جزئیات:

توضیحات: فصل دوم پژوهش کارشناسی ارشد و دکترا (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه

توضیحات نظری کامل در مورد متغیر

پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

منبع : انگلیسی و فارسی دارد (به شیوه APA)

فهرستـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

-1 مقدمه.......................................... 12

2-2 تعاریف و مبانی نظری........................... 13

2-2-1 سیر تحول مدیریت دانش...................... 13

2-2-2 مفاهیم پایه در مدیریت دانش................ 14

2-2-3 مفهوم داده............................... 14

2-2-4 مفهوم اطلاعات............................. 14

2-2-5 مفهوم دانش............................... 15

2-2-6 انواع دانش............................... 16

2-3 معناسازی و دانش آفرینی........................ 17

2-4 مفهوم مدیریت دانش............................. 20

2-5 عوامل مؤثر در مدیریت دانش..................... 22

2-5-1 نقش فناوری اطلاعات در مدیریت دانش......... 22

2-5-2 نقش فرهنگ سازمانی در مدیریت دانش......... 23

2-5-3 نقش مدیریت در مدیریت دانش................ 24

2-6 شیوه­های (مؤلفه­های) مدیریت دانش................ 24

2-7 ابعاد مدیریت دانش............................. 27

2-7-1 مدیریت دانش سازمانی..................... 27

2-7-2 مدیریت دانش شخصی........................ 28

2-8 جایگاه و ضرورت به کارگیری مدیریت دانش در مؤسسات آموزش عالی.................................................. 30

2-9 پیامدهای اقتصادی، فنی و اجتماعی مدیریت دانش در آموزش عالی .................................................. 33

2- 10 نقش مدیریت دانش در برنامه­ریزی درسی و فعالیت­های آموزشی اعضای هیأت علمی......................................... 35

2- 11 مرور پیشینه پژوهش........................... 40

2- 12 نتیجه­گیری .................................. 43

2-1 مقدمه

امروزه بهره­وری بهینه دانش، دغدغه سازمان­های قرن بیست و یکم است و اهمیت آن از اواسط دهه ١٩٩٠، در بسیاری از کنفرانس­های بین المللی مطرح شده است. در حال حاضر، اطلاعات و دانش به عنوان قدرت و سلاح استراتژیک تلقی می­شوند، سرمایه به حساب می­آیند و در مدیریت مدرن به عنوان منابعی پذیرفته شده­اند که مستعد مطالعه و پژوهش با استفاده از تکنیک­هایی که برای سایر حوزه­های کوشش انسانی ایجاد شده و به کار برده می­شوند، هستند. دانش، به عنوان نیرویی قدرتمند، برای سازمان­های بخش خصوصی و دولتی در دستیابی به سود رقابتی و مقایسه­ای، عامل حیاتی به شمار می­رود، اما اکثر مؤسسات و شرکت­های عصر اطلاعات، مدیریت اطلاعات و مدیریت دانش را به صورت تشریفاتی و روتین انجام می­دهند. اگر­چه تشخیص تفاوت میان داده­ها، اطلاعات، دانش و عقل برای این مؤسسات، ضروری است اما تغییر شکل داده­ها و اطلاعات و تبدیل آن­ها به دانش و سپس مدیریت این دانش به نفع یک مؤسسه، اقدامی فعالانه است و مدیران برای این عمل باید مؤثر و مبتکر باشند (مختار، 2004). بنابراین با توجه به تغییرات سریع و دائمی در جهان کنونی، ضروری است که سازمان­ها بازگشت تمامی سرمایه­های خود را به بیش­ترین حد ممکن برسانند. یکی از سرمایه­هایی که کم­ترین بهره­برداری را داشته است، دانشی است که در اختیار افراد آن سازمان است. دانش به طور سنتی، یا در اذهان متخصصان (به شکل دانش ضمنی) و یا به شکل گزارش، ارائه مطالب، ویدئوها و اسناد (به شکل دانش صریح) ذخیره می­شود. ذخیره­سازی دانش شخصی به شکل سند و گزارش دشوار است و در صورتی که به عنوان دانش ضمنی در اذهان متخصصان وجود داشته باشد، بازیابی و دسترسی به آن مشکل است. مدیریت دانش، توانایی استفاده از دانش قبلی را برای شناخت ارزش اطلاعات جدید، تلفیق و یکپارچه­سازی آن و به کاربردن آن برای تولید دانش و قابلیت­های جدید ترسیم می­کند (میتال، 2008).

از طرفی دیگر، مؤسسات دانشگاهی به عنوان مراکز تولید و اشاعه دانش بیش از هر سازمان دیگری نیازمند اجرای مدیریت دانش هستند. با این­که دانشگاه­ها خود مخازن دانش هستند، تاکنون به سرمایه­های فکری و منابع علمی تولید شده به ­وسیله جامعه دانشگاهی توجه کافی مبذول نشده است به طوری که تا به امروز هیچ­گونه کنترلی بر دانش غیر مکتوب، دانش موجود در اذهان، صورت نگرفته و اطلاعات مدون تولید شده در داخل نیز به ندرت به گونه­ای مجتمع و یکپارچه جمع­آوری و در چارچوبی نظام­مند مدیریت شده است. این ضعف مدیریتی سبب شده که بسیاری از سرمایه­های ارزشمند موجود برای همیشه ناشناخته و دور از دسترس و بسیاری از خلاء­های موجود هم­چنان به قوت خود باقی بمانند. از سوی دیگر عدم توجه به اطلاعات تولید شده در داخل و فقدان یک رویکرد تجاری، دانشگاه­ها را به لحاظ مادی نیز متضرر نموده و سبب شده است که بسیاری از این اطلاعات توسط ناشران خصوصی منتشر و در قالب منابع اطلاعاتی دوباره به خود دانشگاه­ها فروخته شود (حاضری و صراف­زاده، 1385).