*دانلود مقاله درمورد کمک های اولیه و اصول آن*

بخش اول

مقدمه

در عصر ما که پیشرفت علم و صنعت و یا به عبارت دیگر تکنولوژی و توسعة فنون مختلف محیط زندگی بشر را بکلی دگرگون ساخته و به مراتب خطرناکتر از گذشته نموده است در هر گوشه و کنار حادثه ای کمین سلامتی ماست و از طرفی متأسفانه هر چه تمدن به پیش می رود هم بر شدت و تعداد حوادث افزوده می شود و هم بر تنوع آنها . با توجه مختصری به ازدیاد روزافزون حوادث مختلف ، بخصوص جنگهای خانمانسوز و تصادفات رانندگی ، سوختگیها ، خفگی به دلائل مختلف ، برق زدگی ، سقوط از ارتفاعات ، گزش حیوانات و حشرات ، مسمومیت های مختلف و غیره می‌توان درک نمود که هر کس اطلاعاتی دربارة کمکهای اولیه داشته باشد می تواند در موقع لزوم به کمک آسیب دیدگان شتافته و با کمک های صحیح و بموقع ، چه بسا باعث جلوگیری از مرگ حتمی مصدومین و یا ازدیاد و شدت یافتن عوارض مختلف گردد .

به آنچه گفته شد ، باید حوادث و سوانح طبیعی مانند سیل ، زلزله ، آتش سوزیها ، حوداث دریائی و آسمانی را نیز افزود .

با پیشرفت تمدن و تکنیک ، ابر قدرت های سلطه طلب با ساخت انواع و اقسام وسائل جنگی و بمب های آتش زا و مخرب همواره زندگی و حیات مردم مستضعف جهان را تهدید می نمایند تا جائیکه امروزه حتی مردم آزاده و صلح دوست و آنان که شاید هیچگونه رابطه ای با جنگ و میدان جنگ ندارند از مصائب و گرفتاریهای آن در امان نیستند . در شرایط جنگی ، در جبهه ها ، در بمباران شهری و غیره ، حضور امدادگران با تجربه کمک بزرگی است چه بسا که آنان با انجام کمک های نخستین در مورد سربازان و مجروحان جنگ قبل از رساندن آنها به پزشک و یا بیمارستان صحرایی ، توانسته اند جان بسیاری از افراد را از خطر حتمی نجات دهند . بطور کلی هنوز آماری در دست نیسیت که بتوان فهمید که چند درصد از مرگ و میرها در اثر حوادث مختلف در نتیجه عدم اطلاع اطرافیان به فنون و اصول کمکهای اولیه اتفاق افتاده است هر چند که این اشخاص با حسن نیت و به قصد کمک قدم به میدان گذاشته باشند . بنابراین آموختن کمکهای نخستین علاوه بر آنکه اطلاعاتی دربارة نجات جان حادثه دیدگان می دهد ، بلکه امدادگران را از انجام اعمالی که موجب خیم تر شدن حال بیمار یا مصدوم می گردد ، بر حذر می دارد و با فرا گرفتن این فن ، انسان می تواند در موقع لزوم حیات و سلامت خود و عزیزانش را نیز حفظ نموده و جان آنان را از آسیبها و حوادث نجات دهد و در نتیجه آموزش کمکهای اولیه افراد ضروری بنظر می رسد . اگر این آموزشها برای خداوند بوده باشد و در جهت خدمت صادقانه به این آسیب دیدگان انجام پذیرد عبادتی بزرگ است .

کمکهای اولیه

تعریف – کمکهای نخستین عبارتست از اقداماتی فوری که بلافاصله پس از بروز

حادثه صورت می گیرد و سبب کاهش چشمگیر مرگ و میر می شود . شخص کمک دهنده نیازی بداشتن اطلاعات پزشکی یا پرستاری ندارد و با آموختن اصول کمکهای اولیه که خیلی ساده است هر کس می تواند این امر را بعهده بگیرد لذا فرار گرفتن آن برای همة مردم چه در زمان جنگ و چه در زمان صلح ضروری و لازم و مفید است . معمولاً کمکهای اولیه برای حفظ سلامت و حیات مصدوم یا بیمار قبل از رسیدن سرویس پزشکی و یا رسانیدن مصدوم به پزشک و مراکز درمانی انجام می گیرد . هدف از کمکهای نخستین عبارتست از :

1- نجات و زنده نگهداشتن شخص مصدوم یا بیمار

2- جلوگیری از شدت یافتن عارضه

3- کمک به بهبود حال بیمار تا حد رسیدن ویا انتقال او به مراکز درمانی

صفات کمک دهنده

برای آنکه کمک کننده بتواند وظایف خود را به خوبی و بنحو صحیح انجام دهد باید دارای صفات زیر باشد .

1- سرعت عمل داشته ، در هر حادثه به سرعت از وضع بیمار ، محیط اطراف او و حادثه ای که اتفاق افتاده است اطلاعاتی کسب نموده و اقدام به نجات بیمار نماید.

2- در هر حادثه خونسردی خود را حفظ نموده و با آرامش دست به کار شود .

3- به روحیة بیمار توجه نموده و سخنانش تسلی بخش و محبت آمیز بوده و رفتارش

اطمینان بخش توأم با دلسوزی باشد .

4- در کارش وارد بوده و با اصول کمکهای اولیه آشنا باشد و بداند که در هر حادثه به چه نحو باید عمل کند و چه اقداماتی را انجام دهد .

5- ابتکار عمل داشته و از حداقل وسایل ، حداکثر استفاده را در بهبود حال مصدوم بنماید .

لزوم فراگیری کمک اولیه

به دلیل اندازه و عظمت مشکلات ناشی از صدمات و آمار بالای مرگ و میر ناشی از فقدان رسیدگی اورژانسی به مصدوم یا دیر رساندن مصدوم به مراکز درمانی ، نیاز به فراگیری کمک اولیه در افراد جامعه چه در سطح خانواده و چه در سطح جامعه ضرورت می یابد (70 تا 80 درصد ایست های قلبی در خانه و در حضور خانواده و بقیه در محیطهای عمومی و در حضور مردم صورت می گیرد ) . بنابراین فراگیری کمک اولیه و آگاهی از استاندادها و چگونگی مراقبت صحیح و حمایت مصدومین و بیماران ناگهانی ( مانند آسم ، تشنج ، غش و دیابت ) می تواند نقش سبزایی در کاهش مرگ و میر و معلولیتهای ناشی از این صدمات داشته باشد . نجات مصدومی که دچار حادثه یا فوریت پزشکی شده است ، می تواند در ابتدا توسط مردم حاضر در صحنه (تماشاچیان) شروع شود (افراد آموزش دیده ) و تا رسیدن نیروهای کارآزموده اورژانس ادامه یابد .

*مقاله تانک 90 ساله شد*

لئوناردو داوینچى نخستین کسى بود که همواره قصد داشت ارابه اى غول پیکر و سنگین براى حضور در میدانهاى جنگ را طراحى کند. در میان نوشته هاى اچ.جى. ولز در سال ۱۹۰۴ میلادى هم مى توان به خوبى نشانى از وسیله اى آهنین یافت که با در هم کوبیدن صحنه هاى نبرد با توان عظیمى به پیش مى رود. اما آنچه که هم اکنون ما به عنوان تانک مى شناسیم ۹۰ سال پیش در سپتامبر ۱۹۱۶ از سوى نیروهاى انگلیسى در جبهه سم (Somme) فرانسه علیه نیروهاى آلمانى به کارگرفته شد در آن روز نیروهاى کشور آلمان با وسیله غول پیکر و آهنینى مواجه شدند که هیچ نشانى از لوله تفنگ بر آن وجود نداشت و با قدرت بسیارى مى توانست خاکریز ها و سنگرهاى آنان را در هم بکوبد و پیش برود. قابلیت شلیک توپ از دو طرف آن نیز نیروهاى ارتش آلمان را به شدت در این منطقه غافلگیر کرده بود. آنچه که اکنون از تانک هاى گذشته برجاى مانده شکل و شمایل غول آسا با چرخ دنده هاى حرکتى جالب آنهاست که در دوران مختلف و با تغییر و تحول هاى بسیار، به پیشرفت قابل توجهى دست یافته اند. نخستین بار یک کارخانه تولید تجهیزات کشاورزى آمریکایى قصد ساخت وسیله سنگینى را داشت که با حرکت زنجیره اى ریل هاى خود بتواند زمین هاى کشاورزى و زراعى را براى کشاورزان هموار کند که به سرعت از سوى نیروهاى ارتش آمریکا این ایده رد شد. تا این که یک مهندس انگلیسى به نام «ارنست سونیتون» با طراحى بدیع خود از یک دستگاه تانک توانست نظر وینستون چرچیل مقام ارشد ارتش وقت انگلستان را به خود جلب کند و از آن در مقابله با نیروهاى آلمانى بهره ببرد. چرچیل با مشاهده ایده این مهندس خوش ذوق انگلیسى به سرعت با تشکیل هیأتى از سربازان و نیروهاى ارتش به طور رسمى اعلام کرد که قصد تولید وسیله نقلیه مهاجمى را دارد که همراه با ویرانى، قابلیت شلیک نیز داشته باشد. از آنجا که ساخت وسیله دفاعى جدید نیازمند اسم رمزى بود که ایده آن را از دشمنان جبهه مقابل پنهان کند، آنها نام «تانک هاى آبرسانى بین النهرین» را براى آن انتخاب کردند که بعد از مدتى نام تانک میان همه استفاده شد