مبانی نظری و پیشینه تحقیق درباره راهبردهای مقابله با استرس

دارای منابع کامل (فارسی و انگلیسی)

دارای رفرنس دهی استاندارد

فرمت : DOC

تعداد صفحات : 31

بخشی از متن :

2-1 راهبردهای مقابله با استرس

در این بخش از فصل دوم به بررسی مفهوم استرس و جنبه های زیستی شناختی استرس و راهبردهای مقابله با آن می پردازیم.

2-1-1 استرس

استرس شرایطی است که در نتیجه تعامل میان فرد و محیط به وجود می آید و موجب ایجاد ناهماهنگی – چه واقعی و چه غیر واقعی- میان ملزومات یک موقعیت و منابع زیستی، روانی و اجتماعی فرد می شود. در اینجا هر چهار جز را به طور مختصر توضیح می دهیم(سارفینو، 1940؛ ترجمه احمدی ابهری و همکاران، 1387):

1. استرس از توان زیستی، روانی و اجتماعی فرد، برای سازگاری با وقایع یا شرایط مشکل، می کاهد. این توان ها محدودند.
2. عبارت «ملزومات یک موقعیت» به مقدار منابعی که برای تطابق با یک موقعیت استرس آور، مورد نیاز است، گفته می شود.
3. زمانی که میان ملزومات یک موقعیت و منابع فرد توازن برقرار نباشد، تضادی به وجود می آید.
4. ما ملزومات، منابع و تضادها را در تعامل با محیط ارزیابی می کنیم. عوامل بسیار بر این تعامل اثر می گذارد مانند تجربیات گذشته و جنبه های گوناگون موقعیت.
   • جنبه های زیستی، روانی و اجتماعی استرس
     • مولفه های زیست شناختی استرس

الف) پاسخ سمپاتیک / آدرنال و هیپوفیز / آدرنال

وقتی مردم با چالشی رو برو می شوند، معمولا تلاش زیادی برای کنار آمدن با آن به خرج می دهند. همچنین وقتی مردم کنترل از دستشان خارج می شود، معمولا کوشش می کنند تا دوباره کنترل را به دست گیرند. تحت این شرایط، بدن یک پاسخ سمپاتیک /آدرنال می دهد. دستگاه سمپاتیک به فرد اجازه می دهد با فعال ساختن بدن خود به درخواست های آنی محیطی پاسخ گوید: ضربان قلب بالا می رود، فشار خون افزایش می یابد و فرد هشیار تر می شود و خلاصه، فرد انگیخته می شود (فرانکن، 1939؛ ترجمه شمس اسفند آباد، محمودی، امامی پور،1384).

......

....

..

مبانی نظری و پیشینه تحقیق درباره انعطاف پذیری کنشی

دارای منابع کامل (فارسی و انگلیسی)

دارای رفرنس دهی استاندارد

فرمت : DOC

تعداد صفحات : 28

• انعطاف پذیری کنشی

در این بخش از فصل دوم به بررسی انعطاف پذیری کنشی، تعاریف انعطاف پذیری کنشی و مدل‌های آن از دیدگاههای مختلف می‌پردازیم.

• تاریخچه مطالعه انعطاف پذیری کنشی

مطالعه علمی انعطاف پذیری کنشی در حدود سال 1970 پدیدار شد وقتی که یک گروهی از محققان پیشرو به پدیده ساز گاری مثبت در میان گروهی از کودکان در معرض خطر توجه نمودند(ماستن، 2012).

پژوهش های پیش گام در مورد انعطاف پذیری کنشی به یک انقلاب در زمینه فکر کردن در مورد ریشه و درمان آسیب شناسی روانی منجر شد. تلاش های تحقیقاتی مستقیما به سوی درک آسیب شناسی یا نقایص بود تا بر روی اینکه چطور مشکلات آشکار می شوند(رایت، ماستن و نارایان، 2013).

از نظر تاریخی، مطالعه انعطاف پذیری کنشی، سه موج را به همراه داشته است (ریچاردسون، 2002) :

موج اول بررسی انعطاف پذیری کنشی، در پاسخ به این سوال بود، «چه ویژگی‌هایی افرادی را در مواجهه با عوامل خطر زا یا شرایط ناگوار موفق بیرون می‌آیند، به عنوان نقطه مقابل افرادی که در برابر این عوامل تسلیم می‌شوند، مشخص می‌کند؟»، بیشتر ادبیات و منابع موجود انعطاف پذیری کنشی، جستجویی برای توصیف کیفیت‌های تاب آورانه درونی و بیرونی است که به افراد کمک می‌کند تا در پی بروز شرایط پر خطر و یا پس از عقب نشینی، بتواند سازگار شده و یا کارکرد قبلی خود را بازیابند. کیفیت‌های تاب آور بودن، پیامدهای نخستین موج بررسی انعطاف پذیری کنشی را بازنمایی می‌کنند.

.........

.....

..

.

مبانی نظری و پیشینه تحقیق درباره درمان شناختی رفتاری (CBT) به شیوه داتلیو

دارای منابع کامل (فارسی و انگلیسی)

دارای رفرنس دهی استاندارد

فرمت : DOC

تعداد صفحات : 33

بخشی از متن

2-1 CBT به شیوه داتلیو

2-1-1 مروری بر درمان شناختی -رفتاری معاصر با زوج ها و خانواده ها

درمان شناختی- رفتاری برای زوج ها و خانواده ها، امروزه اصلی مهم در درمان است. کاربرد CBT برای مشکلات روابط خصوصی، تقریبا پنجاه سال قبل در نوشته های آلبرت الیس آمده است که نقش برجسته شناخت را در مسایل زناشویی نشان می دهد. الیس و هارپر و همکارانش معتقد بودند که ناکارامدی ارتباط زمانی اتفاق می افتد که افراد 1) بر عقاید غیر واقعی یا نامشخص خود در رابطه با طرفین پافشاری کنند. 2) ارزیابی های منفی دارند وقتی فرد و رابطه مطابق با انتظارات غیر واقعی آنها عمل نمی کند، زمانی که فرایندهای منفی شناخت صورت می گیرند: فرد عواطف منفی را تجربه می کند (عصبانیت، ناامیدی و اوقات تلخی) و شیوه های رفتاری منفی در رابطه خود در پیش می گیرد(داتیلیو، 2010؛ ترجمه خواجه، سجادیان و بهرامی، 1391).

در‌ دهه‌های‌ 1960 و 1970، رفتار درمانگران برای پرداخـتن بـه رفتارهای‌ مشکل‌دار بزرگسالان و کودکان از اصول نظریه یادگیری استفاده‌ کردند. بسیاری از اصول و روش‌های رفتاری که در درمان انفرادی‌ از آنها استفاده می‌شد، بعدها برای‌ زوج‌های‌ ناراضی‌ و پس از آن‌ برای خانواده‌ها‌ به‌ کار‌ گرفته شد. به عنوان مثال، استوارت‌ (1969)، لیبرمن‌ (1970) و وایس‌، هوپس‌ و پاتـرسون (1973) برای‌ تسهیل تعامل‌های ارضاکننده زوج‌های مشکل‌دار و خانواده‌ها‌ از نظریه‌ تبادل‌ اجتماعی و اصول یادگیری عامل استفاده کردند (به نقل از داتیلیو و بیرشک،a 1385). این‌ کار باعث‌ شد‌ که تحقیقات بعدی زوج درمانگران به سمت شناسایی‌ اهمیت مداخله عـوامل شـناختی و الگـوهای تعاملی رفتار سوق داده‌ شود. قبل از ارایـه‌ نـظریه‌های‌ اصـلی‌ خانواده درمانی، اینگونه مطرح‌ شده بود که شناختارها را می‌توان به عنوان‌ بخش فرعی درمان در الگوی رفتاری مورد استفاده قرار داد (مارگولین‌ و وایس، 1978)، اما در دهه 1980 عـوامل شـناختی در کـانون اصلی‌ توجه‌ منابع‌ پژوهشی‌ و درمانی زوج‌ها قرار گرفتند و مـستقیم‌تر و سـاختارمندتر از آنچه در‌ سایر‌ رویکردهای نظری زوج درمانی‌ وجود داشت، وارد درمان شدند (باکوم‌1987؛ داتیلتو،1989؛به نقل از داتیلیو و بیرشک،a 1385). با مطرح شدن تحریف‌های شناختی و ادراکات نادرست در درمان زوج‌ها، توجه درمـانگران بـه اسـتنباطها و باورهای طرفین نسبت به هم‌ معطوف‌ گشت‌ و استفاده احتمالی از ایـن باورها برای پیدا کردن راهی برای رهایی از بن‌بست‌های‌ رابطه‌ای، مورد توجه‌ قرار‌ گرفت. ارزیابی شناختی و روش‌های مداخله‌ای، از درمان انـفرادی بـه عـاریه‌ گرفته شد و برای‌ استفاده‌ در مورد زوج‌ها مطابقت داده شد. همانند درمان انفرادی، برای تقویت قابلیت زوجـین در ارزیـابی و تغییر شناختارهای مشکل‌ ساز، مداخلات‌ شناختی-رفتاری مربوط به زوج‌ طراحی شد که این مداخلات باعث کسب مهارتهای ارتباطی‌ و حـل‌ مـشکل‌ نـیز می‌گردند(داتیلیو و بیرشک، a1385).

• فوت و فن های تغییر زوج ها و خانواده ها

  • انتظارات و معیارها

فرایندهای شناختی ستون اصلی روش شناختی-رفتاری برای بدکارکردی رابطه هستند. باکام، اپستین، سایرس و شر (1989) شناخت هایی را که به طور مکرر در طی روند آشفتگی ارتباط بروز می کردند را سنخ شناسی کردند. اگر چه هر سنخ یا هر نوع یک شکل نرمالی از شناخت انسانی است، هر یک مستعد تحریفاتی هستند. این فرایندها شامل(داتیلیو، 2010؛ ترجمه خواجه و همکاران، 1391):