دسته بندی | نفت و پتروشیمی |
فرمت فایل | pptx |
حجم فایل | 1836 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 28 |
. مسئله افت کیفیت آمین در واحدهای تصفیه گاز پالایشگاه از جمله مسائل مهم واحدهای عملیاتی است. تا آنجا که هر از چند گاهی مسئله تعویض آمین و شارژ مجدد حلال را می طلبد که این امر مستلزم صرف وقت و هزینه می باشد. در اینجا تاثیرات منفی حلال آمینی که کیفیت خود را از دست داده است مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. عوامل تخریب آمین و چگونگی جلوگیری از این تخریب نیز مورد بحث قرار خواهد گرفت.
این نمکها که آمین را خنثی می نمایند محصولات واکنش محلول آمین با اسیدهای قوی تر از S2H و 2CO می باشند که در اثر اعمال حرارت شکسته نشده یعنی بعد از تشکیل قابل احیاء نمی باشند.
اسیدهای قوی تر نیز خود از اکسیداسیون آمین یعنی در اثر واکنش اکسیژن با رادیکال اتانول آمین ایجاد می گردند. آنیونهای این نمکها شامل تیو سولفات، تیو سیانات، اکسالات، استات، فرمات، سولفات و کلراید و کاتیونهای آن شامل کلسیم، سدیم، آهن، مس، پتاسیم و سیلیس می باشد.
لازم بذکر است که در این میان تیو سولفات ایجاد خوردگی نمی کند ولی موجب کاهش قدرت جذب کنندگی گاز اسیدی توسط آمین می شود.این نمکها همانطور که گفته شد قابل احیاء نبوده و در آمین جمع شده و وتغلیظ می گردند. این امر سبب افزایش گرانروی و کاهش انتخابگری آمین می گردد.
این نمکها باعث ایجاد کف و افزایش خوردگی در سیستم آمین می شود.
1- کاهش ظرفیت سیستم آمین
2- افزایش خوردگی
3- مشکلات عملیاتی ناشی از تشکیل کف و خوردگی
4- هرز رفت آمین
5- افزایش هزینه های عملیاتی