معرفی 16 استان کشور از نظر جغرافیایی

استان تهران
استان تهران با 28225 کیلومتر مربع وسعت، یکی از کوچکترین استانهای کشور می‌باشد. این استان با داشتن 9 شهرستان بیشترین تعداد جمعیت را نسبت به دیگر استانها در خود جای داده است. استان تهران در جنوب بخش مرکزی رشته کوههای البرز قرار گرفته و از ناحیة فیروزکوه در شرق تا هشتگرد در غرب وسعت دارد. همچنین در قسمت جنوبی، شهرستان قم را نیز در بر میگیرد.
در مجموع سه عامل جغرافیایی در ساخت کلی اقلیم استان تهران مؤثر است. این سه عامل عبارتند از:
1- وجود دست کویر در جنوب شرقی استان،
2- رشته گوههای البرز در شمال،
3- بادهای مرطوب و بارانزای غربی.
بطور کلی آب و هوای این استان در مناطق کوهستانی از نوع آب و هوای کوهستانی معتدل و در دشتهای آن از نوع نیمه صحرایی با ویژگیهای خاص خود می باشد. آبهای سطح الارضی استان شامل رودخانه های کرج، جاجرود، حبله رود، رودشور، رود لار، طالقان رود، قره چای، هزار و سولقان می باشد. و آبهای تحت الارضی که در واقع چشمه های آب معدنی هستند، عبارتند از:چشمه آبعلی (بین دو روستای آبعلی و مبارک آباد)، چشمه آب البرز (جنوب شرقی آبعلی)، چشمه علی (شهر ری) و چشمه اعلاء (شمال شهر دماوند).
استان تهران بزرگترین قطب اقتصادی کشور و دارای ویژگیهای اقتصادی بسیار پیچیده و گوناگون است. در طی دو دهة اخیر جنبه های صنعتی و تجاری اقتصاد این منطقه آنچنان توسعه پیدا کرد که در واقع این دوره را می توان دورة تغییرات بنیادی از یک اقتصاد کشاورزی نسبتاً خود کفا به اقتصاد صنعتی و تجاری وابسته نامید.
استان تهران با داشتن بیشترین تعداد کارگاه بزرگ و کوچک صنعتی بخصوص در حاشیه شهری تهران، بالاترین میزان سرمایه گذاری را بخود اختصاص داده است. این صنایع بیشتر در امتداد راههای ورودی تهران، و خصوصاً مسیر تهران- کرج، تهران-دماوند، تهران- ساوه و تهران قم تمرکز یافته است.
طبق آمار راههای کشور در سال 1369، بیش از نیمی از آزاد راههای کشور (260 کیلومتر) در این استان قرار دارد. همچنین 767 کیلومتر خط آهن که 435 کیلومتر آن اصلی است، ارتباط آن را با دیگر استانهای کشور از طریق قطار ممکن می سازد.

فهرست:

استان تهران
استان اصفهان
استان فارس
استان خراسان
استان آذربایجان شرقی
استان آذربایجان غربی
استان اردبیل
استان همدان
استان کرمانشاه
استان یزد
استان خوزستان
استان کرمان
استان مازندران
استان گیلان
استان سمنان
استان زنجان

تحقیق در مورد تاریخ استان فارس

مقدمه:
منطقه فارس از قدیمترین مراکز تمدن ایران است، فارس در کتیبه های هخامنشی به صورت پارسه و در یونانی پرسیس که معرب آن فارس است آمده است یونانیان پرسیس را که تنها نام آن ایالت بوده اشتباها بر تمام ایران اطلاق می کردند که تا این اواخر هم اروپائیان در این اشتباه باقی مانده بود پارسی ها مردمانی آریایی نژاد بودند که تاریخ آمدنشان به این سرزمین روشن نیست، همین اندازه از بیانات پادشاهان آشور استنباط می شود که پارسیها نیز مانند مادها مدتهای مدید تحت تسلط آشوریها بودند و در اطراف ارومیه یا در کرمانشاهان کنونی سکونت داشته اند.
یعقوب لیث مؤسس سلسله صفاری در سال 2620 ه.ق به فارس لشکر کشید. پس از تسخیر استخر رهسپار شیراز شده بعد از یعقوب برادرش عمرو در سال 268 ه.ق عازم فارس شد و امنیت را در آنجا برقرار کرد بعد از صفاریان فارس به تصرف دیالمه آل بویه در آمد، عضد الدوله با اینکه بغداد را در تصرف داشت مع ذلک پایتخت خود را شیراز قرار داد، به فرمان وی بر روی رود کر سدی بسته شد که به بند امیر معروف است.
در سال 1325 ه.ق (1907 م) قرار داد روس و انگلیس مبنی بر تقسیم ایران به سه منطقه یعنی حوزه نفوذ روس در شمال و مرکز و منطقه نفوذ انگلیس در جنوب شرقی و منطقه بیطرف در جنوب غربی منعقد گردید و در سال 1915 میلادی پس از آنکه روسها تا اصفهان پیش راندند و انگلیسها در جنوب قوای امنیه و طرفداران وکلای مهاجر ایران را مغلوب ساخته بودند، دولتین روس و انگلیس قرار داد 1907 را از میان بردند و به جای آن قرار داد دیگری که به قرارداد 1915 معروف شد، بین خود بستند، به این معنی که منطقه بیطرف را بکلی حذف کردند و قرار بر این گذاشتند که روسها تا حدودپانزده هزار متری قزاق تجهیز کنند تا بتوانند حافظ منافع روسها در شمال ایران باشند و همچنین نیرویی به همان اندازه بنام پلیس جنوب در فارس، کرمان، یزد، اصفهان تحت عنوان حفظ امنیت راههای جنوب ایران با هزینه دولت انگلستان به وجود امد.مرکز استان فارس شیراز است و شهرستانهای تابعه آن عبارتند از :کازرون، جهرم، داراب، فیروز آباد، لار، استربان، مرودشت، آباده، اقلید، نیریز ، فسا و ممسنی.
شیراز
شهرتان شیراز در فاصله 919 کیلومتری تهران واقع شده، از شمال به آباده از مشرق به فسا و نیریز، اصطهبانات، از جنوب به فیروزآباد و از مغرب به کازرون محدود است.
در بعضی از داستانها بنای شیراز را به شیراز پسر فارس بن طهمورث نسبت مب دهند و همین افسانه ها دال بر قدمت این شهر است مضافا به اینکه ویرانه های تخت جمشید گواه بر این مدعاست، شهر شیراز از دوره ساسانیان سابقه دارد ولی شهرت و اعتبار و اهمیت آن از دوران اسلام به بعد است. در اواخر خلافت عمر، شهر به تثرف ابوموسی اشعری و عثمان بن ابی العاص درآمد، محمد برادر یا پسر عم حجاج بن یوسف ثقفی والی معروف عراق در سال 64 ه.ق شهر را از نو بنا کرد3. و از این زمان به بعد روز به روز بر وسعت و اهمیت آن اضافه شد تا جایی که در قرن چهارم هجری وسعت شهر بالغ بر یک فرسخ مربع شد.
نوه عضدالدوله باروتی به طول 12 هزار متر که دارای 11 یا 12 دروازه بود در اطراف شهر کشیدند و این بارو توسط محمود شاه در اواسط قرن هشتم4 مرمت شد. در قرن هشتم هجری حمدالله مستوفی از شیراز دیدن کرده و از هفده محله و نه دروازه و از مساجد معروف آن و بیمارستان عضدی و مرقد پسران امام موسی کاظم علیه السلام یاد کرده است.
کریم خان زند شیراز را پایتخت خود قرار داد و به فرمان وی بر گرد شهر باروقی کشیده شد و خندقی هم حفر گردید، در شهر بناهایی تازه، بازارها و کاخها بنا شد که از ان جمله خلوتخانه کریم خانی، مسجد، بازار و حمام وکیل را می توان نام برد.
آرامگاه دو شاعر بزرگ ایران، سعدی و حافط در این شهر است و مقبره خواجو در کنار دروازه شهر جای دارد. آثار و ابنیه بسیار از ادوار مختلف در شیراز به یادگار مانده که مهمترین و معروفترین آنها عبارتند از:
تل باکون که در نزدیکی تخت جمسید واقع شده و متعلق به دوران قبل از تاریخ است و ویرانه های شهر استخر قدیم واقع در جلگه مرودشت، در اطراف این محل آثاری از دوره هخامنشی و از دوران اسلامی دیده می شود و بند امیر واقع در جنوب شرقی مرودشت که در این محل پل تاریخی و بند عظیمی بر روی رودخانه کر ساخته شده، متعلق به نیمه اول قرن چهارم هجری و از آثار عضد الدوله دیلمی و پاسارگاد واقع در دشت مرغاب که مشتمل استبر آثار اولیه دوران هخامنشی تخت جمشیدواقع در 57کیلومتری شیراز به استناد مفاد کتیبه ای که بر روی سنگ نقد شده این آثار از زمان داریوش اول شروع شده به داریوش سوم ختم شده. یعنی در فاصله یکصد و پنجاه سال ساخته شده و قصر ابو نصر پایتخت سلیمان واقع در 6 کیلومتری مشرق شیراز متعلق به دوران هخامنشی و نقش رستم واقه در کوهستان حاجی آباد مشتمل است.

استان فارس با مساحتی در حدود 123298 کیلومتر مربع از سطح دریا حدود 1491 متر یکی از استانهای بزرگ ایران به شمار می آید.

از شمال به اصفهان و یزد از جنوب به هرمزگان از غرب به بوشهر و بویراحمر و ازشرق به استان کرمان محدود است.

از لحاظ اب و هوایی در منطقه خشک قرار دارد و دارای زمستانهای معتدل و بهار و تابستان گرم می باشد.

حدود 5 ماه ار سال از اردیبهشت تا شهریور ماه بدون بارندگی بوده و تفاوت حرارت شب و روز در فصل تابستان به علی خشکی هوا زیاد میباشد.

نام فارس:

فارس یا پارس منسوب به یکی از شعب آریا است که نزدیک به 110 ق.م به این سرزمین آمده پس از تصرف این سرزمین توسط اعراب واژه پارس به فارس تبئیل گردیده.این استان از لحاظ تاریخی از اهمیت زیادی برخوردار است که از دوره های مختلف آثار زیادی به جای مانده:تخت جمشید،پاسارگاد،نیشابور،غارشاپور،کاخ فیروزآباد،معبد آناهیتا و از لحاظ جاذبه های طبیعی:بهشت گمشده،آبشار مارگون و دشت مرغاب و…

فهرست مطالب

استان فارس.............................. 1

نام فارس................................ 1

سابقه تاریخی ........................... 2

ایل قشقایی.............................. 2

وجه تسمیه قشقایی........................ 3

نقش زنان و مردان در ایل قشقایی.......... 4

صنایع دستی در ایل قشقایی................ 5

صنایع پوست در ایل قشقایی................ 7

موقعیت جغرافیایی ایل قشقایی............. 8

لباس و شرایط جغرافیایی11

لباس زنان ایل قشقایی12

چارقد13

دستمال سر16

کلاهچه18

پیراهن زنانه........................... 19

ارخالق زنانه............................ 23

زیرجامه یا دامن ( تنبان)................ 25

پاپوش زنان ایل.......................... 29

لباس مردان ایل.......................... 34

کلاه دو گوشی............................. 35

ارخالق مردان............................ 39

شال..................................... 41

پیراهن مردانه........................... 44

شلوار مردانه............................ 46

پاپوش مردانه............................ 49

پاپیچ................................... 52

چقه و زنهاره............................ 53

کرک ( کینک)............................. 54

لباس نوزاد............................. 56

لباس عروس............................... 60

منابع و مآخذ............................ 64