مقاله بررسی فراوانی ضایعات پاتولوژیک رحم و سرویکس در نمونه های آسیب‌شناسی بیمارستانهای بعث نهاجا و میرزاکوچگ‌خان در 25 صفحه ورد قابل ویرایش

1) عنوان طرح به فارسی :

بررسی فراوانی ضایعات پاتولوژیک رحم و سرویکس در نمونه های آسیب شناسی بیمارستانهای بعثت نهاجا و میرزا کوچک خان بین سالهای 1382 ـ 1377 .

2) عنوان طرح به انگلیس:

The study of pathologic uterine and cervix lesion in pathologic cases Nehaja Besat and Mirza kochak khan in 1998-2003 .


3) بیان مسئله و ضرورت اجرای طرح :

3ـ1) وضعیت فعلی مشکل بر پایه اطلاعات و داده های موجود

بیماری‌های رحم و سرویکس ، شامل بیماریهای پولیپ،‌لیومیوم اندومتریت ، سرویسیت، کانسر رحم ، کانسر سرویکس ، هیپرپلازی اندومتر، اندومیوز، اندومتریوز و لیومیوسارکوم می‌باشد که به بررسی وضعیت فعلی این بیماریها بطور خلاصه می پردازیم.
پولیپ

پولیپ آندوسرویکس ضایعات تومورال التهابی بی خطری هستند که در 5ـ2 درصد زنان در سنین بلوغ دیده می‌شود، پولیپها غلب کوچک هستند و این ضایعات به علت ایجاد خونریزی واژینال غیرطبیعی نیازمند به افتراق از ضایعات خطرناکتر می‌باشد. (1)
متاپلازی گردن رحم

اصطلاح متاپلازی سنگفرشی هنگامی بکار می رود که اپی تلیوم مطبق سنگفرشی جایگزین اپی‌تلیوم غددی گردیده باشد این یافته در سرویکس به حدی شایع است که عملاً‌ آن را نرمال تلقی می کنند و تقریباً در تمام زنان در سنین باروری درجاتی از متاپلازی مشاهده می‌شود و متاپلازی سنگفرشی شایعترین نوع متاپلازی گردن رحم می‌باشد. (1)
نئوپلازیهای سلولهای سنگفرشی گردن رحم

پنجاه سال قبل کارسنیوم گردن رحم اولین علت مرگ و میر زنان مبتلا به سرطان در اغلب کشورها بوده است ولی امروزه میزان مرگ و میز زنان در اثر سرطانهای گردن رحم به کاهش یافته و پس از سرطانهای ریه، پستان، کولون، لوزه المعده، تخمدان، غدد لنفاوی، خون در مقام هشتم قرار دارد. (1)
کارسینوم سلول سنگفرشی گردن رحم (SCC)

علی رغم کاهش مرگ و میر ناشی از SCC ، این ضایعه کماکان شایعترین بدخیمی دستگاه تناسلی زنان در اغلب نقاط جهان محسوب می شود، SCC در هر سنی از 20 سالگی تا سنین پیری روی می‌دهد ولی شایعترین سنین بروز این ضایعات مهاجم در سن 40 تا 45 سالگی و در ضایعات پیش سرطانی درجه بالا 30 سالگی می‌باشد. امروزه با توجه به بکارگیری روشهای غربالگری و تشخیص و درمان ابتلا به این ضایعات درحال تقلیل است. (1)
سایر کارسینوم های گردن رحم

ادنوکارسینومها ها، کارسینوم آدنواسکوآموس، Clearcell careinum و کارسینوم تمایز نیافته در مجموع 25 درصد کل ضایعات سرطانی گردن رحم را تشکیل می‌دهد.

آدنوکارسینوم سرویکس 15ـ5 درصد کل کار سینوم های سرویکس را تشکیل می‌دهد. (1)
اندومتریت

برخلاف سرویست که یافته ای شایع و کم اهمیت است به علت نقش حفاظتی سرویکس و وضعیت آناتومیکی رحم در ارتباط با آن اندومتریت به ندرت رخ می‌دهد و اغلب از یک زمینه مستعدکننده قبلی در بیمار خبر می‌دهد. (2)

اندومتریت حاد اغلب به دنبال باقی ماندن اجزاء حاملگی پس از سقطها یا زایمان یا وجود جسم خارجی در رحم رخ می‌دهد. (2)

اندومتریت مزمن با انفیلتراسیون لنفوسیت و پلاسماسل در رحم مشخص می‌شود. (2)
اندومتریوزیس

اندومتریوزیس به وجود بافتهای رحمی در محلی غیر از رحم گفته می‌شود. از نظر علائم بالینی ضایعه موجب بروز دردهای لگنی مرتبط با قاعدگی می‌گردد که مهمترین علامت این ضایعه است. اندومتریوزیس شایعترین علت بستری در زنان 15 تا 45 ساله در بیمارستانها می‌باشد و 40ـ30 درصد از مبتلایان به این ضایعه نهایتا دچار ناباروری می گردند که مهمترین عارضه این ضایعه است.(2)
آدنومیوزیس

تهاجم اندومتربازال به میومتر است که منجر می‌شود رحم در اغلب اوقات بزرگ و ظاهری کم و بیش گلوبال پیدا می‌کند، مراجع پاتولوژی اغلب شیوع این ضایغه را بین 20ـ15 درصد عنوان می‌کند در مراجع زنان و زایمان طیف وسیعتری از 8 تا 40 درصد را گزارش کرده‌اند. (2)
هیپرپلازی اندومتر

هیپرپلازی اندومتر بعلت ارتباط اتیولوژیک با بروز DUB و احتمال ایجاد تغییرات نئوپلاستیک مرتبط با کارسینوم اندومتریال از اهمیت فراوانی برخوردار است. هیپرپلازی اندومتر شامل انواع ساده ، Complex ، Atypical می‌باشد که در نوع Atypical احتمال بروز بالای بدخیمی وجود دارد. (2)
کارسینوم اندومتر

مهاجم ترین و شایعترین بدخیمی دستگاه تناسلی زنانه در آمریکا بوده و حدود 7 درصد کل نئوپلاسمهای دسگاه تناسلی زنانه (بجز بدخیمی پوستی) را تشکیل می‌دهد. این ضایعه اغلب در سنین بالا رخ مید هد به نحوی که در سن زیر 40 سالگی بسیار نادر بوده و در 80% موارد ضایعه پس از یائسگی کشف می‌گردد و بزرگترین گروه مبتلایان 65ـ55 ساله هستند. (2)

آدنوکارسینوم اندمتر 80 درصد بدخیمی آندومتر را تشکیل می‌دهد که از این بین 50 درصد تمایز یافته و 35 درصد نیمه تمایز یافته و 15 درصد تمایز نیافته است. (2)
لیومیومهای رحمی

شایعترین تومورهای لگنی زنان می باشد،‌میزان بروز کلی این ضایعات 10 درصد و میزان شیوع آن در جمعیت زنان بالای 50 سال 40 درصد است. (1)

لیومیوم شامل انواع زیرمخاطی، زیر سروزی و داخل دیواره ای هست که بر حسب اندازه و موقعیت ممکن است علامت دار شود. (1)
لیومیوم سارکوم رحمی

نئوپلاسمهای بدخیم رحمی هستند که نسبت به لیومیوم بسیار نادر بوده و در گروه سنی بالاتری نسبت به لیومیوم دیده می‌شود به نحوی که سن میانگین 54 سال است. (1)
3ـ4) در حال حاضر برای رفع مشکل چه اقدامای انجام می‌شود یا قرار است انجام شود

باتوجه به اهمیتی که بیمارهای رحم و سرویکس دارند این بیماریها باید بیشتر موردتوجه و پژوهش قرار بگیرد و تحقیقاتی که از قبل صورت گرفته و حتی در حال حاضر تحت مورد مطالعه و پیشرفت هست مؤید این اهمیت است. (3)

ü کاهش شیوع سرطانهای گردن مرهون ابداع روش پاپ اسمیر و سایر روشهای تحقیقی نوین و بکارگیری گسترده آنها دردهای اخیر می‌باشد و برای کاهش عوارض نامطلوب این بیماری اقداماتی که انجام می‌گیرد شامل هیسترکتومی و جراحیهای محافظه کارانه می‌باشد. (3)

ü برای بیماری اندومتریت نیز روشهای مطلوب و تایید شده ای مثل تجویز دقیق آنتی بیوتیک و برطرف کردن عوامل زمینه ای صورت می‌گیرد و در صورت شکست این روشها یا عدم تمایل به بارداری در شخص می توان از روش هیسترکتومی استفاده کرد. (3)

ü برای بیماری‌های اندومتریوز چون بیش از 90 درصد موارد با یافته پاتولوژیکی منطبق بر تشخیص قطعی می‌باشد می توان با بررسی پاتولوژیک از انجام هیسترکتومی غیرضروری کاست . (3)

ü در بسیاری از موارد هیپرپلازی اندومتر که با لکه بینی و خونریزی مراجعه می‌کند می توان با انجام بیوپسی و یا D & C به بررسی و تشخیص رسید و در صورت تشخیص با انجام درمانهای پروژسترونی و پیگیری آنها به درمان ضایعات پرداخت و در صورت عدم پاسخ به درمان یا هیپرپلازی آتیپیک یا عدم تمایل فرد به بارداری بیمار را تشویق به هیسترکتومی کرد. (3)

ü در مورد کارسینوم های اندومتر هیسترکتومی به همراه برداشتن دوطرفه ضمائم رحمی که بسته به ضایعه می تواند با برداشتن غدد لنفاوی لگنی و پارآئورتیک نیز همراه باشد. تحقیقات جدید نشان داده رادیوتراپی که تا سالهای اخیر به صوت درمان همراه هیسترکتومی بطور رایج صورت می گرفته بجز موارد خاص ارزش درمانی چندانی ندارد. (2)

ü اغلب لیومیومهای رحمی بدون علامت و دارای احتمال بدخیمی کم بوده و نیازی به برداشت آنها نمی باشد و انجام عمل پیشگیرانه به منظور جلوگیری از بروز تغییرات بدخیم در مورد این ضایعات ضرورتی ندارد. (2)

ü پولیپهای سرویکس به علت ایجاد خونریزی واژینال غیرطبیعی نیازمند افتراق از ضایعات خطرناکتر می باشد، اپی تلیوم سطح این ضایعات اغلب دچار متاپلازی بوده اما میزان بروز نئوپلازی داخل اپی تلیایی گردن رحم (CIN) در آنها بیشتر از سایر نواحی سرویکس نمی باشد که در اغلب موارد با کورتاژ ساده یا برداشتن پولیپها با روشهای جراحی موجب برطرف گردیدن عوارض می‌شود. (1)
3ـ5) پیشنهاد شما با توجه به یافته های فوق برای حل مشکل چیست؟

باتوجه به یافته های فوق مشخص می‌شود زنان پس از بلوغ با توجه به مسائل آناتومیکی و فیزیولوژی، دستگاه تناسلی در معرض انواع یمارهای خوش خیم تا بدخیم قرار دارند.

لذا پیشنهاد می‌گردد که با بررسیهای غربالگری و تشخیص و باتوجه به یافته ها و عوامل خطرسازی که آنها را تهدید می‌کند اقدامات درمانی صورت گیرد.

توصیه می‌شود که بررسیهای سالانه پاپ اسمیر صورت گیرد، دقت به درمان دقیق و کامل عفونتهای که در طول زندگی مبتلا می‌شوند صورت گیرد و در صورت استفاده از وسایل مکانیکی پیشگیری از حاملگی مثل دیافراگم و IUD از نظر اندومتریت مزمن تحت بررسی قرار گیرد.

در صورتیکه فرد مبتلا به AUB می‌باشد بیوپسی و بررسی کامل صورت گیرد و بیمارانی که دچار هیپرپلازی آتیپیک یا مقاوم به درمان هستند توصیه به هیسترکتومی شود.