنشینی آشنایی نداشتند ولی بازرگانی و داد و ستد میان قبیله های گوناگون در سراسر این سرزمین پهناور رواج داشت تا اینکه در سدة هیجدهم اروپاییان به این سرزمین راه یافتند.

هنر بومیان استرالیا:

هنر بومیان استرالیا به کهن ترین سنت هنری زندة جهان که طی هزاران سال تداوم یافته است تعلق دارد. این هنر امروزه نیز به حیات خود ادامه می‎دهد و تحول می یابد، زیرا در گنجینة خاطرات نسلهای پیاپی مردم بومی حفظ شده است. مردمی که فراخنا ژرفا نماد پردازی، قوت و وحدتی بدان بخشیدند.

با وجود آنکه 200 سال سکونت اروپاییان بافت سنتی زندگی بومی را فرسوده کرده و فرهنگ بسیاری از گروههای بومیان را کم رنگ کرده است. بخشی غنی و گسترده از میراث هنری بومیان همچنان به حیات خود ادامه می‎دهد در بسیاری از اجتماعات بومیان استرالیا این هنرها را هنوز جزء اساسی زندگی اجتماعی و مذهبی است. اما با تأکید جدی و تازه ای همراه است تأکیدی که هدفش تقویت هویت بومی و علم کردن ارزشهای سنتی در مقابل جامعة مهاجم بزرگتر است. غنا و تنوع فرهنگ بومی که از بسیاری لحاظ خارق العاده است حتی در استرالیا، همچون رازی سر به مهر حفظ شده است. اما در حالی که هنوز به خاطر حفظ سرشت مقدس بسیاری از جنبه های فرهنگ بومی بر راز داری تأکید می‎شود تمایل و بی پردگی روز افزونی برای سهیم کردن جنبه‎هایی از آن با دیگران به چشم می خورد. به عنوان نمونه، هنوز همگان نمی دانند که استرالیا بزرگترین خزانة متر صخره ای دوران پارینه سنگی است. که بسیاری از آنها از لحاظ تاریخ بر نمایشگاههای معروف هنر صخره ای در اروپا و آفریقا تقدم دارند. در سراسر استرالیا هزاران محل وجود دارد که کنده کاریها و نقاشیهای عالی را در خود جای داده است به ویژه در استرالیای شمالی نماشگاههایی وجود دارد که رژه رویدادهای اساطیری و تاریخی از عهد باستان تا دوره های اخیر به شمار می رود. این آثار به عنوان آثار هنری منفرد خیره کننده اند و به عنوان نسبت مداوم تکامل یک سنت هنری استثنایی بی سابقه اند.

بیشتر آثار سنتی بومی را می‎توان هنر مذهبی دانست که در آن منظره و اسطوره بر جنبه های دیگر غلبه کرده است. بدین ترتیب این هنر موضوعهای مربوط به اسطوره های مقدس و باورهای توتمی پیوسته با عصر رؤیا را زمان مقدس فرهنگ بومی که نمایانگر آغاز خلقت است تصویر و تقویت می‎کند به اعتقاد بومیان، تمام اشکال حیات- انسان، حیوان، پرنده، ماهی - جزیی از یک نظام لایتغیر و به هم پیوسته و یک شبکة گستردة مناسبات است که پیشینة آن به نیاکان «روح بزرگ عصر رؤیا» باز می گردد. عصر رؤیا تنها به دوران کهن خلقت مربوط نمی‎شود بلکه در زندگی معنوی بومیان امروز نیز به صورت رؤیا تداوم می یابد.

هنر بومیان اغلب بیان مطلبی دربارة زمین نیز بوده و هست انعکاسی از رابطة میان بومیان با قطعات زمینی است که افراد یا گروهها از طریق پیوستگی های اساطیری یا روابط ویژه ای با ارواح با آنها پیوند برقرار می کنند. هنر، به مثابة جوهر نیروی اساطیری و آیینی بر زندگی جامعة بومی سایه افکنده است آن را متحد می‎کند و بدان معنی می بخشد.

موسیقی، رقص و آواز و هنرهای بصری مربوطه همه به نحو تفکیک ناپذیری به یکدیگر پیوسته اند. در جامعة بومی اثری از هنرمند «حرفه ای» وجود ندارد. همه در کار هنر شرکت می جویند، هر چند که آنهایی که به مهارتهای استثنایی دست می یابند شناخته و تشویق می‎شوند.