دسته بندی | معارف اسلامی |
فرمت فایل | pptx |
حجم فایل | 564 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 29 |
روحیه سازگاری با دیگران و کنار آمدن با توقعها، سلیقهها، خواستهها و حرفها، به تدریج برای انسان «جا» باز میکند. این روحیه هم وقتی فراهم میآید که انسان هم «حقوق» دیگران را بشناسد، هم تصمیم به مراعات آنها داشته باشد و تنها «خود» برایش مطرح نباشد. چون چنین خصلتی ایجاد تنش میکند و دیگران را از پیرامون فرد، فراری میدهد.
ارزش هرکس به اندازه خدمت و خوبی و نفعی است که از او به دیگران میرسد. میزان محبوبیت مردم در دلها نیز بستگی به اندازه خیری دارد که از آنها عاید دیگران شود. سرور، کسی است که خدمتی به دیگران کند. این مضمون کلام حضرت علیعلیهالسلام است که فرمود: «بالجود تسود الرجال» مردان با جود و سخاوت به سیادت و آقایی میرسند». (غرر الحکم، ج 3، ص 212)
پیامبر اسلام (ص) می فرمایند: از جمله بندگان آن کس پیش خدا محبوب تر است که برای بندگان خداسودمندترست (نهج الفصاحه، ص 15، حدیث86)
حضرت علی علیهالسلام میفرماید: «رأس الحکمة مداراة النّاس»؛ سر آغاز حکمت، مدارا کردن با مردم است». غرر الحکم، ج 4 ص 52.
باید پذیرفت که سلیقهها و روحیههای همه یکسان نیست و همه ذوق و پسند و راه و روش ما را ندارند. ما هم چارهای از زیستن با آنان نداریم، پس باید« مدارا» کنیم. این همان همزیستی است که هر که ندارد، مطرود و مأیوس و تنها میشود.
لازمه مردم داری و مدارا، شناخت روحیات و خلقیات مردم
لازمه معاشرت با دیگران و مردم داری، شناخت روحیات وخلقیات مردم است. بنابرین ضروری است که بدانیم مردمانی که اطراف ما زندگی می کنند چه ویژگی هایی دارند؟
برای درست برخورد کردن با مردم لازم است که انسان افراد جامعه خویش را بشناسد و با آنها طبق روحیات خودشان بر خورد کند و با آنها مدارا کند. از رسول خدا صلّى الله علیه وآله وسلّم روایت است: همان گونه که پروردگارم مرا به انجام واجبات فرمان داده است، بهمدارا با مردم دستور داده است. (وسائلالشیعه، ج8، ص540).
در حدیث دیگرى چنین آمده است که جبرئیل، به محضر رسولخدا صلّى الله علیه وآله وسلّم آمد و از سوى خدا چنین پیام آورد که: «اى محمد! پروردگارتسلام مىرساند و به تو مىگوید: با بندگان من مدارا کن.» (همان).
رسول اکرم ص می فرماید: مداراه الناس نصف الایمان والرفق بهم نصف العیش- مدارای با مردم نیمی از ایمان و سازش و رفاقت با آنها نیمی از زندگی است. امام علی ع نیز در وصیت به محمد حنفیه می نویسد: بدان که پس از ایمان بخدای بزرگ- راس خردمندی مدارا کردن با مردم است! و کسی که با مردم به نیکی معاشرت نکند خیری در او نیست.