صورت های‌ مالی‌ تلفیقی‌ و حسابداری‌ سرمایه‌گذاری‌ در واحدهای‌ تجاری‌ فرعی‌

مقدمـه‌
فرایند تدوین‌ استانداردهای‌ حسابداری، فرایندی‌ مستمر و پویاست‌ که‌ در واکنش‌ به‌ تغییر شرایط‌ و تحولات‌ محیط‌ داخلی‌ و بین‌المللی‌ و با هدف ارتقای شفافیت گزارشگری مالی، تغییر و تجدیدنظر در استانداردهای‌ موجود یا تدوین‌ استانداردهای‌ جدید را ایجاب‌ می‌کند. در این‌ فرایند یکی‌ از سیاستهای‌ اصلی‌ سازمان‌ حسابرسی‌ استفاده از استانداردهای حسابداری مراجع حرفه‌ای معتبر بویژه استانداردهای‌ بین‌المللی‌ حسابداری‌ در تدوین استانداردهای حسابداری با درنظرگرفتن شرایط داخلی کشور است.
در تجدید نظر این‌ استاندارد، از استاندارد بین‌المللی حسابداری شماره 27 ”صورتهای مالی تلفیقی و جداگانه“ و نتایج تحقیقات انجام شده توسط کارشناسان مدیریت تدوین استانداردها استفاده شده است.
پیش‌ نویس‌ این‌ استاندارد برای‌ نظرخواهی‌ عمومی‌ منتشر گردید و تمام‌ نظرات‌ و پیشنهادات‌ دریافت‌شده‌ در کمیته‌ تدوین‌ استانداردهای‌ حسابداری‌ بررسی‌ و اصلاحات‌ لازم‌ اعمال‌ گردید و نهایتاً استاندارد توسط کمیته فنی تصویب شد.
این‌ استاندارد پس‌ از بررسی‌ و تصویب‌ توسط‌ هیئت‌ عامل‌ سازمان‌ به‌ موجب‌ مصوبه‌ تیرماه 1385 مجمع‌ عمومی‌ سازمان‌ حسابرسی‌ لازم‌الاجرا شده‌ است‌.
این‌ استاندارد با نظارت‌ جناب‌ آقای‌ هوشنگ‌ نادریان‌ مدیرعامل‌ و رئیس‌ هیئت‌ عامل‌ سازمان‌ حسابرسی‌ و توسط‌ کمیته‌ تدوین‌ استانداردهای‌ حسابداری‌ بـا عضویت‌ (به‌ ترتیب‌ لفبـا) آقایان‌ایرج اکبریـه، دکتـر موسی بزرگ‌اصل، کامـران بحرینی، مهـدی شلیلـه، مجتبی علیمیرزایی، دکتر حسین کثیری و دکتر رضا نظری و با پشتیبانی گروه کارشناسی مدیریت تدوین استانداردها (خانمها دکتر ویدا مجتهدزاده و دکتر شهناز مشایخ و آقایان دکتر امید پوحیدری، دکتر علی رحمانی،دکتر احمد مدرس و دکتر ساسان مهرانی) تدوین شده است.
سازمان‌ حسابرسی‌ از تمام‌ کسانی‌ که‌ در فرایند تدوین‌، نظرخواهی‌ و تصویب‌ این‌ استاندارد مشارکت‌ داشته‌اند صمیمانه‌ تشکر و قدردانی‌ می‌نماید و از مشارکت‌ گسترده‌تر جامعه‌ حرفه‌ای‌ برای‌ ارتقای‌ کیفی‌ استانداردهای‌ حسابداری‌ استقبال‌ می‌کند.

فهرست مطالب
مقدمه
پیشگفتار
هدف
دامنه کاربرد
تعاریف
ارائه صورتهای مالی تلفیقی
شمول صورتهای مالی
ضوابط تلفیق
تعدلات تلفیقی
معملات درون گروهی
مبلغ دفتری سرمایه گذاری
سهم اقلیت
رویه های حسابداری
تاریخها و دوره های حسابداری
سایر ملاحظات
حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای تجاری فردی
افشا
تاریخ اجرا
مطابقت با استاندارهای بسین المللی حسابداری
پیوست
مبانی نتیجه گیری
دامنه صورتهای مالی تلفیقی
سهم اقلیت
حذف روش ارزش ویژه
فهرست مندرجات
منابع

دینامیک

مقدمه
علم دینامیک شاخه‌ای از مکانیک است که در مورد حرکت اجسام در اثر اعمال نیرو بحث می‌کند. معمولاً در مهندسی، دینامیک پس از استاتیک مورد مطالعه قرار می گیرد و موضوع آن تاثیر نیروها بر اجسام ساکن است. دینامیک دارای دو بخش مجزا می باشد: سینماتیک، که عبارت از مطالعه حرکت بدون در نظر گرفتن عامل آن یعنی نیرو است و سینتیک، علمی است که نیروهای وارد بر جسم را به حرکت ناشی از آنها ارتباط می دهد. دانشجوی مهندسی در می یابد که درک کامل دینامیک، او را به یکی از مفید ترین و قوی ترین ابزرهای تحلیل در مهندسی تجهیز می کند.

موضوع علم دینامیک در مقایسه با استاتیک از نظر تاریخی، نسبتا جدید است. شروع درک دینامیک با استفاده از اصول استدلالی به گالیله (1642- 1564) نسبت داده می شود که در مورد سقوط آزاد اجسام، حرکت روی سطح شیبدار و حرکت پاندول مشاهدات دقیقی را انجام داد. وی در زمینه ارائه روشی علمی برای تحقیقات ودر مسائل فیزیکی مسئولیت بزرگی را متحمل شده است.گالیله به جهت نپذیرفتن اعتقادات زمان خود که مبتنی بر فلسفه ارسطویی بود، مثلاً این عقیده که اجسام سنگین‌تر سریعتر از اجسام سبک تر سقوط می کنند پیوسته مورد انتقاد شدید قرار داشت. فقدان روشهای دقیق برای اندازه گیری زمان از موانع جدی گالیله بود و پیشرفتهای مهم بعدی در دینامیک در انتظار اختراع ساعت پاندولی توسط هویگنس در سال 1657 بود.

فهرست مطالب:
1) مقدمه ای بر دینامیک
1/1) تاریخچه و کاربردهای جدید
2/1) مفاهیم اساسی
3/1) قوانین نیوتن
4/1) جاذبه
5/1) نیروی کشش فنر
6/1) نیروی کشش نخ
7/1) نیروی عکس العمل سطح
8/1) نیروی اصطکاک
9/1) ابعاد (دیمانسیونها)
2) به کار بردن معادلات نیوتن برای حل مسائل
1/2) مسائلی که در آنها چند نیرو به جسم وارد می‎شود
معادلات نیوتن
معادلات نیوتن
حل معادلات
2/2) قیود حرکت و درجات آزادی
معادلات نیوتن
3/2) معادله‌ی نیوتن برای ناظر غیرلخته نیروی مجازی

تأثیر سیاست های ضد صهیونیستی دولت احمدی نژاد بر روابط ایران و اتحادیه اروپا

مقدمه:
با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و گفتمان نه شرقی و نه غربی به عنوان رویکرد اصلی جمهوری اسلامی ایران، ناگزیر می بایست برای تعامل با جهان و هم چنین حل معضلات اقتصادی، به دنبال یک شریک قدرتمند ورای دو قطب شرق و غرب می بود. بر همین اساس از اواسط دهه 60 شمسی این مهم در افکار سران نظام ج.ا.ا راه یافت که اروپا می تواند خلاء ناشی از دوری از غرب و شرق را برای ایران پر نماید.
روابط اتحادیه اروپا با ایران طی سال های پس از پیروزی انقلاب در ایران، همواره با افت و خیزهایی مواجه بوده است، حالا این سؤال مطرح است که موانع عمده در توسعه و تحکیم و تزلزل و کاهش مناسبات پایدار بین ایران و اتحادیه اروپا چیست؟
ابتدا این موضوع مطرح می شود که آیا اروپا از چنان قدرت تأثیرگذار و مستقلی برخوردار بوده که بتوان با تکیه بر آن راه پیشرفت اقتصادی و سیاسی در عرصه بین المللی را پیمود؟ به عقیده بسیاری از ناظران سیاسی، اروپا هنوز شخصیت ژئوپلتیک کاملاً‌ جدا از آمریکا پیدا نکرده است. به عبارت دیگر، اروپا به‌رغم تلاش برای ایجاد وحدت و همگرایی، هنوز به عنوان یک شخصیت یا قطب مستقل در عرصه جهانی حضور نیافته است. با توجه به افزایش اعضای اتحادیه اروپا، در آینده نزدیک نیز اتخاذ موضع واحد به‌ویژه در عرصه سیاست خارجی برای اتحادیه اروپا پیچیده‌تر خواهد بود.
ضمن اینکه بحران عراق نشان داد اروپاییان در نوع برخورد با آمریکا به دو دسته تقسیم شدند و جهت‌گیری کشورهای اروپای شرقی نیز همسو با سیاست‌های آمریکا بوده است. زیرا این کشورها امنیت خود را در همسویی و همراهی با آمریکا می‌بینند.
اما بررسی و مطالعه مناسبات ایران و اتحادیه اروپا طی سال های گذشته بر این واقعیت صحه می‌گذارد که اساساً جهت‌گیری‌‌ها و تعاملات اتحادیه اروپا با ایران همسو و تحت تأثیر اهداف و سیاست‌های آمریکا قرار داشته است. به عقیده برخی از صاحبنظران سیاسی، اتحادیه اروپا نخواهد توانست خود را با یک ایران مستقل وفق دهد و از سیاست آمریکا در قبال ایران دوری گزیند. به همین دلیل مناسبات دوطرف طی سالهای گذشته دوستانه نبوده و شاهد افت و خیزهایی بوده است.
بدیهی است تداوم چنین روندی نمی‌تواند در بر دارنده منافع ایران و اروپا باشد. هم ایران و هم اروپا، در پی ایفای نقشی متفاوت از گذشته در نظام بین‌المللی هستند. دو طرف برای دستیابی به آنچه در آینده می‌اندیشند، راهی جز همکاری مؤثر و روابط تنظیم شده با یکدیگر ندارند. اما حفظ مبادلات و گسترش همکاری‌ها بدون جو تفاهم‌آمیز و اراده سیاسی و احترام متقابل در درازمدت بسیار مشکل خواهد بود. سعی سیاست خارجی ایران همواره در جهت تحکیم روابط با آن دسته از کشورهای اروپایی بوده که به جای پیروی از سیاست‌های آمریکا، خواسته‌اند موقعیت ایران را درک کنند و از عواملی که این کشورها را به تهران نزدیک می‌کنند، بهره‌گیرند. اما به رغم کشش و گرایشی که در سیاست خارجی ایران نسبت به اروپا وجود داشته است، یک رشته حوادث مانع از استحکام روابط دو طرف گردید.
از جمله مهم ترین عواملی که که بر روابط ایران واتحادیه اروپا سایه انداخت ظهور اصولگرایان در صحنه قدرت سیاسی ایران بوده که مشخصاً تغییری را در نوع نگاه سیاست خارجی ایران نسب به مسایل منطقه-ای و جهانی به وجود آوردند که بالطبع باعث ایجاد تعارض با دیدگاه های پذیرفته شده بین المللی گردید. در این میان تضاد موضع گیری ها و سیاست های دولت آقای احمدی نژاد با مبانی پذیرفته شده دول اروپایی نه تنها در هموار نمودن چالش به وجود آمده در روابط ایران و اتحادیه اروپا موثر نبوده بلکه سبب بروز اختلاف های اساسی در روابط فی مابین گردیده و دورنمای برقراری یک رابطه را در هاله ای از ابهام فرو برد.
از مهم ترین موضع گیری ها و رویکردهای سیاست خارجی دولت اصولگرای ایران که در وخامت روابط فی مابین با اتحادیه اروپا تأثیر اساسی داشته، لحن سیاسی آقای احمدی نژاد در سخنرانی های خود و موضع گیری در برابر اسراییل بوده که به نوعی تب انقلابی سال 1979م در ایران را یادآوری می نمود. این موضع گیری ها و به خصوص تلاش برای به چالش کشاندن موضوع هولوکاست، نژاد پرست خواندن اسراییل و تضاد راهبردی با غرب در روند مذاکرات صلح اعراب و اسراییل، از عوامل اصلی رکود مناسبات ایران واتحادیه اروپا در دوران ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد می باشد.
بر این اساس این پژوهش در پی آن است که با بررسی موضع گیری های ضد صهیونیستی دولت آقای احمدی نژاد، به نقش و تأثیر این موضع گیری ها بر روابط فی مابین ایران و اتحادیه اروپا بپردازد.

فهرست مطالب:
مقدمه
فصل اول: کلیات تحقیق
1-1) بیان مسئله
1-2) اهمیت موضوع و انگیزه انتخاب آن
1-3) هدف های پژوهش
1-4) سئوالات پژوهش
1-5) فرضیه پژوهش
1-6) متغیر مستقل و وابسته
1-7) تعریف مفاهیم
1-8) پیشینه و ادبیات تحقیق
1-9) روش پژوهش
1-10) روش جمع آوری اطلاعات
1-11) محدوده زمانی و مکانی پژوهش
1-12) ابعاد نوآوری پژوهش
1-13) محدودیت ها و مشکلات پژوهش
1-14) سازماندهی پژوهش
فصل دوم: چارچوب نظری
2-1) نظریه پردازی در سیاست خارجی
2-2) نظریه ساختار-کارگزار
2-2-1) شناخت عناصر ساختاری و کارگزاری مؤثر در سیاست خارجی
2-3) نظریه سازنده انگاری
2-3-1) ساختار گرایی و فردگرایی در قالب منافع دولتی
2-3-2) تأملی بر پیوندهای میان سازنده گرایی و تصمیم گیری عقلایی
2-3-2) ترسیم یک سیاست خارجی مبتنی بر سازنده گرایی
2-3-3) منطق تناسب و شایستگی
2-3-4) هنجارها و رفتار سیاست خارجی: سازو کارهای انگیزشی
2-3-5) شاخص های هنجارهای اجتماعی
فصل سوم: سیاست خارجی ج.ا.ا در دوران ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد
3-1) سیاست خارجی ج.ا.ا
3-1-1) اصول و اهداف سیاست خارجی ج.ا.ا
3-1-2) ویژگی های سیاست خارجی ج.ا.ا
3-1-3) عوامل مؤثر بر سیاست خارجی ج.ا.ا
3-1-4) سطوح فعالیت سیاست خارجی ج.ا.ا
3-1-5) نهادهای تأثیرگذار بر سیاست خارجی ج.ا.ا
3-1-6) عناصر ساختار مؤثر بر سیاست خارجی ایران
3-1-7) عناصر کارگزار مؤثر بر سیاست خارجی ایران
3-2) سیاست خارجی ایران بعد از انقلاب اسلامی
3-2-1) سیاست خارجی ج.ا.ا بعد از انقلاب و گفتمان های حاکم بر آن
3-2-2) سیاست خارجی ایران از پیروزی انقلاب تا پایان جنگ تحمیلی
3-3) سیاست خارجی ج.ا.ا در زمان آقای هاشمی رفسنجانی
3-4) سیاست خارجی ج.ا.ا در زمان آقای خاتمی
3-5)سیاست خارجی ج.ا.ا در زمان آقای احمدی نژاد
فصل چهارم: مواضع ضد صهیونیستی دوران ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد
4-1) پیشینه روابط ایران و اسراییل
4-2) سیاست خارجی ج.ا.ا نسبت به اسراییل
4-3) سیاست خارجی اسراییل در قبال ج.ا.ا
4-4) دلایل خصومت ایران با اسراییل
4-5) مخالفت با اسراییل و امنیت ملی ایران
4-6) محمود احمدی نژاد و اسراییل
4-6-1) سخنان ضد صهیونیستی احمدی نژاد در نشست های سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل
4-6-2) سخنرانی های روز قدس
4-6-3) همایش جهان بدون صهیونیسم
4-6-4) سؤال از آنگلا مرکل
4-6-5) کنفرانس هولوکاست، چشم انداز جهانی
4-6-6) اجلاس فائو
4-6-7) کنفرانس ضد نژادپرستی ژنو
4-6-8) اجلاس مکه
4-6-9) هولوکاست از نگاه احمدی نژاد
4-7)شکایت متقابل ایران و اسراییل
4-8) جاسوسی متقابل
4-9) انصراف از رویارویی ورزشی
4-10) ریشه های فرهنگ ضداسراییلی در ایران
فصل پنجم: بررسی تأثیر سیاست های ضد صهیونستی ج.ا.ا در دوران آقای احمدی نژاد بر روابط ایران و اتحادیه اروپا
5-1) پیشینه روابط ایران و اتحادیه اروپا
5-1-1) روابط ایران و اروپا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران
5-1-2) روابط ایران و اتحادیه اروپا از سال 1357 تا سال 1369
5-1-2-3) ماجرای سلمان رشدی
5-1-3) روابط ایران و اتحادیه اروپا در دوران آقای هاشمی رفسنجانی
5-1-3-1) دادگاه میکونوس
5-1-3-2) پیامدهای دیپلماتیک دادگاه میکونوس
5-1-4) روابط ج.ا.ا و اتحادیه اروپا در دوران آقای خاتمی
5-2) روابط ایران و اتحادیه اروپا در دوران آقای محمود احمدی نژاد

5-3) واکنش های اتحادیه اروپا به مواضع ضدصهیونیستی احمدی نژاد
5-3-1) حذف اسراییل از نقشه جهان
5-3-2) کنفرانس هولوکاست در تهران
5-3-3) واکنش فرانسه و اسپانیا به اظهارات ضد اسراییلی آقای احمدی نژاد
5-3-4) انتقاد از اروپا در خصوص اسراییل در اجلاس فائو
5-3-5) انکار هولوکاست
5-3-6) کنفرانس ضدنژادپرستی سازمان ملل
5-3-7) سخنرانی های سازمان ملل
5-3-8) سخنرانی های روز قدس
نتیجه گیری
فهرست منابع و مأخذ